Chwe Cam i dy Arweinyddiaeth Orau

Alla i Wir Oresgyn Pechod a Themtasiwn?

Beibl I Blant

Beth yw Cariad go iawn?

Dod i Deyrnasu

I Surrender: Defosiynau Ysbrydoledig wedi'u sgwennu gan Garcharorion

Mae'r Beibl yn Fyw

Cyfrinachau Eden

21 Dydd i Orlifo

Penderfyniad Mwyaf Dy Fywyd!

Beibl Cymraeg Newydd Testament Newydd Audio 2010

Y Llais - Y Beibl Cymraeg Newydd Testament Newydd 2010

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch7" data-usfm="ACT.7">
 <div class="label">7</div><div class="s">Araith Steffan</div><div class="m"> 1Gofynnodd yr archoffeiriad: &#8220;Ai felly y mae?&#8221; 2Meddai yntau: &#8220;Frodyr a thadau, clywch. Ymddangosodd Duw'r gogoniant i'n tad ni, Abraham, ac yntau yn Mesopotamia cyn iddo ymsefydlu yn Haran, 3a dywedodd wrtho, &#8216;Dos allan o'th wlad ac oddi wrth dy berthnasau, a thyrd i'r wlad a ddangosaf iti.&#8217; 4Yna fe aeth allan o wlad y Caldeaid, ac ymsefydlodd yn Haran. Oddi yno, wedi i'w dad farw, fe symudodd Duw ef i'r wlad hon, lle'r ydych chwi'n preswylio yn awr. 5Eto ni roes iddo etifeddiaeth ynddi, naddo, dim lled troed. Addo a wnaeth ei rhoi iddo ef i'w meddiannu, ac i'w ddisgynyddion ar ei &#244;l, ac yntau heb blentyn. 6Llefarodd Duw fel hyn: &#8216;Bydd ei ddisgynyddion yn alltudion mewn gwlad ddieithr, a ch&#226;nt eu caethiwo a'u cam-drin am bedwar can mlynedd. 7Ac fe ddof fi &#226; barn ar y genedl y byddant yn ei gwasanaethu,&#8217; meddai Duw, &#8216;ac wedi hynny d&#244;nt allan, ac addolant fi yn y lle hwn.&#8217; 8A rhoddodd iddo gyfamod enwaediad. Felly, wedi geni iddo Isaac, enwaedodd arno yr wythfed dydd. Ac i Isaac ganwyd Jacob, ac i Jacob y deuddeg patriarch.&#8221;</div><div class="p"> 9&#8220;Cenfigennodd y patriarchiaid wrth Joseff a'i werthu i'r Aifft. Ond yr oedd Duw gydag ef, 10ac achubodd ef o'i holl gyfyngderau, a rhoddodd iddo ffafr a doethineb yng ngolwg Pharo brenin yr Aifft, a gosododd yntau ef yn llywodraethwr dros yr Aifft a thros ei holl d&#375;. 11Daeth newyn ar yr Aifft i gyd ac ar Ganaan; yr oedd yn gyfyngder mawr, ac ni allai ein hynafiaid gael lluniaeth. 12Ond clywodd Jacob fod bwyd yn yr Aifft, ac anfonodd ein tadau yno y tro cyntaf. 13Yr ail dro fe adnabuwyd Joseff gan ei frodyr, a daeth tylwyth Joseff yn hysbys i Pharo. 14Anfonodd Joseff, a galw Jacob ei dad ato, a'i holl berthnasau, yn saith deg pump o bobl i gyd. 15Ac aeth Jacob i lawr i'r Aifft. Bu farw ef a'n tadau, 16a symudwyd hwy yn &#244;l i Sichem, a'u claddu yn y bedd yr oedd Abraham wedi ei brynu am arian gan feibion Emor yn Sichem.</div><div class="p"> 17&#8220;Fel yr oedd yr amser yn agos&#225;u i gyflawni'r addewid yr oedd Duw wedi ei rhoi i Abraham, cynyddodd y bobl a lluosogi yn yr Aifft, 18nes i frenin gwahanol godi ar yr Aifft, un na wyddai ddim am Joseff. 19Bu hwn yn ddichellgar wrth ein cenedl ni, gan gam-drin ein hynafiaid, a pheri bwrw eu babanod allan fel na chedwid mohonynt yn fyw. 20Y pryd hwnnw y ganwyd Moses, ac yr oedd yn blentyn cymeradwy yng ngolwg Duw. Magwyd ef am dri mis yn nh&#375; ei dad, 21a phan fwriwyd ef allan, cymerodd merch Pharo ef ati, a'i fagu yn fab iddi hi ei hun. 22Hyfforddwyd Moses yn holl ddoethineb yr Eifftwyr, ac yr oedd yn nerthol yn ei eiriau a'i weithredoedd.</div><div class="p"> 23&#8220;Yn ystod ei ddeugeinfed flwyddyn, cododd awydd arno i ymweld &#226;'i gyd-genedl, plant Israel. 24Pan welodd un ohonynt yn cael cam, fe'i hamddiffynnodd, a dialodd gam y dyn oedd dan orthrwm trwy daro'r Eifftiwr. 25Yr oedd yn tybio y byddai ei bobl ei hun yn deall fod Duw trwyddo ef yn rhoi gwaredigaeth iddynt. Ond nid oeddent yn deall. 26Trannoeth daeth ar draws dau ohonynt yn ymladd, a cheisiodd eu cymodi a chael heddwch, gan ddweud, &#8216;Ddynion, brodyr ydych; pam y gwnewch gam &#226;'ch gilydd?&#8217; 27Ond dyma'r un oedd yn gwneud cam &#226;'i gymydog yn ei wthio i ffwrdd, gan ddweud, &#8216;Pwy a'th benododd di yn llywodraethwr ac yn farnwr arnom ni? 28A wyt ti am fy lladd i fel y lleddaist yr Eifftiwr ddoe?&#8217; 29A ffodd Moses ar y gair hwn, ac aeth yn alltud yn nhir Midian, lle y ganwyd iddo ddau fab.</div><div class="p"> 30&#8220;Ymhen deugain mlynedd, fe ymddangosodd iddo yn anialwch Mynydd Sinai angel mewn fflam d&#226;n mewn perth. 31Pan welodd Moses ef, bu ryfedd ganddo'r olygfa. Wrth iddo nesu i edrych yn fanwl, daeth llais yr Arglwydd: 32&#8216;Myfi yw Duw dy dadau, Duw Abraham a Duw Isaac a Duw Jacob.&#8217; Cafodd Moses fraw, ac ni feiddiai edrych. 33Yna dywedodd yr Arglwydd wrtho, &#8216;Datod dy sandalau oddi am dy draed, oherwydd y mae'r lle'r wyt yn sefyll arno yn dir sanctaidd. 34Gwelais, do, gwelais sut y mae fy mhobl sydd yn yr Aifft yn cael eu cam-drin, a chlywais eu griddfan, a deuthum i lawr i'w gwaredu. Yn awr tyrd, imi gael dy anfon di i'r Aifft.&#8217; 35Y Moses hwn, y g&#373;r a wrthodasant gan ddweud, &#8216;Pwy a'th benododd di yn llywodraethwr ac yn farnwr?&#8217;&#8212;hwnnw a anfonodd Duw yn llywodraethwr ac yn rhyddhawr, trwy law'r angel a ymddangosodd iddo yn y berth. 36Hwn a'u harweiniodd hwy allan, gan wneud rhyfeddodau ac arwyddion yng ngwlad yr Aifft ac yn y M&#244;r Coch, ac am ddeugain mlynedd yn yr anialwch. 37Hwn yw'r Moses a ddywedodd wrth blant Israel, &#8216;Bydd Duw yn codi i chwi o blith eich cyd-genedl broffwyd, fel y cododd fi#7:37 Neu, fel fi..&#8217; 38Hwn yw'r un a fu yn y gynulleidfa yn yr anialwch, gyda'r angel a lefarodd wrtho ar Fynydd Sinai a chyda'n hynafiaid ni. Derbyniodd ef oraclau byw i'w rhoi i chwi. 39Eithr ni fynnodd ein hynafiaid ymddarostwng iddo, ond ei wthio o'r ffordd a wnaethant, a throi'n &#244;l yn eu calonnau at yr Aifft, 40gan ddweud wrth Aaron, &#8216;Gwna inni dduwiau i fynd o'n blaen; oherwydd y Moses yma, a ddaeth &#226; ni allan o wlad yr Aifft, ni wyddom beth a ddigwyddodd iddo.