Luk 22
22
PENNOD XXII.
Yr Iudaion yn cyd-fwriadu yn erbyn Christ. Satan yn parattôi Iudas. Yr apostolion yn arlwyo y pasg. Christ yn rhag-ddywedyd am y bradychwr: yn annog y rhan arall o’i apostolion i ochelyd rhyfyg: yn sicrhâu Pedr na phallai ei ffydd ef: ac er hynny y gwadai efe ef dair gwaith: yn gweddïo yn y mynydd: yn cael ei fradychu â chusan: yn iachâu clust Malchus: yn cael ei wadu gan Pedr, ai ammherchi; ac yn cyfaddef ei fod yn Fab Duw.
1A NESAODD gwledd y bara croyw, yr hon a elwir y pasg. 2A’r arch-offeiriaid a’r ysgrifenyddion a geisiasant pa fodd y difethent ef: oblegyd yr oedd arnynt ofn y bobl. 3A Satan a aeth i mewn i Iudas, yr hwn a gyfenwid Iscariot, yr hwn oedd o nifer y deuddeg. 4Ac efe a aeth ymaith, ac a ymddiddanodd â’r archoffeiriaid a’r blaenoriaid, pa fodd y bradychai efe ef iddynt. 5Ac yr oedd yn llawen ganddynt: a hwy a gyttunasant ar roddi arian iddo. 6Ac efe a addawodd, ac a geisiodd amser cyfaddas i’w fradychu ef iddynt yn absen y bobl. 7A daeth dydd y bara croyw, ar yr hwn yr oedd rhaid lladd y pasg. 8Ac efe a anfonodd Pedr ac Ioan, gan ddywedyd, Ewch, parattôwch i ni y pasg, fel y bwyttaom. 9A hwy a ddywedasant wrtho, Pa le y mynni barottoi o honom? 10Ac efe a ddywedodd wrthynt, Wele, pan ddelech i mewn i’r ddinas, cyferfydd â chwi ddyn yn dwyn ystenaid o ddwfr: canlynwch ef i’r tŷ lle yr el efe i mewn. 11A dywedwch wrth wr y tŷ, Y mae yr Athraw yn dywedyd wrthyt, Pa le y mae’r lletty, lle y gallwyf fwytta’r pasg gyd â’m disgyblion? 12Ac efe a ddengys i chwi oruwch ystafell fawr, wedi eu thanu: yno parattôwch. 13A hwy a aethant, ac a gawsant fel y dywedasai efe wrthynt; ac a barattoisant y pasg. 14A phan ddaeth yr awr, efe a eisteddodd i lawr, a’r deuddeg apostol gyd ag ef. 15Ac efe a ddywedodd wrthynt, Mi a chwennychais yn fawr fwytta y pasg hwn gyd â chwi cyn dioddef o honof. 16Canys yr ydwyf yn dywedyd i chwi, Ni fwyttâf fi mwyach o hono, hyd oni chyflawner yn freniniaeth Duw. 17Ac wedi iddo gymmeryd y cwppan, a rhoddi dïolch, efe a ddywedodd, Cymmerwch hwn, a rhennwch yn eich plith: 18Canys yr ydwyf yn dywedyd i chwi, nad yfaf o ffrwyth y winwŷdden, hyd oni ddel breniniaeth Duw. 19Ac wedi iddo gymmeryd bara, a rhoi dïolch, efe a’i torrodd, ac a’i rhoddes iddynt, gan ddywedyd, Hwn yw fy nghorph yr hwn yr ydys yn ei roddi drosoch: gwnewch hyn er coffa am danaf. 20Yr un modd y cwppan hefyd wedi bwyta, gan ddywedyd, Y cwppan hwn yw y cyfammod newydd yn fy ngwaed i, yr hwn yr ydys yn ei dywallt drosoch. 21Eithr wele law yr hwn sydd yn fy mradychu gyd â mi ar y bwrdd. 22Ac yn wir y mae Mab y dyn yn myned, megis y mae wedi ei luniaethu: eithr gwae’r dyn hwnnw trwy yr hwn y bradychir ef. 23Hwythau a ddechreuasant ymofyn yn eu plith eu hunain, pwy o honynt oedd yr hwn a wnai hynny. 