انجیل لوقا 12
12
ریاکاری کا دوری کَردِ
1اِم هَنگومیکا، هَزاران نفر جَم آبینهَ، اَنَ کن یَندِ سَر پا اَنرین. عیسی اوَلیکا اِشتَن شاگردونَّه گَف ژِ شِروو کَردِشَه و واتِش: «فَریسین فِرقَه عالیمون خمیرازِیکا کن دِسَرَ کَرچَنگ گیریَه، دور بِومونَه. 2هیچ پوشامنیَه چیی ایی نیَه کن دیار آمَبو و هیچ نون آکَردَ چیی نیَه کن مَلوم مَبو. 3پس هَرچیی کن ظِلَماتیکا واتِرون، رِشونیکا دَرَستِه بَبیَه و اَچیی کن دَبَسته بَرون پِشتیکا، یَواشَلِه گوشَه کونونکا وَاتَرون، بومون سَریکا اییلام بَبییَه.
4«اَی چمن رَفِقن بَه شمَه باتیمَه اَیِنیکا کن جَندَکی بِکشتین و چَی بَه دوملَه دِ بیمیکا ویشتَر نینَّشا کاری کَردِ کا مَترسهَ. 5ولی بَشمَه هُشداربَدامَه کن کیکا پی بِتَرسَه: اَکَسیکا پی بِتَرسَه کن کِشتِه بَه دوملَه اِم زاکینی دارِ کن جَندَمی دِلَکا دَرَفَنِه. ها، بَه شمَه باتیمَه کن اَیکا پی تَرسستِه. 6مَگَم پِنج گِلَه کیجَه دِ قِرانیرا نینَّه خِرَت؟ اِم حالینَه ایلَه اَوونکا نی خدا یادیکا بَنیَش. 7حتی شمهَ کَلَّه زِلفون گِردی اَشمَردَ آبَه یَه. پس مترسَه، اِمی خونه کن شمه ارزش هَزاران کیجَکا ویشتَرَ.
8«بَه شمه باتیمَه، هر کم مردومی وَر اِشتَن گَوینَه بواجه کن چمن شِنَه، اینسانی زوعَه نی خدا فِرِشتَه اون وَر اِشتَن زونی نَه باتیَه کن اَ آدَم چَی شِنَه. 9ولی هر کم مَردومی وَر بَمن حاشا بکَرِ، خدا فرشتَه اون وَر حاشا بَبیَه. 10هر کم اینسانی زوعَه زِرَبَرا گَفی بواجِه بَخشیدَ بَبی، ولی هر کم خدا موقَدَسَه روح کِفر بواجِه بَخشیدَ آنیَبن. 11وَقتی کن شِمَه شون مُحاکیمَه کَردِ خونِه، یَهودیون عیبادَتگارا و حاکیمون و زاکیندارَ آدَمون وَر بَبَردینَه، تَفشیشیکا دَمَگِنه کن پی چِنتَه اِشتَنکا دیفا بکَرَ یا چِه بواجَه، 12اِمی خاطر کن هَه موقِکا خِداموقَدَسَه روح بَه شمَه یاد بَدای کن پی چِه بِواجَه.»
نافَمَه ثیروَتمَندی مَثَل
13اِیکَرَ ایی، ایی نَفر جَمعییَتی دِلَکا عیساش واتَه: «اِستا، چمن برا بواج دَدَ میراثی بَمنه رَسَت بکَرِ.» 14اَمّا عیسی بَی واتِشَه: «اَی مِرد، کی بَمن شمَه وَسَطیکا قاضی یا اِرثی رَسَت آکَر آنوعَشَه؟» 15عیسی مَردومی واتِشَه: «حواسِرون جَم ببو و هر جور حرص و طَمع کا دوری بکَرَ، اِمی خونه کن اِینسانی زندَگی چَی دارایی وِر گیری خونه نییه.» 16چَی بَه دوملَه عیسی اِم مَثَلی اَوونرا وَردِشَه: «ثیروَتمَندَ مِردی اِشتَن زَمینی سَر کَشتوکاریکا، وِرَ اَکینی پِگَتِش. 17پس اَ مِرد اِشتَنَه فکر کَردِشَه کن، ”پی چبکَرم، اِمی خونه کن جگایی اِشتَن اَکینی اَنبار کَردِرا نیمَه.“ 18چَی بَه دومله واتشَه: ”فَهمستمَه پی چِبکَرم! اِشتَن اَنبارون ویراوِنِم و یالَتَرَ اَنبارِنی سِی آمَکَرد و گندم و اِشتَن مالی گِردی اَجگاکا ذخیرَ بَکَم. 19اَموقه بَشتَن باتیمَه: اَی چمن جان تِه وِرَ سالونرا وِرَ اَموالی جَم آکَردَرَ. ایسَه راحَت بِب؛ بَه و بِنج و کیف بکه.“ 20اَمّا خدا بَی واتشَه: ”اَی نافَم! هِم شَنا اِشتِه جان بَتِکا ویگَتِه بَبیَه. پس اَچیِینی کن جَم آکَردرَ چیکی شِن بَبی؟“ 21اِمَه اَ کَسی آخیرکن اِشتَنرا ثیروَت جَم آرَکَرد، ولی خدا حِضوریکا چی بال تَیَه.»