&#8217; 41Gwnaethant lo y pryd hwnnw, ac offrymu aberth i'r eilun, ac ymlawenhau yng nghynnyrch eu dwylo eu hunain. 42A throes Duw ymaith, a'u rhoi i fyny i addoli s&#234;r y nef, fel y mae'n ysgrifenedig yn llyfr y proffwydi:</div><div class="b"></div><div class="q">&#8220; &#8216;A offrymasoch i mi laddedigion ac aberthau</div><div class="q">am ddeugain mlynedd yn yr anialwch, d&#375; Israel?</div><div class="q"> 43Na yn wir, dyrchafasoch babell Moloch,</div><div class="q">a seren eich duw Raiffan,</div><div class="q">y delwau a wnaethoch i'w haddoli.</div><div class="q">Alltudiaf chwi y tu hwnt i Fabilon.&#8217;</div><div class="b"></div><div class="m"> 44&#8220;Yr oedd pabell y dystiolaeth gan ein hynafiaid yn yr anialwch, fel y gorchmynnodd yr hwn a lefarodd wrth Moses ei fod i'w llunio yn &#244;l y patrwm yr oedd wedi ei weld. 45Ac wedi ei derbyn yn eu tro, daeth ein hynafiaid &#226; hi yma gyda Josua, wrth iddynt oresgyn y cenhedloedd a yrrodd Duw allan o'u blaenau. Ac felly y bu hyd ddyddiau Dafydd. 46Cafodd ef ffafr gerbron Duw, a deisyfodd am gael tabernacl i d&#375;#7:46 Yn &#244;l darlleniad arall, i Dduw Jacob. Jacob. 47Eithr Solomon oedd yr un a adeiladodd d&#375; iddo. 48Ond nid yw'r Goruchaf yn trigo mewn tai o waith llaw; fel y mae'r proffwyd yn dweud:</div><div class="b"></div><div class="q"> 49&#8220; &#8216;Y nefoedd yw fy ngorsedd,</div><div class="q">a'r ddaear yw troedfainc fy nhraed.</div><div class="q">Pa fath d&#375; a adeiladwch imi, medd yr Arglwydd;</div><div class="q">ble fydd fy ngorffwysfa?</div><div class="q"> 50Onid fy llaw i a wnaeth y pethau hyn oll?&#8217;</div><div class="b"></div><div class="m"> 51&#8220;Chwi rai gwargaled a dienwaededig o galon a chlust, yr ydych chwi yn wastad yn gwrthwynebu'r Ysbryd Gl&#226;n; fel eich hynafiaid, felly chwithau. 52P'run o'r proffwydi na fu'ch hynafiaid yn ei erlid? Ie, lladdasant y rhai a ragfynegodd ddyfodiad yr Un Cyfiawn. A chwithau yn awr, bradwyr a llofruddion fuoch iddo ef, 53chwi y rhai a dderbyniodd y Gyfraith yn &#244;l cyfarwyddyd angylion, ac eto ni chadwasoch mohoni.&#8221;</div><div class="s">Llabyddio Steffan</div><div class="m"> 54Wrth glywed y pethau hyn aethant yn ffyrnig yn eu calonnau, ac ysgyrnygu eu dannedd arno. 55Yn llawn o'r Ysbryd Gl&#226;n, syllodd Steffan tua'r nef a gwelodd ogoniant Duw, ac Iesu'n sefyll ar ddeheulaw Duw, 56a dywedodd, &#8220;Edrychwch, rwy'n gweld y nefoedd yn agored, a Mab y Dyn yn sefyll ar ddeheulaw Duw.&#8221; 57Rhoesant hwythau waedd uchel, a chau eu clustiau, a rhuthro'n unfryd arno, 58a'i fwrw allan o'r ddinas, a mynd ati i'w labyddio. Dododd y tystion eu dillad wrth draed dyn ifanc o'r enw Saul. 59Ac wrth iddynt ei labyddio, yr oedd Steffan yn galw, &#8220;Arglwydd Iesu, derbyn fy ysbryd.&#8221; 60Yna penliniodd, a gwaeddodd &#226; llais uchel, &#8220;Arglwydd, paid &#226; dal y pechod hwn yn eu herbyn.&#8221; Ac wedi dweud hynny, fe hunodd.</div><div class="b"></div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch8" data-usfm="ACT.8">