24A bu ymryson yn eu plith, pwy o honynt a gae fod yn fwyaf. 25Ac efe a ddywedodd wrthynt, Y mae brenhinoedd y cenhedloedd yn arglwyddiaethu arnynt; a’r rhai sydd mewn awdurdod arnynt, a elwir yn bendefigion. 26Ond na fyddwch chwi felly: eithr y mwyaf yn eich plith chwi, bydded megis yr ieuangaf; a’r pennaf, megis yr hwn sydd yn gweini. 27Canys pa un fwyaf, ai yr hwn sydd yn eistedd ar y bwrdd, ai yr hwn sydd yn gwasanaethu? onid yr hwn sydd yn eistedd ar y bwrdd? eithr yr ydwyf fi yn eich mysg fel un yn gwasanaethu. 28A chwi yw y rhai a arhosasoch gyd â mi yn fy mhrofedigaethau. 29Ac yr wyf fi yn ordeinio i chwi freniniaeth, megis yr ordeiniodd fy Nhad i minnau; 30Fel y bwyttaoch ac yr yfoch ar fy mwrdd i yn fy mreniniaeth, ac yr eisteddoch ar orseddfeydd, yn barnu deuddeg llwyth Israel. 31A’r Arglwydd a ddywedodd, Simon, Simon, wele, Satan a’ch ceisiodd chwi, i’ch nithio fel gwenith: 32Eithr mi a weddïais drosot, na ddiffygiai dy ffydd di: tithau pan y’th droër, cadarnhâ dy frodyr. 33Ac efe a ddywedodd wrtho, Arglwydd, yr ydwyf fi yn barod i fyned gydâ thi i garchar, ac i angau. 34Yntau a ddywedodd, Yr wyf yn dywedyd i ti, Pedr, Na chân y ceiliog heddyw, nes i ti wadu dair gwaith yr adweini fi. 35Ac efe a ddywedodd wrthynt, Pan eich anfonais heb na phwrs, na chod, nac esgidiau, a fu arnoch eisiau dim? A hwy a ddywedasant, Na fu ddim. 36Yna y dywedodd wrthynt, Ond yn awr y neb sydd ganddo bwrs, cymmered; a’r un modd god: a’r neb nid oes ganddo, gwerthed ei bais, a phryned gleddyf. 37Canys yr wyf yn dywedyd i chwi, Fod yn rhaid etto gyflawni ynof fi y peth hwn a ysgrifenwyd; sef, A chyd â’r anwir y cyfrifwyd ef. Canys y mae diben i’r pethau am danf fi. 38A hwy a ddywedasant, Arglwydd, wele ddau gleddyf yma. Ac efe a ddywedodd wrthynt, Digon yw. 39Ac wedi iddo fyned allan, efe a aeth, yn ol ei arfer, i fynydd yr Olewŷdd; a’i ddisgyblion, a’i canlynasant ef. 40A phan ddaeth i’r man, efe a ddywedodd wrthynt, Gweddïwch nad eloch mewn profedigaeth. 41Ac efe a dynnodd oddi wrthynt tu ag ergyd carreg; ac wedi iddo fyned ar ei liniau, efe a weddïodd, 42Gan ddywedyd, O Dad, os ewyllysi droi heibio y cwppan hwn oddi wrthyf; er hynny nid fy ewyllys i, ond yr eiddot ti a wneler. 43Ac angel o’r nef a ymddangosodd iddo, yn ei nerthu ef. 44Ac efe mewn ymdrech meddwl, a weddïodd yn ddyfalach: a’i chwŷs ef oedd fel defnynau gwaed yn disgyn ar y ddaear. 45A phan gododd ef o’i weddi, a dyfod at ei ddisgyblion, efe a’u cafodd hwynt yn cysgu gan dristwch; 46Ac a ddywedodd wrthynt, Paham yr ydych yn cysgu? codwch, a gweddïwch nad eloch mewn profedigaeth. 47Ac efe etto yn llefaru, wele dyrfa; a hwn a elwir Iudas, un o’r deuddeg, oedd yn myned o’u blaen hwynt, ac a nesaodd at yr Iesu, i’w gusanu ef. 48A’r Iesu a ddywedodd wrtho, Iudas, ai â chusan yr wyt ti yn bradychu Mab y dyn? 49A phan welodd y rhai oedd yn ei gylch ef y peth oedd ar ddyfod, hwy a ddywedasant wrtho, Arglwydd, a darâwn ni â chleddyf? 