Kumyk - IBT Version (NT)

Инг башлап Калам деп айтылагъан О болгъан. Калам Аллагь булан болгъан. Калам Оьзю де Аллагь болгъан. Инг башлап О Аллагь булан болгъан. Гьар бир затны Аллагь Каламдан таба яратгъан, бар болгъан гьеч бир зат Осуз яратылмагъан. Яшав Ондан баш ала болгъан. О яшав инсанлар учун Нюр болгъан. Къарангылыкъда Нюр шавла бере. Къарангылыкъ Ону сёндюрмеге болмай.
Аллагь йиберип, бир адам гелген. Ону аты Ягьия болгъан. Бу адам шагьатлыкъ учун, Нюрге шагьатлыкъ этмек учун ва бары да инсанлар Ондан таба иман салсынлар деп гелген. Ягьия оьзю нюр болмагъан, о янгыз нюр гьакъда шагьатлыкъ этмек учун гелген. Шо нюр дюньягъа гелеген бары да инсанлар учун ярыкъ бермеге гелеген гьакъ нюрдюр.
Калам дюньяда болгъан. Дюнья Ондан таба яралгъан, амма дюнья Ону танымагъан. О оьз халкъыны янына гелген, амма халкъы буса Ону къабул этмеген. О Оьзюн къабул этгенлерини барысына да буса Огъар иман салгъанлагъа Аллагьны уланлары болмагъа ихтияр берген. Олар не къандан, не къаркъараны напсындан, не эргишини напсындан тувмагъан, янгыз Аллагьдан тувгъан.
Калам инсан болуп арабызда яшагъан. О зор сюювден ва гьакъ гертиликден толгъан болгъан. Биз Ону уллу макътавлугъун – Атасы биргине бир Уланына берген макътавлугъун гёрдюк. Ягьия пайхаммар Ону гьакъында шагьатлыкъ этген. О къычырып адамлагъа булай сёйлеген: «„Менден сонг Гелеген менден эсе оьр даражададыр, неге тюгюл О менден алда да болгъандыр“, – деп мен Оьзюню гьакъында айтгъан муна Будур». Ону зор чомартлыгъындан биз барыбыз да зор яхшылыкъны уьстюне зор яхшылыкъ алдыкъ. Мусадан таба бизге Къанун берилген, амма зор яхшылыкъ ва гьакъ гертилик буса бизге Иса Месигьден таба гелген. Аллагьны бирев де, бир заманда да гёрмеген. Ону бизге Атасыны янында болгъан ва Оьзю Аллагь болгъан биргине бир Уланы танытды.

Ягьия пайхаммарны шагьатлыгъы будур. Ягьудилер: «Сен кимсен?» – деп сорамакъ учун, Ерусалимден дин къуллукъчуланы ва левийлени йибергенлер. Ягьия яшырмай, ачыкъдан ачыкъ шагьатлыкъ этип, булай деген:
– Мен Месигь тюгюлмен.
– Олай буса, сен кимсен? Илиясмысан? – деп сорагъанлар огъар.
– Тюгюлмен, – деп жавап берген Ягьия.
– Пайхаммармысан? – деп сорагъанлар.
– Тюгюлмен, – деп жавап берген о.
О заман огъар:
– Сен кимсен дагъы? Бизин мунда йибергенлеге сен ким деп айтып жавап берейик? Оьзюнгню гьакъынгдан не айтма боласан? – деп сорагъанлар.
– Ешая пайхаммар айтгъаны йимик, Мен Раббибизге ёл тюз этигиз деп, дангылда чалынгъан бир сесмен, – деген о.
Йиберилип гелген фарисейлер огъар:
– Олай болгъанда, не Месигь, не Илияс, не пайхаммар тюгюл бусанг, неге адамланы сувгъа чомуп, Аллагьгъа тапшурасан дагъы? – деп сорагъанлар.
– Мен сувгъа чомуп, Аллагьгъа тапшураман. Сизин арагъызда Бирев бар, сиз Ону танымайсыз. О менден сонг гележек. Мен Ону багъынчагъына да гелмеймен, – деп жавап берген Ягьия.
Бу затлар бары да Ёрдан оьзенни гюнтувуш ягъында, Байтания деген юртда, Ягьия адамланы сувгъа чомуп, Аллагьгъа тапшурагъан ерде болгъан.

