Luka 2

Iisusan roindu

1Sih aigah keisari Augustu andoi käskyn panna kaikkien rahvahien nimet kirjoile kaikes muas. 2Tämä oli enzimäine rahvahan kirjoilepanendu, i se oli sih aigah, konzu Siiries muaherrannu oli Kvirinii. 3Kaikin mendih kirjoilepandavakse, jogahine omah rodulinnah.

4Lähti Josifgi Galileispäi, Nazarietan linnaspäi da meni Juudieh, Davidan linnah Viflejemah, ku häi oli Davidan roduu. 5Häi lähti sinne yhtes Marijanke, kudai oli uskaldettu hänele mučoikse. Marija oli kohtuine. 6Konzu hyö jo oldih Viflejemas, Marijale tuldih suanduaijat, 7i häi sai poijan, enzimäzen lapsen. Häi kabaloičči lapsen da pani žiivatoin soimeh, ku heile ei olluh sijua matkuniekoin talois.

8Sil peräl oldih niityl paimoit vardoiččemas yöl lammaskarjua. 9Heijän edeh jiäviihes Taivahallizen Ižändän anheli, i Ižändän taivahalline valgei rodih heis ymbäri. Paimoit pöllästyttih äijäl, 10no anheli sanoi heile: «Älgiä varakkua! Minä toin teile iloviestin: kaikile rahvahile roih suuri ihastus. 11Tänäpäi Davidan linnas rodiihes teile Piästäi. Häi on Messii, Ižändy. 12Tämä on teile sen merkinny: työ lövvättö lapsen, kudai kabaloitunnu viruu soimes.» 13Sil sanal anhelis ymbäri seizoi suuri joukko taivahallistu saldattua. Hyö kiitettih Jumalua sanoil:

14– Kunnivo Jumalale ylimäzes taivahas,

i mual rauhus rahvahile,

kudamii Häi suvaiččou.

15Konzu anhelit mendih järilleh taivahah, paimoit sanottih toine toizele: «Läkkiä Viflejemah! Sie myö näimmö sen, midä rodiihes, sen, min Ižändy andoi meile tiediä.» 16Hyö kiirehel lähtiettih i löyttih Marija, Josif da lapsi, kudai virui soimes. 17Heijän nähtyy paimoit ruvettih sanelemah, midä heile oli sanottu lapseh näh. 18Kaikin, ket kuultih paimoloin sanat, diivuittihes. 19A Marija peitti sydämeh kai, midä oli roinnuh, da ainos duumaičči sidä.

20Paimoit lähtiettih järilleh, kiitettih da suuril sanoil ylendettih Jumalua kaikes, midä oli kuultu da nähty. I kai oli ihan muga, kui heile oli sanottu.

Iisus tuvvah jumalankodih

21Kaheksanden päivän tulduu, konzu lapsele pidi luadie ymbärileikkavus, Hänele annettih nimi Iisus, kui i oli sanonuh anheli jo enne Marijan kohtustundua. 22A ku tuli se päivy, konzu Moisein Zakonua myöte heil pidi puhtastuo, hyö lähtiettih Jerusalimah, ku tuvva lapsi Ižändän edeh, 23juuri muga kui Ižändän Zakonas on kirjutettu: «Joga brihaččulapsi, kudai enzimäzenny tulou muaman kohtuspäi, pidäy jiäksie Ižändäle.» 24Vie heil pidi tuvva Jumalale Ižändän Zakonan mugahine lahju: «kaksi meččykyyhköidy libo kyyhköinpoigastu».

Simeonu da Anna nähtäh Iisussua

25Sih aigah Jerusalimas eli yksi mies, kudaman nimi oli Simeonu. Häi oli oigieh eläjy da Jumalua varuaju ristikanzu, kudai vuotti Izrail՚ale uskaldettuu urostustu, i Pyhä Hengi oli hänen piäl. 26Pyhä Hengi oli jo ielpäi sanonuh Simeonale: surmu ei ota händy, kuni häi ei nähne Ižändän työttyy Messiedy. 27Hengen käskys häi meni jumalankodih. Konzu Iisusan vahnembat tuodih lapsi sinne, ku luadie se, mi Zakonua myö pidi luadie, 28häi otti lapsen käzivarrele, kiitti Jumalua da sanoi:

29– Kaikenvaldaine, nygöi Sinä annat omale käskyläzele

lähtie rauhas, muga kui uskaldit.

