آیات محبوب کتاب مقدس از Lukahtar 12

به اشتراک گذاشتن

A vi tumen te aven lačharde, arakhavne, kaj kam avel e manušehko čhavo jekhe djivesehko kana tumen niči nadisajvona.

Mangen thaj roden e Devlehko thagaripe thaj gova kam del pe tume.

A lengje phendah: Dikhen te arakhen tumen katar e bižaje manuša, katar e manuša e phangle vastengje, kaj o barvalipe niči mol gaći sar o džuvindipe, sar o trajipe.

Gothe kaj si tumaro barvalipe, inća kam avel tumaro ilo.

A savo si gova maškar tumende, savo pire godjaha šaj bajrola pala jekh jekhor̄i kuj maj baro nego so si.

A pire amalengje phendah: Pala gova mothovav tume: Na brinisajvon tumare odjeha so kam h̄an, thaj na te mislisaren pe tumaro telo so kam len pe tumende te ujradon.

A tumende si gjindo vi o bal upre po šoro. Pala gova, ma daran, tumen sen maj lačhe e vrapcondar, katar e bute sulumarke.

Ma daran, manušale, gava cîr̄ica kaj si tumen, gova kamlah tumaro dad te del tumee o thagaripe.

Dikhenta e garvanon, e kakarašken, von niči sijin o gjiv, ni ćiden le, len naj ni podrumo, ni hambari, a pale o Del parvarel len, čaljarel len, a tumen sen maj lačhe, maj feder gole čirikljendar.

A tumen te na mangen ni gova so kam čamben, ni gova so kam khapen, na brinisajvon.

A kana o Del gadija hujravel e čar pe umal, savi kam oteharin čhudinajvol ande jag, zar vov tumen niči hujravela vi maj feder? Ej, tumen niči paćan but!

Kaj naj niso garudino, savo niči kam iklel makar ar po dikhipe, thaj khanči inaj ćerdino čojral, savo niči kam džanglinajvol thaj haćardol.