Mannan for India NLCI - Non-Drama (NT)

Mannan for India NLCI - Drama (NT)

നാറാച്ചനാ കരിമ്പിലച്ചേക്ക് അവറെ ഒരിയ്‌ക്കെ മണമൊള്ളെ തയിലമെ എടുത്ത് ഏശുവെ പൂത്തെ മടേകാക്ക് പോയെ. മടേലെ വാതലുകാൽ നുൺ കല്ലെ ഉരുട്ടി മാത്തിയിരുക്കിനതായ് അവറെ കണ്ടെ. ഒണ്ണാ അവറെ അകത്തുക്ക് ഓറി പോയപ്പെ കരുത്താവാനെ ഏശുവിലെ ചാവെ അങ്ക് കണ്ടതില്ലെ. അവറെ വെമ്പിയോൺ നുണ്ണവോളെ പളപളക്കിനെ വെള്ളെ ഉടനടയെ ഇട്ടാലെ ഇരണ്ട് ആണാ കിട്ടെ നിക്കിനതെ കണ്ടെ. അം പെണ്ണാകാട് വെരുണ്ട് അടീക്ക് കുനിഞ്ചവോളെ അം ആണാകാട് അവറകാക്ക് “നിങ്കെ ഉശിരോടെ ഇരുക്കിനാളെ എന്തുക്ക് ചത്തവേരാ ഇടേൽ തേടിനെ? അവൻ ഇങ്ക് നാത്തെ ഉശിരോറി മണ്ടിയേയെ; ‘മനിശൻ മകനെ പാപികെ കയ്യിൽ ഏത്തു കൊടുക്കുമൊണ്ണും ശിലുവേൽ തറയ്‌ക്കുമൊണ്ണും മൂണാമതുനാ ഉശിരോറി എന്തിവരുമൊണ്ണും’ അവൻ കെലീലേൽ വച്ച് ചൊല്ലിയതെ നിനച്ചോനിൻ” ഒണ്ണെ.
അന്നേരം അം പെണ്ണാകാട് അവൻ ചൊല്ലിയെ പേച്ചെ നിനച്ചെ. അവറെ മടേകാൽ നുൺ തിരുമ്പി പോയി പതിനൊണ്ണ് ശിശിയരുകാലും വോറെ ഒള്ളവേരാകാലും ഇം കാരിയമെ ചൊല്ലിയെ. നടമായെ ഇം കാരിയങ്കാടെ അപ്പോശ്‌ത്തലരുകാക്ക് ചൊല്ലിയത് മക്ത്തലനക്കാറത്തി മറിയാവും ഓകന്നാവും ആക്കോവ് തള്ളെ മറിയാവും അവറെ കൂട്ടത്തിൽ ഒണ്ടായെ വോറേ പെണ്ണാളും താൻ. ഒണ്ണാ അം പെണ്ണാകാട് ചൊല്ലിയത് വിൺവാക്ക് ഒൺ തോണതുനാലെ അപ്പോശ്‌ത്തലരുകാട് അതെ നമ്പിയതില്ലെ. ഒണ്ണാ പത്തിരോശ് എന്തി മടേകാക്ക് ഓടിപ്പോയ് കുനിഞ്ച് അകമെ നോയ്‌ക്കവോളെ അങ്ക് അവനെ തിരച്ച് വച്ചിരുന്തെ തുണിയെ മട്ടുംതാൻ കണ്ടത്; അങ്ക് നടന്തത് കണ്ട് അരിശുകപ്പട്ട് തിരുമ്പി പോയെ.


