آیات محبوب کتاب مقدس از Jøøn 5

به اشتراک گذاشتن

Adïëri møn, a caana gø jïïu, ni ŋat wø wïny luumma ni jïëe ki eni na jääŋ aani, ree da kwøw mana näk adïëri mo bäŋ cuŋŋe. Ni eni ba doo cøøa kar ŋøl luup. 'Ba eno nø ö wøk ri thøø ni ci yi kwøw.

'Ba na ö Jecu na joot gøøni, ni ŋäc gø ni eni wø bëëdö no obut piny ni eno ruu kanyøce, ena köö jïre, «?Ï caya man køny ïïni?»

U wø määnyö yïth weet Jwøk, kiper you caarø ni yïth luupögø beeye noo jootu kwøw mana näk adïëri mo bäŋ cuŋŋe. Ni beege geni ni wø køp gïra. 'Ba u kweeyø ki man ööu baŋa nou jïtu ki kwøw.

'Ba Jecu aköö jïre, ni «Ö maal ni lwørï pïënï ni cäädhï.» Ni put dëër ŋatøgø døø kare, ni lwør pïëne ni cäädhe. 'Ba dïcäŋögø beeye cäŋ jwömö.

'Ba Jecu aköö jïge, na «Adïëri møn, a caana gø jïïu, ni Wäädö bäŋ gïn mo dee maara tïïc ki wïïe keere, 'ba gïn wø neene ni wø tïïc Wuue beeye wø tïïe thuwø. Kiper gïn wø tïïc Wuue beeye wø tïïc Wäädö thuwø.