50A rhyw un o honynt a darawodd was yr arch-offeiriad, ac a dorrodd ymaith ei glust ddehau ef. 51A’r Iesu a attebodd ac a ddywedodd, Goddefwch fi, yn hyn; ac a gyffyrddodd â’i glust, ac a’i hiachaodd ef. 52A’r Iesu a ddywedodd wrth yr arch-offeiriaid, a blaenoriaid y deml, a’r henuriaid, y rhai a ddaethent atto, Ai fel at leidr y daethoch chwi allan, â chleddyfau ac â ffyn? 53Pan oeddwn beunydd gyd â chwi yn y deml, nid estynasoch ddwylaw i’m herbyn: eithr hon yw eich awr chwi, a gallu y tywyllwch. 54A hwy a’i daliasant ef, ac a’i harweiniasant, ac a’i dygasant i mewn i dŷ yr arch-offeiriaid. A Phedr a ganlynodd o hirbell. 55Ac wedi iddynt gynneu tân ynghanol y nauadd, a chyd-eistedd, Pedr yntau a eisteddodd yn eu plith. 56A phan ganfu rhyw langces ef yn eistedd wrth y tan, a dal sulw arno, hi a ddywedodd, Yr oedd hwn hefyd gyd ag ef. 57Yntau a’i gwadodd, gan ddywedyd, O wraig, nid adwaen i ef. 58Ac ychydig wedi, un arall a’i gwelodd, ac a ddywedodd, Yr wyt tithau hefyd yn un o honynt. A Phedr a ddywedodd, O ddyn, nid ydwyf. 59Ac ar ol megis yspaid un awr, rhyw un arall a daerodd, gan ddywedyd, Mewn gwirionedd yr oedd hwn hefyd gyd ag ef: canys Galilaia yw. 60A Phedr a ddywedodd, Y dyn, ni’s gwn beth yr wyt yn ei ddywedyd. Ac yn y man, ac efe etto yn llefaru, canodd y ceiliog. 61A’r Arglwydd a drodd, ac a edrychodd ar Pedr. A Phedr a gofiodd ymadrodd yr Arglwydd, fel y dywedasai efe wrtho, Cyn canu o’r ceiliog, y gwedi fi deirgwaith. 62A Phedr a aeth allan, ac a wylodd yn chwerw-dost. 63A’r gwŷr oedd yn dal yr Iesu, a’i gwatwarasant ef, gan ei daro. 64Ac wedi iddynt guddio ei lygaid ef, hwy a’i tarawsant ef ar ei wyneb, ac a ofynasant iddo, gan ddywedyd, Prophwyda, pwy yw yr hwn a’th darawodd di? 65A llawer o bethau eraill, gan gablu, a ddywedasant yn ei erbyn ef. 66A phan dyddhaodd, ymgynhullodd henuriaid y bobl, a’r arch offeiriaid, a’r ysgrifenyddion, ac a’i dygasant ef i’w cynghor. 67Gan ddywedyd, Ai ti yw Christ? dywed i ni. Ac efe a ddywedodd wrthynt, Os dywedaf i chwi, ni chredwch: 68Ac os gofynaf hefyd i chwi, ni’m hattebwch, ac ni’m gollyngwch ymaith. 69Ar ol hyn y bydd Mab y dyn yn eistedd ar ddeheulaw gallu Duw. 70A hwy oll a ddywedasant, Ai Mab Duw gan hynny ydwyt ti? Ac efe a ddywedodd wrthynt, Yr ydych chwi yn dywedyd fy mod. 71Hwythau a ddywedasant, Pa raid i ni mwyach wrth dystiolaeth? canys clywsom ein hunain o’i enau ef ei hun.
اکنون انتخاب شده:
Luk 22: JJCN
هایلایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Y Cyfammod Newydd gan John Jones. Argraffwyd gan John Williams, Llundain 1808. Cafodd y testun ei ddigideiddio gan Gymdeithas y Beibl yn 2021.