مَتّایِ انجیل 6
6
صدقه فَدَن
1«واخُب بیبید کی شیمی صالحیَ مردومِ چومِ جُلُو بجا ناورید، اَنه واسی که شمرأ بیدینید، وگرنه شیمی پئرِ ورجه کی آسمانِ درونِ پاداشی نخوائید داشتن.
2«پس وقتی کی صدقه فَدی جار نوا زِئن هُطوکی ریاکاران، عبادتگائان و کوچه ئان درون کونیدی تا مردوم اوشانِ تعریفَ بُکونید. حئیقتن شمرأ گَم اَشان خوشانِ پاداشَ فیگیفتید. 3ولی تو وقتی صدقه فَدئندری، وائنلان کی تی چپِ دَس جه اونچی کی تی راستِ دَس کونه واخُب ببه. 4تا تی صدقه یَ هیکّس نیدینه؛ و تی پئر کی هیچی اونِ چومانِ جا جیگا بُخورده نمانه، تی پاداشَ خوائه دَئن.»
دُعا کودن
5«وقتی کی دُعا کونی، ریاکارانِ مانستن نُبو. چونکی اوشان دوست دَریدی عبادتگائانِ درون و کوچه ئانِ گوشه کنار بأسید، دُعا بُکونید تا مردوم اوشانَ بیدینید. حئیقتن، شمرأ گَم، اَشان خوشانِ پاداشَ فیگیفتید. 6ولی تو وقتی کی دُعا کونی تی اتاقِ درون بوشو، درَ دَوَد و خلوتی تی پئرِ ورجه کی بیده نیبه، دُعا بُکون. و تی پئر کی تمانِ جیگا بُخورده چیانَ دینه، تره پاداش خوائه دَئن.»
7«دُعا وقت چَتِ گبانَ تکرار نُکونید هُطوکی بُت پرستِ مردوم کونیدی، چونکی خیال کونیدی زیادی گفتنِ امرا اوشانِ دُعا مستجاب بِه. 8اَشانِ مانستن نیبید، چونکی شیمی پئر، پیش جه اونکی اونِ جا بخوائید، شیمی خواسته ئانَ دَنه.
9«پس شُمان اَطو دُعا بُکونید:
«اَی اَمی پئر کی آسمانِ درونی،
تی نام مُقدّس ببه.
10تی پادشائی بایه.
تی اراده، هُطوکی آسمانِ درون نئَه،
زمینِ سرم بمانه.
11اَمی روزیَ ایمرو امرا فَده.
12و اَمی قرضانَ ببخش،
چونکی امانَم اَمی قرض دارانَ بخشیم.
13و اَمَره امتحانِ درون تَانود،
بلکی شریر جا رهائی بدن.
چونکی پادشائی و قوّت و جلال، تا به آخر تی شینه. آمین.
14چونکی اَگه مردومِ تخصیرات ببَخشید، شیمی آسمانی پئرم شمرأ بَخشه. 15ولی اَگه مردومِ تخصیراتَ نبخشید، شیمی پئرم شیمی تخصیراتَ نخوائه بخشِئن.
روزه گیفتن
16وقتی کی روزه گیریدی، ریاکاران مانستن شمرأ زالش باورده نیشان ندید، چونکی اوشان خوشان قیافه یَ، واگردانید تا مردوم ورجه، خوشانَ روزه دار نیشان بدید. حئیقتن شمرأ گَم، کی خوشانِ پاداشَ فیگیفتید. 17ولی وقتی کی تو روزه گیری، تی سرَ روغن واسین و تی دیمَ بُشور 18تا تی روزه مردوم ورجه معلوم نبه، بلکی تی پئر کی پنهانِ اونَ بیدینه، و اُ پئر کی هیچی اونِ چومانِ جا جیگا بُخورده نمانه تره پاداش دئه.»
آسمانی گنج
19«زمینِ سر گنج جمَ نُکونید، اویا کی بید و موران زنه و اونَ از بین بره، اویا کی دوزدان زمینَ کَنیدی و دوزدی کونید. 20بلکی شیمی گنجَ آسمانِ درون جمَ کونید، اویا کی نه بید و موران اونَ از بین بره و نه دوزدان تانید زمینَ بکَنید و دوزدی بُکونید. 21چونکی هرجا کی تی گنج بمانه، تی دیل ئم اویا نئَه.»
22«چوم، تنِ چراغه. اَگه تی چوم سالم ببه، تمانِ تی تن روشنائی جا پُر خوائه بوستن. 23ولی اَگه تی چوم فاسد ببه، تی تن ظولمتِ جا پُرَ بِه. پس اَگه روشنائی کی تی درونِ ظولمت ببه، چی پیله ظولمتی خوائه بوستن!»
24«هیکّس دوتا اربابَ خیدمَت نتانه کودن، چونکی یا اینفرِ جا خَفت خوائه داشتن و اویتای دوست دَره، و یا اینفرَ میرایی دَره و اویتایَ پست ایشماره. شُمان نتانید هم خُدا بَنده بیبید، هم پول بَنده.»
نیگران نیبید
25«پس شمرأ گَم، شیمی زندگی کودن نیگران نیبید کی چی بُخورید یا چی بُنوشید، و نه نیگرانِ شیمی تن، کی چی دُکونید. مگه زندگی غذا جا و تن رختِ جا با ارزش تر نیه؟ 26آسمانِ پَرنده ئانَ فندرید کی نه کاریدی و نه بینیدی و نه کندوجِ درون ذغیره کونیدی ولی باز شیمی آسمانی پئر اوشانِ روزیَ فدِه. مگه شیمی ارزش اوشانِ جا ویشتر نیه؟ 27کیسه شیمی جا کی بتانه نیگرانی مرا، ایتا ذرّه خو عُمرَ زیادَ کونه؟
28«و چره رختِ ره نیگرانید؟ صارا سوسنانَ فندرید کی چُطو پیله بید نه زحمت کشیدی و نه بافیدی. 29ولی با اَ حال شمرأ گَم کی حتی سلیمانِ پادشائم خو شُکوه و جلالِ مرا ایتا جه اَ سوسنانِ قشنگی مانستن نُبوست. 30پس اَگه خُدا صارا واشَ کی ایمرو نئَه و فردَا تَنورِ میان تَوَدَه بِه، اَطو پوشانه، مگه شمرأ، اَی کم ایمانان ویشتر نخوائه پوشانِئن؟
31پس نیگران نیبید و نیگید چی بُخوریم یا چی بُنوشیم و یا چی دُکونیم. 32چونکی اَ دُنیا مردومان، اَجور چیانِ دُمبال ایسید، ولی شیمی آسمانی پئر دَنه کی همه ی اَشانَ احتیاج دَریدی. 33بلکی شُمان اول خُدا پادشائی و اونِ عیدالتِ دُمبال بیشید، بازون اَشان همه، شمرأ فَدَه خوائه بوستن. 34پس، فردایِ نیگران نیبید چونکی فردا خو نیگرانیَ دَره. ایمروجِ مشکلات، ایمروج ره وَسّه!»
Chwazi Kounye ya:
مَتّایِ انجیل 6: GIL
Pati Souliye
Pataje
Kopye
Ou vle gen souliye ou yo sere sou tout aparèy ou yo? Enskri oswa konekte
@ 2024 Korpu Company