30Minun silmät nähtih Piästäjiä,

31kudamua Sinä annoit kaikile rahvahile,

32valgiedu, kudai nouzou muailman rahvahile

da tuou kunnivuo Sinun rahvahale, Izrail՚ale.

33Iisusan tuattah da muamah diivuittihes, midä oli sanottu lapseh näh. 34Simeonu blahoslovii heidy da sanoi Marijale, lapsen muamale: «Tälle lapsele on lepitty tulla muailmah, ku äijät Izrail՚as langettas da äijät nostas. Händy on luajittu Jumalan tiähtekse, kudamah näh kiistetäh. 35– Dai sinun sydämes läbi, Marija, menöy miekku. Nenga tullah nägevih äijien sydämeh peitetyt mielet.»

36Sie vie oli naispuoline Jumalan iänenkandai Anna, Ašeran heimokundah kuulujan Fanuilan tytär. Häi oli jo ylen vahnu. Nuorennu n՚eičoinnu miehele mendyy häi eli ukkohke seiččie vuottu, 37a nygöi oli leskenny, i oli kaheksankymmenen n՚ellän vuvven igähine. Häi ei lähtenyh jumalankoispäi nikunne, a sluužii Jumalale yöt dai päivät pyhittäjen da malittuu pannen. 38Parahite sil aigua häi tuli sinne, i kiitti Jumalua da pagizi lapseh näh kaikile, ket vuotettih Jerusaliman vällälepiäzendiä.

39Konzu Josif da Marija luajittih kai, mi Ižändän Zakonua myö oli luajittavu, hyö tuldih järilleh Galilein muah omah Nazarietan linnah. 40Lapsi kazvoi, vadrastui da suitti mieldy, i Jumalan hyvys oli Hänen piäl.

Kaksitostuvuodine Iisus jumalankois

41Iisusan vahnembat käydih joga vuottu Jerusalimah Äijänpäivän pruazniekale. 42Konzu Iisusale täydyi kaksitostu vuottu, hyö tuaste, kui ainos pruazniekkoin aigua, matkattih sinne. 43Pruazniekkoin loppuhuu hyö lähtiettih kodimatkale, a Iisus jäi vahnembien tiedämättäh Jerusalimah. 44Hyö smietittih, poigu on toizien matkalazien joukos, i astuttih kaiken päivän, vaste sit ruvettih kyzelemäh Händy omien da tuttavien keskes. 45No ku hyö ei löytty poigua, kiännyttih järilleh Jerusalimah eččimäh Händy. 46Kolmen päivän peräs hyö löyttih Iisus jumalankois. Brihaččuine istui opastajien keskes, kuundeli da kyzeli.

47Kaikin, ket kuunneltih Händy, diivuittihes, kui hyvin Häi ellendäy da kui hyvin Häi vastuau. 48Poijan nähtyy muamah da tuattah ei tiijetty, midä sanuo. Sit muamah sanoi: «Poigani, miksebo luajiit meile nengoman? Myö tuattaske syväintuskis ečiimmö sinuu.» 49Iisus sanoi heile: «Miksebo työ minuu ečiittö? Ettogo tiedänyh, minul pidäy olla oman Tuatan talois?» 50No muamah da tuattah ei ellendetty, midä Häi tahtoi sil sanuo.

51Iisus lähti vahnembienke kodimatkale da tuli Nazarietan linnah. Häi iellehgi kuundeli heidy. Muamah peitti omah sydämeh kai, midä oli olluh poijanke. 52Iisus kazvoi, Hänele suitui igiä da mieldy. Jumal da rahvas suvaittih Händy.

Currently Selected:

Luka 2: LIVVI

Highlight

Copy