آیات محبوب کتاب مقدس از ലൂകഃ 13

به اشتراک گذاشتن

തതഃ സ ലോകാൻ ഉവാച, സംകീർണദ്വാരേണ പ്രവേഷ്ടും യതഘ്വം, യതോഹം യുഷ്മാൻ വദാമി, ബഹവഃ പ്രവേഷ്ടും ചേഷ്ടിഷ്യന്തേ കിന്തു ന ശക്ഷ്യന്തി|

തസ്മിത് സമയേ ഭൂതഗ്രസ്തത്വാത് കുബ്ജീഭൂയാഷ്ടാദശവർഷാണി യാവത് കേനാപ്യുപായേന ഋജു ർഭവിതും ന ശക്നോതി യാ ദുർബ്ബലാ സ്ത്രീ, താം തത്രോപസ്ഥിതാം വിലോക്യ യീശുസ്താമാഹൂയ കഥിതവാൻ ഹേ നാരി തവ ദൗർബ്ബല്യാത് ത്വം മുക്താ ഭവ|

തതഃ പരം തസ്യാ ഗാത്രേ ഹസ്താർപണമാത്രാത് സാ ഋജുർഭൂത്വേശ്വരസ്യ ധന്യവാദം കർത്തുമാരേഭേ|

പശ്യതേത്ഥം ശേഷീയാ ലോകാ അഗ്രാ ഭവിഷ്യന്തി, അഗ്രീയാ ലോകാശ്ച ശേഷാ ഭവിഷ്യന്തി|

ഗൃഹപതിനോത്ഥായ ദ്വാരേ രുദ്ധേ സതി യദി യൂയം ബഹിഃ സ്ഥിത്വാ ദ്വാരമാഹത്യ വദഥ, ഹേ പ്രഭോ ഹേ പ്രഭോ അസ്മത്കാരണാദ് ദ്വാരം മോചയതു, തതഃ സ ഇതി പ്രതിവക്ഷ്യതി, യൂയം കുത്രത്യാ ലോകാ ഇത്യഹം ന ജാനാമി|

യുഷ്മാനഹം വദാമി തഥാ ന കിന്തു മനഃസു ന പരിവർത്തിതേഷു യൂയമപി തഥാ നംക്ഷ്യഥ|

കിന്തു സ വക്ഷ്യതി, യുഷ്മാനഹം വദാമി, യൂയം കുത്രത്യാ ലോകാ ഇത്യഹം ന ജാനാമി; ഹേ ദുരാചാരിണോ യൂയം മത്തോ ദൂരീഭവത|

അനന്തരം സോവദദ് ഈശ്വരസ്യ രാജ്യം കസ്യ സദൃശം? കേന തദുപമാസ്യാമി? യത് സർഷപബീജം ഗൃഹീത്വാ കശ്ചിജ്ജന ഉദ്യാന ഉപ്തവാൻ തദ് ബീജമങ്കുരിതം സത് മഹാവൃക്ഷോഽജായത, തതസ്തസ്യ ശാഖാസു വിഹായസീയവിഹഗാ ആഗത്യ ന്യൂഷുഃ, തദ്രാജ്യം താദൃശേന സർഷപബീജേന തുല്യം|