Népszerű bibliai igeversek innen: Лк 22

Megosztás

«Ачай! Тиде чашым Мый дечем кораҥден наҥгаяш шонет ыле гын! Но тек Мыйын шонымо семын огыл, а Тыйын эрыкет семын лиеш».

Но ӱшанымашет ынже пыте манын, Мый тыйын верч кумалынам. Пӧртылмекет, иза-шольо-влакетын ӱшанымашыштым пеҥгыдемде».

Вара киндым налын, тауштен да тодылын, тунемшыж-влаклан пуэн да каласен: «Тиде тендан верч пуымо Капем. Мыйым шарнен, тыге ыштыза».

Кас кочкыш деч вара Иисус чашым тыгак налын да ойлен: «Тиде чаше – тендан верч йоктарыме Мыйын Вӱрем гоч пуымо у сугынь.

Йӧсланымыж дене Иисус эшеат чот кумалын, Тудын пӱжвӱдшӧ мландышке йогышо вӱр чӱчалтыш гай лийын.

А тендан тыге ынже лий. Тек тендан коклаште кугуракше изирак гай лиеш, а вуйлатышыже – тарзе гай.

Иисус вашештен: «Петр, тылат ойлем, таче агытан муралтымешке, Мыйын нерген тый кум гана ”Тудым ом пале” манат».