نزدیکی هر روزه به خدانمونه

پرورش دادن اعتماد

«تا به ابد بر خداوند توکل کنید؛ زیرا که خداوند یهوه، صخرۀ جاودانی است. » - اشعیا ۲۶ : ۴

چند بار اجازه داده ایم آزمایش های زندگی ما را مایوس و بیش ازحد ناراحت

کنند؟ چند سال در زندگی گفته ایم: «من به خدا باور دارم، به خدا اعتماد می کنم! ،»

اما در واقع نگران بودیم و حرف منفی زده ایم و سعی کرده ایم خودمان از همه چیز

سردرآوریم؟

گاهی فکر می کنیم چون چنین جملاتی را می گوییم، پس به خدا اعتماد داریم،

ولی از درون هراسان و مضطرب هستیم. خوب است که گا مهای اول برای اعتماد

کردن به خدا را برداریم، اما باید متوجه باشیم که همچنان می توانیم در اعتماد به

او رشد نماییم. توکل و اعتماد به خدا چیزی بیش از کلمات است -توکل به او شامل

کلام، منش و عمل می شود.

اعتماد و اطمینان در طول زمان بنا می شود و معمولاً وقت می برد که بر عادت

نگرانی، اضطراب یا ترسی که در وجود ما حک شده، غلبه نماییم. به همین خاطر

باید با خدا شرایط را تحمل کنیم. تسلیم نشویم و هم هچیز را رها نکنیم؛ چون

حینی که در آن موقعیت رشد می کنیم، تجربه و قوت روحانی می یابیم و هر بار

کمی قوی تر از پیش می شویم. دیر یا زود، اگر تسلیم نشوید، آرامی، آسایش و

اعتماد به خدا را می یابید.

اگر در آزمایش هستید، متوجه باشید که نگرانی بی فایده است و

از زمانی که دارید، برای بناکردن اعتماد به خدا استفاده نمایید.