نیگَران مَبَه
22عیسی اِشتَن شاگردون واتشَه: « پس بَه شِمَه باتیمَه نِه اِشتَن زندَگی تَفشیشیکا بِبَه کن چه بَرَ و نِه اِشتَن جَندَکِی تَفشیشیکا کن چِه دَکَرَ. 23اِمی خونه کن زندَگی هَردَ چیکا و جَندَک دَکردَ چیکا مُهیمتَرَ. 24سیا کَلاچِون دَیَسه: نِه بَکَشتینه و نِه بَدورنوستین نِه سمبَر جگا دارِن و نِه انبار؛ اِم حالیکا خدا چَوون روزی بَدایَه. شمَه اَرزِش چَنه پرندَ اونکا ویشتَرَ! 25کِرَم گِلَه شِمَکا بَشایَه تَفشیشینَه ایی ساعت اِشتَن عُمری ایضاف آکَرِ؟ 26پس، اَگَم اِنتَرَ گچَه کاری نینَّشا اَنجوم دوعِه، چِه خونِه دییَرَ چییون تَفشیشی کاینَه؟ 27سوسَنَه گولون دیَسه کن چِنترَ پِنَّرا؛ اَیِن نِه زحمت بَکَشتینَ و نِه دَوَتینه. ولی بَه شمَه باتیم کن حتی سلِیمون پادیشا نی گرد اِشتَن شکوه و جلالینَه هنتَه ایله اَ گولون شیوار خاص نِبَه. 28پس اَگَم خدا واشی کن ایسبیتیکا پِرَرا، کن اومروج هستَه و سَو سَه تَندوریکا دَنَّفَند اِنتَرَ پوشامنیَشَه، چَنه ویشتر شمَه دَپوشامونِه، اَی کَم ایمانِن! 29اِمی دوملَه مَبَه کن پی چِه بَرَ یا چِه بِنجَه، اِنتَرَ چییون تشفشیشیکا مَبَه. 30اِمی خونه کن اِم دِنیا گِردِ میلَتن اِم چییون دوملهَ ایینه، اَمّا شمَه آستامونیه دَدَ بَموستی کن شِمَه اِمون نیاز دارَ. 31بَسکم شِمَه، خدا پادیشاهی دومله ببَه، کن اِم چییِن نی بَشمَه آدوعِه بَبیَه.
32«اَی گچهَ رَمَه، مَترسه، اِمی خونه کن شمه آستامونیَه دَدَ خَشی اِمهَ کن اَ پادیشاهی، بَه شمه عطا بکَرِ. 33اَچی ایی کن دارَ بخرَشهَ و دَست دَریسون آدَرَ؛ اِشتَنرا کِنجه اِنیی آمادَ بکرَ کن پوسته آمَبون، و گَنجی کن تمون آمَبو آستامونیکا ذَخیرَ بکَرَ، جگایی کن نِه بَی پِنَّتارست و نِه پت بَی بَژَی. 34اِمی خاطرکن هر جِگاکا شمهَ گَنج ببو شمَه دل نی اَ جگاکارَ.
آمادَه بِبَه
35«شِمَه مینی دَبَستهَ و خیدمَت کَردِرا حاضیر ببَه و اِشتَن چرا اون رِشون غَم بَرَ. 36هنتَه کَسِنی شیوارببَ کن مونتظرینهَ چَوون اَرباب وَیوواَوَرییکا، کَرا ویگَردِ تا اَموقه کن راکا آرَسِه و بَرنگا کوستِش، جَخت برَنگا چَیرا آکَرن. 37خَشی اَ پاسَرییِنی حالیرا کن وَقتی چَوون اَرباب با، اَوون بیدار و هوش بِوینِه. حَییقَتَن بَه شمَه باتیمَه، چَوون اَرباب اِشتَن مینی چَوون خیدمت کَردِ را دَرَبست؛ اَوون سِفَر سَردِرِ بَنِشامونِستی و بومَی و اوونکا پذیرایی بَکَیَه. 38خَشی اَ پاسَریینی حالیرا کن وقتی چَوون اَرباب راکا آرَسِه، چه نیمهَ شَویکا، چه سوکَه خون ببو، اَوون بیدار و هوش بِوینِه.
39« ولی اِمی بِزنَه کن اَگَم کَه صاحیب اَزنیَه پتارچی چه ساعتیکا بومَیَه، نَرزیَه چَی کَه پِتارن. 40شمَه نی پی آمادَ ببَ اِمی خونه کن اینسانی زوعَه، ساعتیکا بومَیه کن اینتظارِرون نی.
