Mae'r Beibl yn Fyw

21 Dydd i Orlifo

Beth yw Cariad go iawn?

Beibl I Blant

Alla i Wir Oresgyn Pechod a Themtasiwn?

I Surrender: Defosiynau Ysbrydoledig wedi'u sgwennu gan Garcharorion

Chwe Cam i dy Arweinyddiaeth Orau

Penderfyniad Mwyaf Dy Fywyd!

Dod i Deyrnasu

Cyfrinachau Eden

Beibl Cymraeg Newydd Testament Newydd Audio 2010

Y Llais - Y Beibl Cymraeg Newydd Testament Newydd 2010

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch25" data-usfm="ACT.25">
 <div class="label">25</div><div class="s">Paul yn Apelio at Gesar</div><div class="m"> 1Felly, dridiau wedi i Ffestus gyrraedd ei dalaith, aeth i fyny i Jerwsalem o Gesarea, 2a gosododd y prif offeiriaid ac arweinwyr yr Iddewon eu hachos yn erbyn Paul ger ei fron. 3Yr oeddent yn ceisio gan Ffestus eu ffafrio hwy yn ei erbyn ef, yn deisyf arno i anfon amdano i Jerwsalem, ac ar yr un pryd yn gwneud cynllwyn i'w ladd ar y ffordd. 4Atebodd Ffestus, fodd bynnag, fod Paul dan warchodaeth yng Nghesarea, a'i fod ef ei hun yn bwriadu cychwyn i ffwrdd yn fuan. 5&#8220;Felly,&#8221; meddai, &#8220;gadewch i'r gw&#375;r sydd ag awdurdod yn eich plith ddod i lawr gyda mi a'i gyhuddo ef, os yw'r dyn wedi gwneud rhywbeth o'i le.&#8221;</div><div class="p"> 6Arhosodd Ffestus gyda hwy am wyth neu ddeg diwrnod ar y mwyaf. Yna aeth i lawr i Gesarea, a thrannoeth cymerodd ei le yn y llys a gorchymyn dod &#226; Paul gerbron. 7Pan ymddangosodd Paul, safodd yr Iddewon oedd wedi dod i lawr o Jerwsalem o'i amgylch, gan ddwyn llawer o gyhuddiadau difrifol yn ei erbyn. 8Ond ni allent eu profi yn wyneb yr hyn a ddywedodd Paul yn ei amddiffyniad: &#8220;Nid wyf fi wedi troseddu o gwbl, nac yn erbyn Cyfraith yr Iddewon, nac yn erbyn y deml, nac yn erbyn Cesar.&#8221; 9Ond gan fod Ffestus yn awyddus i ennill ffafr yr Iddewon, gofynnodd i Paul, &#8220;A wyt ti'n fodlon mynd i fyny i Jerwsalem a chael dy farnu yno ger fy mron i am y pethau hyn?&#8221; 10Dywedodd Paul, &#8220;Yr wyf fi'n sefyll gerbron llys Cesar, lle y dylid fy marnu. Ni throseddais o gwbl yn erbyn yr Iddewon, fel y gwyddost ti yn eithaf da. 11Fodd bynnag, os wyf yn droseddwr, ac os wyf wedi gwneud rhywbeth sy'n haeddu marwolaeth, nid wyf yn ceisio osgoi dedfryd marwolaeth. Ond os yw cyhuddiadau'r bobl hyn yn fy erbyn yn ddisail, ni all neb fy nhrosglwyddo iddynt fel ffafr. Yr wyf yn apelio at Gesar.&#8221; 12Yna, wedi iddo drafod y mater &#226;'i gynghorwyr, atebodd Ffestus: &#8220;At Gesar yr wyt wedi apelio; at Gesar y cei fynd.&#8221;</div><div class="s">Dod &#226; Paul gerbron Agripa a Bernice</div><div class="m"> 13Ymhen rhai dyddiau daeth y Brenin Agripa a Bernice i lawr i Gesarea i groesawu Ffestus. 14A chan eu bod yn treulio dyddiau lawer yno, cyflwynodd Ffestus achos Paul i sylw'r brenin. &#8220;Y mae yma ddyn,&#8221; meddai, &#8220;wedi ei adael gan Ffelix yn garcharor, 15a phan oeddwn yn Jerwsalem gosododd y prif offeiriaid a henuriaid yr Iddewon ei achos ef ger fy mron, a gofyn am ei gondemnio. 16Atebais hwy nad oedd yn arfer gan Rufeinwyr drosglwyddo unrhyw un fel ffafr cyn bod y cyhuddedig yn dod wyneb yn wyneb &#226;'i gyhuddwyr, ac yn cael cyfle i'w amddiffyn ei hun yn erbyn y cyhuddiad. 17Felly, pan ddaethant ynghyd yma, heb oedi dim cymerais fy lle drannoeth yn y llys, a gorchymyn dod &#226;'r dyn gerbron. 