آیات محبوب کتاب مقدس از Sant Lucas 22

به اشتراک گذاشتن

Va zad, pella ar c’halir‐ze diouzin, mar plij ganez! koulskoude, ra vezo great n’e ket va bolontezme mes da hini.

Mes me em euz pedet evidoud, evit na deuio ket da feiz da zemplaad. Te eta pa vezi convertisset, krenva da vreudeur.

Neuze e kemeraz bara, hag o veza rentet grasou, hen toraz hag hen roaz dezhe, en eur lavaret: He‐man eo va c’horf, pehini a zo roet evidoc’h; grit kement‐man en memor ac’hanoun.

Er memeus doare, goude beza koaniet, e roaz dezhe ar c’halir, en eur lavaret: Ar c’halir‐man eo an allians nevez em goad, pehini a zo skuliet evidoc’h.

Hag o veza en agoni, e pede c’hoas krenvoc’h; hag e teuaz varnezhan eur c’houezen henvel ouz beradennou goad hag a zivere var an douar.

Mes c’houi, na rit ket evel‐se; ha ra vezo ar brassa en ho touez evel an distera; hag an hini a c’houarn evel an hini a zo o servicha.

Mes Jesus a lavaraz dezhan: Me hen lavar d’id, Per, araog ma cano ar c’hilloc hirio, e pezo nac’het teir gwech ec’h anavezez ac’hanoun.