 <div class="label">8</div><div class="m">Yr oedd Saul yn cydsynio &#226;'i lofruddio.</div><div class="s">Saul yn Erlid yr Eglwys</div><div class="m"> 1Y diwrnod hwnnw dechreuodd erlid mawr ar yr eglwys yn Jerwsalem. Gwasgarwyd hwy, pawb ond yr apostolion, trwy barthau Jwdea a Samaria. 2Claddwyd Steffan gan w&#375;r duwiol, ac yr oeddent yn galarnadu'n uchel amdano. 3Ond anrheithio'r eglwys yr oedd Saul: mynd i mewn i d&#375; ar &#244;l t&#375;, a llusgo allan w&#375;r a gwragedd, a'u traddodi i garchar.</div><div class="s">Pregethu'r Efengyl yn Samaria</div><div class="m"> 4Am y rhai a wasgarwyd, teithiasant gan bregethu'r gair. 5Aeth Philip i lawr i'r ddinas#8:5 Yn &#244;l darlleniad arall, i ddinas. yn Samaria, a dechreuodd gyhoeddi'r Meseia iddynt. 6Yr oedd y tyrfaoedd yn dal yn unfryd ar eiriau Philip, wrth glywed a gweld yr arwyddion yr oedd yn eu gwneud; 7oherwydd yr oedd ysbrydion aflan yn dod allan o lawer oedd wedi eu meddiannu ganddynt, gan weiddi &#226; llais uchel, ac iachawyd llawer o rai wedi eu parlysu ac o rai cloff. 8A bu llawenydd mawr yn y ddinas honno.</div><div class="p"> 9Yr oedd rhyw &#373;r o'r enw Simon eisoes yn y ddinas yn dewino ac yn synnu cenedl Samaria. Yr oedd yn dweud ei fod yn rhywun mawr, 10ac yr oedd pawb, o fawr i f&#226;n, yn dal sylw arno ac yn dweud, &#8220;Hwn yw'r gallu dwyfol a elwir y Gallu Mawr.&#8221; 11Yr oeddent yn dal sylw arno am ei fod ers cryn amser yn eu synnu &#226;'i ddewiniaeth. 12Ond wedi iddynt gredu Philip a'i newydd da am deyrnas Dduw ac enw Iesu Grist, dechreuwyd eu bedyddio hwy, yn w&#375;r a gwragedd. 13Credodd Simon ei hun hefyd, ac wedi ei fedyddio yr oedd yn glynu'n ddyfal wrth Philip; wrth weld arwyddion a gweithredoedd nerthol yn cael eu cyflawni, yr oedd yn synnu.</div><div class="p"> 14Pan glywodd yr apostolion yn Jerwsalem fod Samaria wedi derbyn gair Duw, anfonasant atynt Pedr ac Ioan, 15ac wedi iddynt hwy ddod i lawr yno, gwedd&#239;asant drostynt ar iddynt dderbyn yr Ysbryd Gl&#226;n, 16oherwydd nid oedd eto wedi disgyn ar neb ohonynt, dim ond eu bod wedi eu bedyddio i enw yr Arglwydd Iesu. 17Yna rhoes Pedr ac Ioan eu dwylo arnynt, a derbyniasant yr Ysbryd Gl&#226;n. 18Pan welodd Simon mai trwy arddodiad dwylo'r apostolion y rhoddid yr Ysbryd, cynigiodd arian iddynt, 19a dweud, &#8220;Rhowch yr awdurdod yma i minnau, fel y bydd i bwy bynnag y rhof fy nwylo arno dderbyn yr Ysbryd Gl&#226;n.&#8221; 20Ond dywedodd Pedr wrtho, &#8220;Melltith arnat ti a'th arian, am iti feddwl meddiannu rhodd Duw trwy dalu amdani! 21Nid oes iti ran na chyfran yn hyn o beth, oblegid nid yw dy galon yn uniawn yng ngolwg Duw. 22Felly edifarha am y drygioni hwn o'r eiddot, ac erfyn ar yr Arglwydd, i weld a faddeuir i ti feddylfryd dy galon, 23oherwydd rwy'n gweld dy fod yn llawn chwerwder ac yn gaeth i ddrygioni.