41پِطروس دَپرسِستَه: «چمن سرورِ اِم مَثَلی چمَرا وَردِرَ یا گردیرا؟» 42خداوند عیسی جَواب داشَه: «پس اَ اَمینو و اَلمَندَ دَستَک کیَه کن چَی اَرباب اَی کَه پاسَریون سَر آناشهَ تا چَوون هَردَ چیون رَسَتی، وَقتیکا اَوون بدَرِ؟ 43خَشی اَ پاسَری ایی حالیرا اَموقعیکا کن چَی اَرباب بومَی، هَتَه کن چَی اَرباب واتَش بَه اَی کاریکا بِوینه. 44حَییقتَا بَه شِمَه باتیمَه کن چَی اَرباب بَی، گردِ اِشتَن مالو اَموالی سَردِرِ آرَنا. 45اَمّا اَگَم اَ پاسَری بَشتَنَه بِواجِه کن: ” چمن اَرباب آمِه کا عَری دَرَفَندَشَه،“ و پاسَریون و کَنیزون بِژَنِه و بَرِ و بِنجِه و مَست آکَرِ، 46روجیکا کن اَ اینتظارِش نییَه و ساعتیکا کن اَیکا خَبَرِش نییه، اَ پاسَری اَرباب بومَیه و بَی پِرَزارنست، و خَیانتکارِونَّه ایی جِگاکا دَرَفند.
47پاسَریی کن خواستِ اِشتَن اَربابی بَموستیَه ولی، بَشتن چَی اَنجوم دوعه خونه آمادَ نِکَر و یا اِشتَن اَربابی خواستَه اَنجوم نِدَرِ وِرَ شَلاق بَردیه. 48ولی اَ کن خواست اِشتَن اَربابی نییَموست و کاری بَکَی کن شَلاق هَردِ لَیاقَتی دارِ، کَمه شَلاغ بَردی. هر کمی کن بَی وِر آدوعَه بَبی اَیکا وِر بَپیستینَه؛ و هَر کَسی کن بَی ویشتَر امانَت بِدَرِن، ویشتَر بازخاس بَبی.
49«اَز آمَه ایمَه تا زَمینی سَردِرِ آرا رِشون آکَرم، و اَی کاش کن تا ایسَه کلوستار آبَه بِبیستِه! 50اَزایلَه غُسل تَعمید داِرِم کن پی بیگِرم، وتا چَی اَنجوم بِه موقِه چَنَه تَتَّه وَسَّه کایمَه. 51گَمون بَکَرون آمه ایمه تا صلح زَمینی سَردِرِ بوعَرم؟ نِه، بَلکَم بَشِمَه باتیمَه آمه ایمه تا جدایی دَرَفنم. 52اِمی خونه کن چیمی بَه دوملَه، پِنج نفری دلهَ کن ایله کهَ آدَمینَه جدایی درَگِنِست؛ سِه نَفَر دِ نَفَری زِرَ بَرا ودِ نَفَر سِه نَفَری زِرَبَرابَبینَه. 53چَوون دِلَکا جِدایی دَرَگِنِست، دَدَ زوعَه زِرَبَرا و زوعَه دَدَ زِرَبَرا، نَنه کلهَ زِرَبَرا و کلهَ نَنَه زِرَبَرا، خسرگ وَیو زرَبَرا و وَیو خِسِرگی زِرَبَرا.»
زَمانون تعبیر کَردِ
54هنتَه نی عیسی جَماعتی واتشَه: «وَقتی کن بِوینَه خِریی غَربی طَرَفیکا دیار آبَه جَخت باتیرون: ”کِلاک بَوارِستیَه،“ و کِلاک نی بَوارِستی. 55وَقتی کن وا جنوبیکا راست آبو، باتیرون: ”هوا بَرک گرم آرَبن،“ و اِنتَرَ بَبی. 56اَی دِ سَرَ کَرچَنگِن! شِمَه کن چاک بَموستیرون چِنتَه آستامون و زَمینی صَفَتی تَعبیر بکَرَ، ولی چییرا نیینَّموست چِنتَه اِم زَمانی تَعبیر بکَرَ؟
57«چِیرا اَ چیی کن دِرِستَه تَشخیص نینَّدا؟ 58اَموقه کن اِشتَن شاکینهَ حاکیمی وَر بَشیرون تَقلّا بکَرَ تا را دلَکا اَینَه آشتی بکَرَ، نِکَرِ اِشتِه شاکی بَتِه قاضی وَردَراکنِه و قاضی بَته ماموری دَست آدَرِ، ومامور ته زیندانیکا دَرفَنه. 59بَه ته باتیمَه کن تا آخِرین قِرونی نِدَری، هیچ موقِه اَ زیندانیکا بِرون نای.»
Currently Selected:
انجیل لوقا 12: CTB
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company
