آیات محبوب کتاب مقدس از Лукастар 22

به اشتراک گذاشتن

І вакєрелас: — Даде, те Ту камес, кади кувчі мі обджял Ман! Но мієл на авка, сар Ме камав, а авка, сар Ту камес!

Та Ме ман модліндьом пал туте, гой ту те на нашавес патябе. Ту коркоро, кана вісарегатут кє Манде, зорісалю пескєре пгрален.

Паліш іля маро, палікєрдя важ лесте ле Девлескє, препгаґля лес і диня ленґє ле лавенца: — Када Мійро тєлос, кай важ туменґє отделпес. Кєрен ада, кана леперена пал Манде.

Авка те пало ода, сар отхале, іля е кувчі і пгендя: — Кади кувчі — нейво заветос, спганло Мійре ратега, саво важ туменде чордьолпес.

Ісус минґ бутер модлінеласпес андро мучішаґос. Ачіля Лескєро кгамліпе, сар краплі ратескєре, саве перенас пре пгув.

А тумен на кєрен авка, сар оне. Та єкг баредер машкар туменде мі ачел єкг цікнедер, а ко тумендар начальнікос — мієл айсо, сар совґас.

Та Ісус лескє пгендя: — Пгенав тукє, Петро, минґ дадіве на заґілявела кугутос, сар ту трівал пгенега, со на джянес Ман.