1-2 Фесаланікійцаў: 4-Дзённы План ЧытанняУзор

Павел пачынае сваё другое пасланне да фесаланікійцаў з малітвы. Ён дзякуе Богу за растучую веру і любоў фесаланікійцаў адзін да аднаго, а таксама за іх стойкасць у часе сур'ёзнага пераследу. Павел сцвярджае, што гэтыя якасці пацвярджаюць іх прыналежнасць да Божага Царства і што Бог справядліва пакарае тых, хто іх пераследуе. Неўзабаве Ісус прыйдзе і будзе судзіць тых, хто крыўдзіць Божы народ. У той дзень усе, хто паўстаў супраць Ісуса Цара, будуць выключаны з вечнага Царства Божага. Павел моліцца, каб Бог умацаваў і даў сілы фесаланікійцам заставацца вернымі да вяртання Ісуса, які дасць Свайму народу вечнае жыццё.

Аднак многія фесаланікійцы былі перакананыя, што Ісус ужо вярнуўся. Усхваляваныя, яны баяліся, што іх цяперашнія пераследы з’яўляюцца доказам таго, што яны прапусцілі Божы суд, ці, што яшчэ горш, што пераможнае вяртанне Ісуса было не такім магутным, як яны чакалі. Далей Павел нагадвае ім усё, чаму вучыў іх пры заснаванні іх царквы. Калі Ісус вернецца, Ён асудзіць усіх іх пераследнікаў, выкрые іх хлусню і назаўсёды вызваліць Свой народ ад пакут. Пераследы — гэта не доказ таго, што Бог пакінуў іх, а хутчэй доказ таго, што Ён яшчэ не вярнуўся. Іх пакуты, як ні дзіўна, павінны быць ім суцяшэннем, бо яны азначаюць, што Ісус яшчэ прыйдзе.

Павел заклікае фесаланікійцаў не хвалявацца, што яны прапусцiлi вяртанне Ісуса, а трываць, бо Бог любіць іх і паслаў Святога Духа, каб умацаваць іх для ўдзелу ў вечным Царстве.

Пытанні, звязаныя з вяртаннем Ісуса, заўсёды прыцягваюць увагу, і некаторыя часткі з Паслання да фесаланікійцаў лічацца аднымі з самых спрэчных ва ўсёй Бібліі. Пэўныя вучоныя лічаць, што гэтыя ўрыўкі адносяцца да падзей 70 года нашай эры, калі быў разбураны Ерусалімскі храм. Іншыя лічаць, што яны спраўдзяцца ў далёкай будучыні падчас апошняга вяртання Ісуса. Незалежна ад нашага меркавання, добрая навіна застаецца нязменнай: нам не трэба баяцца. Нашы пакуты не сведчаць пра перамогу нашых пераследнікаў, ці пра тое, што Бог пра нас забыў, ці пра тое, што мы прапусцілі вяртанне Ісуса. У плане Бога ёсць месца для вернікаў, якія пакутуюць за Ісуса; яны атрымаюць частку ў Яго вечнай славе. Нашы пераследы не сведчаць пра тое, што мы былі пакінутыя ці выпалі з Божых планаў. Наадварот, яны нагадваюць нам пра надыходзячы дзень справядлівасці. Калі Ісус вернецца, гэта будзе відавочна. Нам не трэба баяцца або хвалявацца. Бог з намі, Ісус набліжаецца, і Яго прыход блізкі.

Я малюся, каб Святы Дух паказаў табе Бога, які прыйдзе судзіць за свой народ. І няхай твая надзея на блізкае вяртанне Iсуса узмацнiцца.