Артындагъы гюн Ягьия оьзюню янына Исаны гелегенин гёрюп, булай дей:
– Дюньядагъы бары да адамланы гюнагьларын гечдирмек учун, Аллагь йиберген къурбан Къозу Будур! Менден сонг бир Адам гележек, Ону даражасы меникинден эсе артыкъ, неге тюгюл О менден алда да болгъан! Мен Ону танымай эдим, амма О Исрайылгъа танылсын учун, мен сувгъа чомуп, Аллагьгъа тапшурмагъа гелгенмен.
Ягьия булай шагьатлыкъ этген:
– Мен Аллагьны Ругьун кёкден гёгюрчюндей бир гёрюнюшде тюшегенин ва Ону уьстюне къонгъанын гёрдюм. Мен Ону танымай эдим. Амма мен адамланы сувгъа чомуп, Оьзюне тапшурсун деп йиберген Аллагь, булай айтды: «Аллагьны Ругьун кимни уьстюне учуп гелегенин гёрсенг, Аллагьны Ругьуна чомажакъ Одур». Мен шону гёрдюм ва: «Аллагьны Уланы Будур», – деп шагьатлыкъ этдим.

Артындагъы гюн Ягьия эки якъчысы да булан токътагъан болгъан. Исаны оьтюп барагъанын гёрюп, Ягьия:
– Муна Аллагьны Къозусу, – дей.
Ягьияны эки де якъчысы, бу сёзлерин эшитип, Исаны арты булан гетелер. Бурулуп къарап, оланы гелегенин гёрюп, Иса олагъа:
– Сизге не тарыкъ? – деп сорай.
Олар да Огъар:
– Устаз, Сен къайда яшайсан? – деп сорайлар.
– Гелигиз, гёрерсиз, – дей Иса олагъа.
Тюшден сонг сагьат дёртлер вакъти болгъан. Олар барып, Исаны къайда яшайгъанын гёрелер. Ону булан ахшам болгъунча къалалар. Исаны гьакъында Ягьияны сёзлерин эшитип, Ону артындан гетген экевню бири Андрей болгъан. Андрей Петер деп де айтылагъан Симонну иниси болгъан. Башлап агъасы Петерни табып, огъар:
– Биз Месигьни (бу «Аллагьны Танглагъаны» демекдир) тапдыкъ, – дей.
Петерни Исаны янына гелтире. Иса да, огъар къарап:
– Сен Югьанны уланы Симонсан, сагъа Кифа деп ат къоюлажакъ, – дей. (Кифа да, Петер де – бир ат. Олар экиси де «яр» демекдир.)

Эртенине Иса Галилеягъа бармагъа сюе. Филипни табып, огъар:
– Гел, Мени артыма тюш! – дей.
Филип де Андрей булан Петер турагъан Байтсайда юртдан болгъан. Филип, Натанайылны табып, огъар:
– Биз Мусаны Къанунунда ва пайхаммарланы китапларында Оьзюню гьакъында язылгъан Адамны тапдыкъ. О Юсупну Уланы назаретли Иса, – дей.
– Назаретден гьеч шайлы зат чыгъармы? – деп сорай Натанайыл огъар.
– Гелип, оьзюнг къара, – дей Филип огъар.
Натанайылны янына гелегенин гёргенде, Иса ону гьакъында:
– Муна ичинде гьилласы ёкъ герти исрайыллы, – дей.
– Сен мени къайдан таныйсан? – деп сорай Натанайыл Огъар.
– Филип чакъыргъынча алда, сен инжир терекни тюбюнде турагъанда гёрдюм, – деп жавап бере Иса.
– Устаз! Сен Аллагьны Уланысан, Сен Исрайылны пачасысан, – деп жавап бере Натанайыл Огъар.
– Сени инжир терекни тюбюнде турагъанда гёрдюм дейгеним саялы инанамысан? Мундан да уллуларын гёрежексен, – дей Иса огъар.
Сонг Иса булай дей:
– Гертисин сёйлеймен сизге: кёкню ачылгъанын, Аллагьны малайиклери Инсанны Уланыны уьстюне тюшюп гелегенин ва гётерилип гетегенин гёрежексиз.

Geere nke a ntị Югьан 1