آیات محبوب کتاب مقدس از ଜଅନ୍‌ 5

به اشتراک گذاشتن

“ମୁଇ ତମ୍‌କେ ସତ୍‌ କଇଲିନି, ଜେ ମର୍‌ କାତା ସୁନି ମକେ ପାଟାଇଲା ପର୍‌ମେସର୍‌କେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କର୍‌ସି, ସେ ନ ସାର୍‌ବା ଜିବନ୍‌ ପାଇସି । ଆରି ସେ ବିଚାର୍‌ନା କରାଇ ନ ଅଏ । କାଇକେବଇଲେ ସେ ମରନ୍‌କେ ଜିତି କରି ଜିବନ୍‌ ପାଇଆଚେ ।

ତେଇ ଜିସୁ ସେ ରଗି ଡୁଲିରଇବାଟା ଦେକି, ଏ ଲକ୍‌ ବେସି ବରସର୍‌ ରଗି ବଲି ଜାନି ତାକେ ପାଚାର୍‌ଲା “ତମେ କାଇ ନିମାନ୍‌ ଅଇବାକେ ମନ୍‍ କଲାସ୍‌ନି କି ?”

ତମେ ଜତନ୍‌ସଙ୍ଗ୍‍ ସାସ୍‌ତର୍‌ମନ୍‌ ପଡି କଜ୍‌ଲାସ୍‌ନି । ତେଇଅନି ନ ସାର୍‌ବା ଜିବନ୍‌ ପାଇଅଇସି ବଲି ସେ ସବୁ ପଡ୍‌ଲାସ୍‌ନି । ସେ ସବୁ ସାସ୍‌ତର୍‌ ମର୍‌ ବିସଇସେ ସାକି ଦେଲାନି । ଏଲେମିସା ତମେ ନ ସାର୍‌ବା ଜିବନ୍‌ ପାଇବାକେ ମର୍‌ ଲଗେ ଆଇବାକେ ନିଚ୍‌ଲାସ୍‌ନି ।

ଜିସୁ ତାକେ କଇଲା, “ଉଟି ଟିଆଅ, ଆରି ତର୍‌ ଟାଟି ଦାରି ଇଣ୍ଡିଜା ।” ସେ ଦାପ୍‌ରେ ସେ ଲକ୍‌ ନିମାନ୍‌ ଅଇଗାଲା ଆରି ନିଜର୍‌ ଟାଟି ଦାରିକରି ଇଣ୍ଡ୍‌ବାର୍‌ ଦାର୍‌ଲା । ସେ ଦିନ୍‌ ବିସ୍‌ରାମ୍‌ବାର୍‌ ରଇଲା ।

ଜିସୁ ସେମନ୍‌କେ କଇଲା, “ମୁଇ ତମ୍‌କେ ସତ୍‌ କଇଲିନି, ପର୍‌ମେସରର୍‌ ପିଲା ମୁଇ ନିଜେ କାଇଟା ମିସା କରିନାପାରି । ମର୍‌ ବାବା ଜନ୍‌ ଜନ୍‌ଟା ସବୁ କର୍‌ବାଟା ମୁଇ ଦେକ୍‌ଲିନି ସେଟାସେ ମୁଇ କରିପାରି । କାଇକେ ବଇଲେ ବାବା ଜନ୍‌ ଜନ୍‌ଟା ସବୁ କଲାନି ତାର୍‌ପିଲା ମୁଇ ମିସା ସେଟା ସବୁ ସେନ୍ତିସେ କଲିନି ।