18Pan gododd ei gyhuddwyr i'w erlyn, nid oeddent yn ei gyhuddo o'r un o'r troseddau a ddisgwyliwn i. 19Ond rhyw ddadleuon oedd ganddynt ag ef ynghylch eu crefydd eu hunain, ac ynghylch rhyw Iesu oedd wedi marw, ond y mynnai Paul ei fod yn fyw. 20A chan fy mod mewn penbleth yngl&#375;n &#226;'r ddadl ar y pethau hyn, gofynnais iddo a oedd yn dymuno mynd i Jerwsalem, a chael ei farnu amdanynt yno. 21Ond gan i Paul apelio am gael ei gadw dan warchodaeth, i gael dyfarniad gan yr Ymerawdwr, gorchmynnais ei gadw felly nes imi ei anfon at Gesar.&#8221; 22Meddai Agripa wrth Ffestus, &#8220;Mi hoffwn innau glywed y dyn.&#8221; Meddai yntau, &#8220;Fe gei ei glywed yfory.&#8221;</div><div class="p"> 23Trannoeth, felly, daeth Agripa a Bernice, yn fawr eu rhwysg, a mynd i mewn i'r llys ynghyd &#226; chapteiniaid a gw&#375;r amlwg y ddinas; ac ar orchymyn Ffestus, daethpwyd &#226; Paul gerbron. 24Ac meddai Ffestus, &#8220;Y Brenin Agripa, a chwi oll sydd yma gyda ni, yr ydych yn gweld y dyn hwn, y gwnaeth holl liaws yr Iddewon gais gennyf yn ei gylch, yn Jerwsalem ac yma, gan weiddi na ddylai gael byw ddim mwy. 25Ond gwelais i nad oedd wedi gwneud dim yn haeddu marwolaeth; a chan i'r dyn ei hun apelio at yr Ymerawdwr, penderfynais ei anfon ato. 26Ond nid oes gennyf ddim byd pendant i'w ysgrifennu amdano at ein Harglwydd. Gan hynny, yr wyf wedi dod ag ef ymlaen ger eich bron chwi, ac yn enwedig ger dy fron di, y Brenin Agripa, er mwyn gwneud archwiliad, a chael rhywbeth i'w ysgrifennu. 27Oherwydd, yn fy marn i, peth afresymol yw anfon carcharor ymlaen heb hyd yn oed egluro'r cyhuddiadau yn ei erbyn.&#8221;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch26" data-usfm="ACT.26">
 <div class="label">26</div><div class="s">Paul yn ei Amddiffyn ei Hun gerbron Agripa</div><div class="m"> 1Meddai Agripa wrth Paul, &#8220;Y mae caniat&#226;d iti siarad drosot dy hun.&#8221; Yna fe estynnodd Paul ei law, a dechrau ei amddiffyniad: 2&#8220;Yr wyf yn f'ystyried fy hun yn ffodus, y Brenin Agripa, mai ger dy fron di yr wyf i'm hamddiffyn fy hun heddiw yngl&#375;n &#226;'r holl gyhuddiadau y mae'r Iddewon yn eu dwyn yn fy erbyn, 3yn enwedig gan dy fod yn hyddysg yn yr holl arferion a dadleuon a geir ymhlith yr Iddewon. Gan hynny, rwy'n erfyn arnat i wrando arnaf yn amyneddgar. 4Y mae fy muchedd i o'm mebyd, y modd y b&#251;m yn byw o'r dechrau ymhlith fy nghenedl, a hefyd yn Jerwsalem, yn hysbys i bob Iddew. 5Y maent yn gwybod ers amser maith, os dymunant dystiolaethu, mai yn &#244;l sect fwyaf caeth ein crefydd y b&#251;m i'n byw, yn Pharisead. 6Yn awr yr wyf yn sefyll fy mhrawf ar gyfrif gobaith sydd wedi ei seilio ar yr addewid a wnaed gan Dduw i'n hynafiaid ni, 7addewid y mae ein deuddeg llwyth ni, trwy addoli'n selog nos a dydd, yn gobeithio ei sylweddoli; ac am y gobaith hwn yr wyf yn cael fy nghyhuddo, O frenin, gan Iddewon! 8Pam y bernir yn anghredadwy gennych chwi fod Duw yn codi'r meirw? 9Eto, yr oeddwn i fy hun yn tybio unwaith y dylwn weithio'n ddygn yn erbyn enw Iesu o Nasareth; 10a gwneuthum hynny yn Jerwsalem. Ar awdurdod y prif offeiriaid, caeais lawer o'r saint mewn carcharau, a phan fyddent yn cael eu lladd, rhoddais fy mhleidlais yn eu herbyn; 11a thrwy'r holl synagogau mi geisiais lawer gwaith, trwy gosb, eu gorfodi i gablu. Yr oeddwn yn enbyd o ffyrnig yn eu herbyn, ac yn eu herlid hyd ddinasoedd estron hyd yn oed.