وقتی کی روزه گیریدی، ریاکاران مانستن شمرأ زالش باورده نیشان ندید، چونکی اوشان خوشان قیافه یَ، واگردانید تا مردوم ورجه، خوشانَ روزه دار نیشان بدید. حئیقتن شمرأ گَم، کی خوشانِ پاداشَ فیگیفتید. ولی وقتی کی تو روزه گیری، تی سرَ روغن واسین و تی دیمَ بُشور تا تی روزه مردوم ورجه معلوم نبه، بلکی تی پئر کی پنهانِ اونَ بیدینه، و اُ پئر کی هیچی اونِ چومانِ جا جیگا بُخورده نمانه تره پاداش دئه.»