آیات محبوب کتاب مقدس از Лукастар 13

به اشتراک گذاشتن

— Старіненпес те заавен пріґ узкі капура. Пгенав туменґє: бутджяне пробалінена те заджян, та на бійрінена.

Одя есас ромні, андре саві есас духос насвалкєрдо, ой есас ізбандярді і на бійрінелас те ровняренпес аврі дешуохто берш. Сар дикгля ла о Ісус, вічіндя ла і пгендя лакє: — Ромніє! Ту сал свободно тийре насвалібнастар!

Ов тгодя пре лате о васта, і ой єкгваресте ровнярдяпес аврі і ачіля те ашарен ле Девлес.

І палуне ейна перше, а перше ейна палуне.

Кана о хулай ле кгєрескєро ушела і запгандела о вудар, акор тумен тердьона аврунестар, дуркінена андро вудар і вакєрена: «Раєя! Пгутер аменґє!» Акор Ов туменґє пгенела: «На джянав тумен, катар сан».

Пгенав туменґє: Наа! Та те на покаїненапес, акор те тумен саворе авка мерена.

Та Ов отпгенела: «Ме на джянав тумен, катар сан. Отджян Мандар саворе, ко кєрел подліпе!»

Паліш Ов пгендя: — Пре состе пес марел Краліпе ле Девлескєро? Сога шай лес те зровнярен? Ов сар горчічно дів, саво іля о мануш і шіїндя андро пескєро садос. Дів баріля, і кєрділяпес лестар о дубос, і о чірікле нєбоскєре ачіле те джівен андре лескєре конаркі.