&#8221; 24Atebodd Simon, &#8220;Gwedd&#239;wch chwi drosof fi ar yr Arglwydd, fel na ddaw arnaf ddim o'r pethau a ddywedsoch.&#8221;</div><div class="p"> 25Wedi iddynt dystiolaethu a llefaru gair yr Arglwydd, cychwynasant hwythau yn &#244;l i Jerwsalem, a chyhoeddi'r newydd da i lawer o bentrefi'r Samariaid.</div><div class="s">Philip a'r Eunuch o Ethiopia</div><div class="m"> 26Llefarodd angel yr Arglwydd wrth Philip: &#8220;Cod,&#8221; meddai, &#8220;a chymer daith tua'r de, i'r ffordd sy'n mynd i lawr o Jerwsalem i Gasa.&#8221; Ffordd anial yw hon. 27Cododd yntau ac aeth. A dyma &#373;r o Ethiop, eunuch, swyddog uchel i Candace brenhines yr Ethiopiaid, ac yn ben ar ei holl drysor hi; yr oedd hwn wedi dod i Jerwsalem i addoli, 28ac yr oedd yn dychwelyd ac yn eistedd yn ei gerbyd, yn darllen y proffwyd Eseia. 29Dywedodd yr Ysbryd wrth Philip, &#8220;Dos a gl&#375;n wrth y cerbyd yna.&#8221; 30Rhedodd Philip ato a chlywodd ef yn darllen y proffwyd Eseia, ac meddai, &#8220;A wyt ti'n deall, tybed, beth yr wyt yn ei ddarllen?&#8221; 31Meddai yntau, &#8220;Wel, sut y gallwn i, heb i rywun fy nghyfarwyddo?&#8221; Gwahoddodd Philip i ddod i fyny ato ac eistedd gydag ef. 32A hon oedd yr adran o'r Ysgrythur yr oedd yn ei darllen:</div><div class="b"></div><div class="q">&#8220;Arweiniwyd ef fel dafad i'r lladdfa,</div><div class="q">ac fel y bydd oen yn ddistaw yn llaw ei gneifiwr,</div><div class="q">felly nid yw'n agor ei enau.</div><div class="q"> 33Yn ei ddarostyngiad gomeddwyd iddo farn.</div><div class="q">Pwy all draethu am ei ddisgynyddion?</div><div class="q">Oherwydd cymerir ei fywyd oddi ar y ddaear.&#8221;</div><div class="b"></div><div class="m"> 34Meddai'r eunuch wrth Philip, &#8220;Dywed i mi, am bwy y mae'r proffwyd yn dweud hyn? Ai amdano'i hun, ai am rywun arall?&#8221; 35Yna agorodd Philip ei enau, a chan ddechrau o'r rhan hon o'r Ysgrythur traethodd y newydd da am Iesu iddo. 36Fel yr oeddent yn mynd rhagddynt ar eu ffordd, daethant at ryw dd&#373;r, ac ebe'r eunuch, &#8220;Dyma dd&#373;r; beth sy'n rhwystro imi gael fy medyddio?&#8221;#8:36 Yn &#244;l darlleniad arall ychwanegir adn. 37 Dywedodd Philip, &#8220;Os wyt yn credu &#226;'th holl galon, fe elli.&#8221; Atebodd yntau, &#8220;Yr wyf yn credu mai Mab Duw yw Iesu Grist.&#8221; 38A gorchmynnodd i'r cerbyd sefyll, ac aethant i lawr ill dau i'r d&#373;r, Philip a'r eunuch, ac fe'i bedyddiodd ef. 39Pan ddaethant i fyny o'r d&#373;r, cipiwyd Philip ymaith gan Ysbryd yr Arglwydd; ni welodd yr eunuch mohono mwyach, ac aeth ymlaen ar ei ffordd yn llawen. 40Cafodd Philip ei hun yn Asotus, ac aeth o gwmpas dan gyhoeddi'r newydd da yn yr holl ddinasoedd nes iddo ddod i Gesarea.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Llyfr yr ActauSampl

Ysgrythur

Am y Cynllun hwn

Cynlluniau Tebyg