</div><div class="s">Paul yn S&#244;n am ei Dr&#246;edigaeth</div><div class="r"> Act. 9:1&#8211;19; 22:6&#8211;16</div><div class="m"> 12&#8220;Pan oeddwn yn teithio i Ddamascus ar y perwyl hwn gydag awdurdod a chennad y prif offeiriaid, 13gwelais ar y ffordd ganol dydd, O frenin, oleuni mwy llachar na'r haul yn llewyrchu o'r nef o'm hamgylch i a'r rhai oedd yn teithio gyda mi. 14Syrthiodd pob un ohonom ar y ddaear, a chlywais lais yn dweud wrthyf yn iaith yr Iddewon, &#8216;Saul, Saul, pam yr wyt yn fy erlid i? Y mae'n galed iti wingo yn erbyn y symbylau.&#8217; 15Dywedais innau, &#8216;Pwy wyt ti, Arglwydd?&#8217; A dywedodd yr Arglwydd, &#8216;Iesu wyf fi, yr hwn yr wyt ti yn ei erlid. 16Ond cod a saf ar dy draed; oherwydd i hyn yr wyf wedi ymddangos i ti, sef i'th benodi di yn was imi, ac yn dyst o'r hyn yr wyt wedi ei weld, ac a weli eto, ohonof fi. 17Gwaredaf di oddi wrth y bobl hyn ac oddi wrth y Cenhedloedd yr wyf yn dy anfon atynt, 18i agor eu llygaid, a'u troi o dywyllwch i oleuni, o awdurdod Satan at Dduw, er mwyn iddynt gael maddeuant pechodau a chyfran ymhlith y rhai a sancteiddiwyd trwy ffydd ynof fi.&#8217;</div><div class="s">Paul yn Dyst i'r Iddewon a'r Cenhedloedd</div><div class="m"> 19&#8220;O achos hyn, y Brenin Agripa, ni b&#251;m anufudd i'r weledigaeth nefol, 20ond b&#251;m yn cyhoeddi i drigolion Damascus yn gyntaf, ac yn Jerwsalem, a thrwy holl wlad Jwdea, ac i'r Cenhedloedd, eu bod i edifarhau a throi at Dduw, a gweithredu yn deilwng o'u hedifeirwch. 21Oherwydd hyn y daliodd yr Iddewon fi yn y deml, a cheisio fy llofruddio. 22Ond mi gefais gymorth gan Dduw hyd heddiw, ac yr wyf yn sefyll gan dystiolaethu i fawr a m&#226;n, heb ddweud dim ond y pethau y dywedodd y proffwydi, a Moses hefyd, eu bod i ddigwydd, 23sef bod yn rhaid i'r Meseia ddioddef, a'i fod ef, y cyntaf i atgyfodi oddi wrth y meirw, i gyhoeddi goleuni i bobl Israel ac i'r Cenhedloedd.&#8221;</div><div class="s">Paul yn Apelio ar i Agripa Gredu</div><div class="m"> 24Ar ganol yr amddiffyniad hwn, dyma Ffestus yn gweiddi, &#8220;Yr wyt yn wallgof, Paul; y mae dy fawr ddysg yn dy yrru di'n wallgof.&#8221; 25Meddai Paul, &#8220;Na, nid wyf yn wallgof, ardderchocaf Ffestus; yn hytrach, geiriau gwirionedd a synnwyr yr wyf yn eu llefaru. 26Oherwydd fe &#373;yr y brenin am y pethau hyn, ac yr wyf yn llefaru yn hy wrtho. Ni allaf gredu fod dim un o'r pethau hyn yn anhysbys iddo, oherwydd nid mewn rhyw gongl y gwnaed hyn. 27A wyt ti, y Brenin Agripa, yn credu'r proffwydi? Mi wn i dy fod yn credu.&#8221; 28Ac meddai Agripa wrth Paul, &#8220;Mewn byr amser yr wyt am fy mherswadio i fod yn Gristion!&#8221; 29Atebodd Paul, &#8220;Byr neu beidio, mi wedd&#239;wn i ar Dduw, nid am i ti yn unig, ond am i bawb sy'n fy ngwrando heddiw fod yr un fath ag yr wyf fi, ar wah&#226;n i'r rhwymau yma.&#8221;</div><div class="p"> 30Yna cododd y brenin a'r rhaglaw, a Bernice a'r rhai oedd yn eistedd gyda hwy, 31ac wedi iddynt ymneilltuo, buont yn ymddiddan &#226;'i gilydd gan ddweud, &#8220;Nid yw'r dyn yma yn gwneud dim oll sy'n haeddu marwolaeth na charchar.&#8221; 32Ac meddai Agripa wrth Ffestus, &#8220;Gallasai'r dyn yma fod wedi cael ei ollwng yn rhydd, oni bai ei fod wedi apelio at Gesar.&#8221;</div>
 </div>
 </div>
</div>

Llyfr yr ActauSampl

Ysgrythur

Am y Cynllun hwn

Cynlluniau Tebyg