Marcus 1

Caibidil I

Seanmóireaċt Eoin Baiste. Críost dá ḃaisteaḋ ag Eoin. Goireann Íosa a ḋeisciobail ċuige, agus ġní sé mórán míorḃailte.

1Toiseaċ Ṡoiscéal Íosa Críost, Mac Dé.

2Mar atá scríoḃṫa i n-Isaias, fáiḋ:#Mal. 3, 1. Féaċ, cuirim mʼaingeal róṁat le do ṡliġe dʼullṁuġaḋ róṁat.

3Guṫ duine ag glaoḋaċ san ḟásaċ:#Isaias 40, 3; Mait. 3, 2; Lúc. 3, 4; Eoin 1, 23. Ullṁuiġigiḋ sliġe an Tiġearna; déanaigiḋ díreaċ a ċasáin.

4Ḃí Eoin san ḟásaċ ag baisteaḋ agus ag fuagraḋ baisteaḋ aiṫriġe ċun maiṫeaṁnas peacaiḋe.

5Agus ċuaiḋ ceanntar Iudaia go h-uile agus muinntir Ierusalem go h-uile amaċ ċuige, agus baisteaḋ leis iad i n-aḃainn na n-lordáine,#Mait. 3, 5. agus iad ag adṁáil a bpeacaiḋe.

6Agus fionnaḋ camaill a ḃí mar éadaċ ar Eoin, agus crios leaṫair fá n-a ċoim;#Mait. 3, 4. agus dʼiṫeaḋ sé lócuistí agus mil ḟiaḋain;#Leiḃ. 11, 22. agus ġníoḋ sé seanmóireaċt, ag ráḋ:

7Tá neaċ níos treise ná mise#Mait. 3, 11; Lúc. 3, 16; Eoin 1, 27. ag teaċt mo ḋiaiḋ, naċ fiú mé go gcromfainn agus iall a ḃróg a scaoileaḋ.

8Ḃaist mise siḃ le h-uisce, aċt baistfiḋ seisean siḃ leis an Spiorad Naoṁ.#Gníoṁ. 1, 5; Gníoṁ. 2, 4; Gníoṁ. 11, 16; Gníoṁ. 19, 4.

9Agus ṫárla, ins na laeṫe sin, go dtáinic Íosa ó Nasair na Gailile, agus ḃaist Eoin é san Iordáin.

10Agus ar ḋul suas ar an ḃall dó as an uisce, ċonnaic sé na flaiṫis foscailte, agus an Spiorad ag tuirling mar ċolmán#Lúc. 3, 22; Eoin 1, 32. agus ag cóṁnuġaḋ air.

11Agus ṫárla guṫ as na flaiṫis: Is tú mo Ṁac múirneaċ; is ionnat atá mo ṁór-ṫaitneaṁ.

12Agus ar an ḃall ṫiomáin an Spiorad amaċ san ḟásaċ é.#Mait. 4, 1; Lúc. 4, 1.

13Agus ḃí sé ḋá ḟiċid lá agus ḋá ḟiċid oiḋċe san ḟásaċ, agus ḃí Satan ag cur caṫuiġṫe air, agus ḃí sé imeasc na mbeiṫiḋeaċ allta, agus ḃí na h-aingle ag ḟreastal air.

14Agus i ndiaiḋ Eoin a ḃeiṫ curṫa i bpríosún,#Mait. 4, 12; Lúc. 4, 14; Eoin 4, 43. ṫáinic Íosa ċun na Gailile ag fuagraḋ soiscéal ríoġaċt Dé,

15Agus ag ráḋ: Tá an aimsir cóiṁlíonta, agus ṫáinic ríoġaċt Dé dár gcóṁair; déanaigiḋ aiṫriġe, agus creidigiḋ san tsoiscéal.

16Agus ag dul ṫart cois ṁuir na Gailile dó, ċonnaic sé Síomon agus Aindrias, a ḋearḃráṫair,#Mait. 4, 18; Lúc. 5, 2. ag cur eangaċ san ḟairrge (óir ba iascairí iad),

17Agus duḃairt Íosa leo: leanaigiḋ mise, agus ḋéanfaiḋ mé lascairí ar ḋaoine díḃ.

18Agus ar an ḃomaite dʼḟág siad a n-eangaċa agus lean siad é.

19Agus ar ḋul giota beag as sin dó, ċonnaic sé Séamus, mac Ṡebede, agus Eoin, a ḋearḃráṫair, agus iad ag cóiriuġaḋ a n-eangaċ san luing.

20Agus ġoir sé orṫa láiṫreaċ, agus ar ḟágáil a n-aṫar, Sebede, dóiḃ san luing leis an luċt fostóiḋ, lean siad é.

21Agus téiġeann siad isteaċ go Caṗarnaum:#Mait. 4, 13; Lúc. 4, 31. agus gan ṁoill ag dul isteaċ san tsineagóig laeṫe na sabóide dó, ḃeireaḋ sé teagasc dóiḃ.

