آیات محبوب کتاب مقدس از Luka 13

به اشتراک گذاشتن

“Nga ta vengeis nia rubukien ka ian simi matavanuo matgurutsits, simi vunan, o oeng senga, palan mi kulou gi ta konon nia rubukien eiekesen gi ta kap oit.

Mi vevien a nga mon ian, ese mi tsaka moromoruo a nga vaguo mi tsir ram i vunaturuon sibu avareit mi sinangavur kes ma mi napaririem potsu tour. Mi tsir ram a nga guo ma a kap nga oit nia vodusie mi vunaturuon rovoriu. Sien e Iesu ta nga pare, a nga kuk nemei ngan sien nge pevien. “Vevien, e te ketseketseng si ma mienarouk.”

Samo a nga teir riem i popon, ma ian ngas te, a nga vodusie mi vunaturuon ma a nga vakaek nge puongan e Raban.

A tuktuk, egie ese gi ta vevemuir te gi ta so muomuo, ma egie ese gi ta muomuo gi ta so vevemuir te.”

Sien e taman mi vonuo ta bokutie mi matavanuo, nga ta tuir i marar nge pinpin ma nga ta pevien, ‘Mi Nguts, tsitsi vadara gei!’ “Ma eie ta kuil nama, ‘O kap telekiran ivie nga kuvu en!’

O oeng senga. A kap! Sien va nga ta kap vodon vuris sorvekenan kenga sar sinavei tsokor, enga kokouk buer nga ta maet mala gie.”

“Eiekesen eie ta buer pevien, ‘O kap telekiran ivie nga kuvu en. Nga tsupek sorvekena iou. Enga mi kulou tsokor!’

Io, e Iesu a nga virei, “Mi sinavien e Raban nia vuor, a malan misa? Misa o ta vepuan ngan? Eie a malan mi pi mastat mi ka ta nga poro nge tsuorkie si ken tau. Ine mi ei tsuotstsuor a nga to leong ma bu ma gi nga me tou sibu rakarakan.”