խոստումներ քո ամենօրյա կյանքի համարՕրինակ

Ինչպես վերապրես Նրա ներկայությունը Քո ամենօրյա կյանքում

«Հիսուսըպատասխանեցևնրանասաց. «Եթե մեկն Ինձ սիրում է, Իմ Խոսքը կպահի և Իմ Հայրը կսիրի նրան. և նրա մոտ կգանք և բնակություն կանենք նրա մոտ»»:—Հովհաննես14.23

Կյանքն անհանգիստ է և լի ուշադրությունը շեղող բաներով: Այնքան հեշտ է տարվել հոգսերով, հանձնարարություններով ու մտահոգություններով և տեսադաշտից կորցնել այն, ինչ առավել կարևոր է:

Ղուկասի ավետարանի երկրորդ գլխում մի փոքրիկ հետաքրքիր պատմություն կա այն մասին, թե ինչպես են Մարիամն ու Հովսեփը տասներկուամյա Հիսուսին Զատկի տոնին տանում Երուսաղեմ: Տոնակատարության ավարտից հետո նրանք ուղևորվում են տուն՝ ենթադրելով, թե Հիսուսն իրենց հետ է:

Հետաքրքիր է՝ որքան անգամ ենք մենք ենթադրում, թե Աստված մեզ հետ է, երբ թափառում ենք այս ու այն կողմ՝ անելով մեր գործերը:

Այժմ, այստեղ հետաքրքիրն այն է, որ Մարիամն ու Հովսեփը մեկ օրվա ճանապարհ էին անցել, երբ հայտնաբերեցին, որ Հիսուսն իրենց հետ չէր, և նրանցից երեք օր պահանջվեց Նրան գտնելու համար: Երեք օր: Այստեղ ուղերձն այն է, որ ավելի հեշտ է կորցնել Աստծո ներկայությունը, քան կորցնելուց հետո կրկին ձեռք բերել այն:

Մենք պետք է զգույշ լինենք Աստծո ներկայության մեջ մնալու համար: Երբ մենք այդպես ենք վարվում, թույլ ենք տալիս, որ Աստված մեր սրտում Իրեն զգա ինչպես Իր տանը:

Դա պարզապես սկսվում է Նրա Խոսքին հնազանդվելով: Երբ որոշում ենք կայացնում շրջվել այն վարքագծից, որը վիրավորում է Աստծուն, դա հոգևոր հասունության համար մեկ նշանն է: Դա ցույց է տալիս, որ մեզ մտահոգում է Նրա կարծիքը:

Դա նշանակում է, որ դուք ընտրում եք մեծահոգի լինել ուրիշների հանդեպ, սովորում եք ներել, բաց թողնել վիրավորանքը և ապրել խաղաղության մեջ: Երբ մենք ընտրենք գիտակցաբար օգտագործել մեր բառերը, գոհանալ Աստծուց և բարձրացնել ուրիշներին, կզգանք, որ ողջ օրը կապված ենք Աստծո հետ:

Աղոթքի սկիզբ

Հա՛յր, շնորհակալություն, որ իմ սիրտը Քո տունն ես դարձնում: Ես այսօր Քո ներկայության կարիքն ունեմ: Տե՛ր, օգնի՛ր ինձ պատվելու Քեզ իմ մտքերով ու խոսքերով և օրհնություն լինելու ինձ շրջապատողների համար: