Salmau 62
62
SALM LXII
CYFFES YR HYDERUS.
O Lyfr Canu’r Pencerdd. Caner yn null Côr Iedwthwn.
Salm Dafydd.
1 Bydd dawel yn Nuw yn unig, fy enaid;
Ohono Ef y daw fy ngobaith.
2 Ef yn unig yw fy nghraig a’m gwaredigaeth,
Fy uchel dŵr yw, ni’m hysgogir byth.
3O haid o lofruddwyr, pa hyd y bygythiwch ddyn
Fel pe bai ond mur yn gogwyddo, neu bared ar syrthio?
4Bwriadu ynghyd y maent i’m gwthio i lawr o’m safle.
Hoffant gelwydd. Bendith sydd ar eu tafod, ond melltith yn eu calon.
5 Bydd dawel yn Nuw yn unig, fy enaid;
Ohono Ef y daw fy ngobaith.
6 Ef yn unig yw fy nghraig am gwaredigaeth,
Fy uchel dŵr yw, ni’m mawr ysgogir.
7Ar Duw y dibynna fy ngwaredigaeth a’m hanrhydedd,
Duw yw fy nghraig gadarn a’m lloches.
8Holl gynulleidfa’r bobl, ymddiriedwch ynddo.
Tywelltwch eich calonnau o’i flaen.
Duw sydd loches i ni.
9Nid yw’r werin ond gwynt, a’r mawrion ond twyll:
Ynghyd yn y glorian y maent yn ysgafnach nag awel o wynt.
10Na roddwch ymddiried mewn trais, na hyder ar ladrad:
Os cynydda golud na rowch eich calon arno.
11Un peth a ddywedodd Duw, yn wir, clywais ddeubeth:
“Eiddo Duw yw cadernid.
12A thrugaredd sydd eiddot Ti hefyd, O Arglwydd,
Canys teli i bob dyn yn ôl ei waith”.
salm lxii
Gellir cymharu’r Salm hon â Salm 4 neu 39. Y mae tuedd i briodoli 4 a’r Salm hon i’r un awdur. Y mae yma fynegiant anghymharol o hyder ac ymddiried tawel a digyffro yn Nuw. Ni wyddys ei chyfnod, ond gŵr o ddylanwad sydd yma ynghanol gelynion ffals sydd wedi ymdynghedu i’w fwrw i lawr o’i safle a’i urddas yn y gymdeithas y perthynai iddi.
Nodiadau
1, 2. Cytgan ar ddechrau pennill, ac adroddir yr un gytgan yn 5 a 6. Defnyddia liaws o dermau sy’n britho’r Salmau i fynegi ei hyder llonydd yn Nuw. Anodd mynegi mewn Cymraeg rym brawddeg gyntaf y Salm, — “Yn unig ar Dduw yr wyf yn llonydd”.
3, 4. Bu raid newid tipyn ar y testun i gael y darlleniad uchod, ond cyflea, yn ddiau, ystyr geiriau’r bardd. Ystyriant ef yn eiddil, ac yn hawdd i’w ddinistrio, heb wybod am y cryfder sydd tu cefn iddo yn Nuw. Y mae ffalster yn rhan o’u cynllwyn.
7, 8. Ei urddas a’i anrhydedd yw gogoniant y Salmydd. Y mae y LXX. yn ategu “Holl gynulleidfa’r bobl”.
9, 10. — Gelynion ffals y Salmydd yw’r ‘werin’ a’r ‘mawrion’ yma, — llai na diddim ydynt.
11 a 12. Fe ŵyr y cyfarwydd fod ymadroddion cyffelyb i rhain yn britho llyfr y Diarhebion. Gellir eu cymharu â Thrioedd y Cymry. “Eiddo Duw yw cadernid” oedd y cyntaf peth a glywodd, ac “Eiddo Duw yw trugaredd” yr ail.
Pynciau i’w Trafod:
1. A ydyw’r Salmydd yn 1 a 2 yn dirmygu ymdrechion dyn i ennill tawelwch? Onid ydyw llenyddiaeth, gwasanaeth cymdeithasol etc. yn rhoddi cysur a thawelwch i ddyn mewn adfyd?
2. A ellir rhoddi gormod pwyslais ar ymostyngiad llwyr i ewyllys Duw, a rhy fach ar ymdrech y dyn ei hun?
3. Meddyliwch am danoch eich hunan yn dal swydd o urddas ac anrhydedd, a gelynion cenfigennus yn cynllwyn eich dinistr, a rheini yn wendeg yn eich wyneb, beth a fuasai eich ymarweddiad chwi?
4. Gelwir talu i ddyn yn ôl ei waith yn ‘gyfiawnder’ gennym ni. Yn yr adnod olaf cyfystyr yw cyfiawnder â thrugaredd. A ydyw felly yn ein cylch a’n cymdeithas ni? A geir yn aml drugaredd a chadernid wedi eu priodi yng nghymeriad dyn?
Dewis Presennol:
Salmau 62: SLV
Uwcholeuo
Rhanna
Copi
Eisiau i'th uchafbwyntiau gael eu cadw ar draws dy holl ddyfeisiau? Cofrestra neu mewngofnoda
Detholiad o'r Salmau gan Lewis Valentine. Cyhoeddwyd gan Wasg Ilston ym mis Ebrill 1936.