22Agus ḃíoḋ iongantas orṫa fá n-a ṫeagasc, óir ḃí sé ġá dteagasc mar neaċ a mbéaḋ uġdarás aige, agus níorḃ ionann agus na Scríoḃaiḋṫe.#Mait. 7, 28; Lúc. 4, 32.

23Agus ḃí ina sineagóig duine a raiḃ spiorad neaṁġlan#Lúc. 4, 33. ann, agus ḃéic sé,

24Ag ráḋ: Caḋ é an ḃaint atá againne agus agat-sa le ċéile, a Íosa as Nasair? An dtáinic tú le sinn a ṁilleaḋ? Tá a ḟios againn cé ṫú, Neaċ Naoṁṫa Dé.

25Agus ḃagair Íosa air, ag ráḋ: Bí do ṫost, agus amaċ leat as an duine.

26Agus réab an Spiorad neaṁġlan é, agus ag aiṫḃéiciġ dó de ġuṫ árd, ċuaiḋ sé amaċ as.

27Agus ġaḃ iongantas an t-iomlán, ionnas gur ṫoisiġ siad a ḟiafruiġe eatorṫa féin, ag ráḋ: Cad é seo? Cad é an teagasc nua é seo? Óir smaċtann sé na spioraid neaṁġlana féin le cuṁaċt, agus géilleann siad dó.

28Agus ċuaiḋ a iomráḋ láiṫreaċ fríd ċeanntar na Gailile go h-iomlán.

29Agus ar ṫeaċt amaċ gan ṁoill dóiḃ as an tsineagóig, ṫáinic siad go tiġ Síomoin agus Aindriais i n-aoinḟeaċt le Séamus agus Eoin.#Mait. 8, 14; Lúc. 4, 38.

30Aċt ḃí máṫair ċéile Ṡíomoin ina luiġe le fiaḃras, agus ar an ḃall innseann siad dó ḟá dtaoiḃ dí.

31Agus ṫáinic sé gur ṫóg sé suas í ag breiṫ greim láiṁe uirṫí, agus scar an fiaḋras léi ar an ḃomaite, agus rinne sí freastal orṫa.

32Agus nuair a ḃí sé ina ṫráṫnóna i ndiaiḋ luiġe gréine, ṫug siad ċuige gaċ aon dá raiḃ easlán agus dá raiḃ deaṁan ann,

33Agus ḃí an ċaṫair uilig bailiġṫe ag an doras.

34Agus leiġeas sé mórán a raiḃ galair deʼn uile ċinéal ag goillstin orṫa, agus ṫeilg sé amaċ mórán deaṁan,#Lúc. 4, 41. agus níor ċeaduiġ sé dóiḃ laḃairt, mar gur aiṫin siad é.

35Agus ag éirġe go h-an-luaṫ ar maidin dó, dʼimṫiġ sé amaċ, agus ċuaiḋ sé go h-áit uaigniġ, agus rinne sé urnaiġe annsin.

36Agus lean Síomon, agus an méid a ḃí ina ċuideaċta, é.

37Agus nuair a fuair siad é, duḃairt siad leis: Tá an uile ḋuine do ċuartuġaḋ.

38Agus deir seisean leo: Téiġimís isteaċ i mbailte agus i gcaṫraċa na cóṁarsanaċta go ndéanaiḋ mé seanmóireaċt annsin fosta: óir is fá n-a ċoinne sin a ṫáinic mé.

39Agus ḃí sé ag seanmóireaċt ina sineagóga agus ar fud na Gailile go léir, agus ag teilgean amaċ deaṁan.

40Agus tig loḃar#Mait. 8, 2; Lúc. 5, 12. ċuigé ġá ġuiḋe, agus ag cromaḋ aġlúine dó, duḃairt sé leis: Máʼs toil leat, tig leat mé a ḋéanaṁ glan.

41Ḃí truaiġe ag Íosa dó agus ṡín sé a láṁ gur leig air í, agus deir sé leis: Is toil; déantar glan ṫú.

42Agus nuair a ḃí sin ráiḋte aige, dʼimṫiġ an loḃra uaiḋ ar an ḃall, agus rinneaḋ glan é.

43Agus laḃair sé go dian leis, agus ċuir ar ṡiuḃal láiṫreaċ é,

44Agus deir sé leis: Taḃair aire, agus ná h-innis do ḋuine ar biṫ; aċt imṫiġ, taisbeán ṫú féin do uaċtarán na sagart, agus ofráil ar son do ġlanta na neiṫe a dʼórduiġ Maoise#Leiḃ. 14, 2. mar ḟiaḋnaise dóiḃ.

45Aċt ar ḋul amaċ dó-san, ṫoisiġ sé ar innse agus ar ċraoḃ-scaoileaḋ an scéil, ionnas nár ḟéad Íosa dul isteaċ go puibliḋe i gcaṫair feasta, aċt dʼḟanaḋ sé amuiġ i n-áiteaċa uaigneaċa, agus ḃíṫí ag triall air as gaċ áird.

Currently Selected:

Marcus 1: ASN1943G

Highlight

Copy