അണ്ണേക്കേ അവറെ കൂട്ടത്തിലെ ഇരണ്ടു ശിശിയരുകാട് എരുശലേമിൽ നുൺ പതിനൊണ്ണ് കിലോമീട്ടർ തുലേലെ എമ്മവൂശ് ഒണ്ണെ കൂറാക്ക് പോമെ. ഇം നടന്തെ കാരിയങ്കാടെ അവറെ ഇരണ്ടാളും അക്കുമിക്കും ചൊല്ലികിടന്ത് പോമെ. ഇകനെ അവറെ അക്കുമിക്കും ഏയിലെ കെട്ടി കിടന്ത് പോയപ്പെ ഏശുവും അവറെ കൂട്ടത്തിൽ വന്ത് അവറളും മത്തും ചേന്ത് നടന്തെ. ഒണ്ണാ അവറെ കണ്ണുക്ക് അവനെ തിക്കിനാതിരുക്കിളെ നിലമേൽ മറവിട്ടിരുന്തെ. ഏശു അവറകാക്ക്, “നിങ്കെ വശീൽ നടന്ത് വന്തവോളെ എന്തൻ കാരിയമെ ചൊല്ലിനേ ഏയ്‌ലകെട്ടി വന്തെ” ഒൺ കേട്ടെ.
അത്തുക്ക് അവറെ ചോന്ത് മുകറ് കറുത്ത് നുണ്ണെ.
അന്നേരം അവറളിൽ ഒരായാനെ കിലയോപ്പാവ് ഒൺ പേരൊള്ളാ അവൻകാക്ക്, “എരുശലേമിൽ ഇം നാളുകേൽ നടന്തെ കാരിയങ്കാട് തിക്കിനാതെ ഇരുക്കിനെ പരതേശികാട്ടിൽ നീ ഒരാമട്ടും താനീ?” ഒൺ കേട്ടെ.
“എന്തൻ കാരിയം” ഒൺ അവൻ അവറകാക്ക് കേട്ടെ.
അത്തുക്ക് അവറെ, “നശരായനാനെ ഏശുവെ ചൊല്ലിയൊള്ളെ കാരിയം താൻ. അവൻ തെയ്‌വത്തുക്കും മാനടവനുക്കും മില്ലോട് ചെയ്‌മെ കാരിയത്തിലും പേച്ച് വാത്തേലും ചക്കിതി ഒള്ളെ പലകപ്പാട്ടുക്കാറനായിരക്കുമെ. ഒണ്ണാ നങ്കെ വലിയെ പൂയാരികാടും തലവരുകാടും ചേന്ത് അവനെ കൊൽകേക്കുചൂട്ടി തണ്ടമാനമിടുവെ അതികാരികേക്ക് ഏത്തു കൊടുത്ത് ശിലുവേൽ തറയ്‌ക്കെ വച്ചെ. ഒണ്ണാ അവൻ റോമൻ അതികാരികെ കയ്യിൽ നുൺ ഇശ്‌രവേലിയരെ വീണ്ടെടുക്കും ഒൺ എങ്കെ ആശിച്ചിരുന്തെ; മട്ടുമില്ലെ അത് നടന്ത് ഉണ്ണേക്ക് മൂണാമതുനാ ആയിരുക്കിനെ. എങ്കെ കൂട്ടത്തിലെ ചിലെ പെണ്ണാകാട് പിലച്ചേക്ക് മടേകാക്ക് പോയെ, ഒണ്ണാ അവറെ അവൻ ചാവെ അങ്ക് കണ്ടതില്ലെ. അവറെ തിരുമ്പി വന്ത് എങ്കകാൽ ഏശു ഉശിരോടിരുക്കിനെ ഒൺ ചൊല്ലിയെ തെയ്‌വ തൂതരുകാടെ തറുശനമെ കണ്ടെ കാരിയമെ ചൊല്ലിയത് എങ്കളെ അരിശുകപ്പടുത്തിയെ. എങ്കെ കൂട്ടത്തിലെ ചിലവേരാളും മടേകാക്ക് പോയെ പെണ്ണാകാട് ചൊല്ലിയതുവോലെ കണ്ടെ; ഒണ്ണാ ഏശുവെ മട്ടും അങ്ക് കണ്ടതുമില്ലെ.”
അവൻ അവറകാക്ക്, “നിങ്കെ എത്തിന പുത്തി കെട്ടവേരാ, പലകപ്പാട്ടുക്കാറാ ചൊല്ലിയിരുക്കിനതുകാടെ ബൂറാ നമ്പുകേക്ക് എന്തൻ പാട്? കിരിശ്ത്തു ഇകനെ തണ്ടനെ ഏത്ത് ഉടയാ മകത്തത്തുക്ക് കടക്കിളതാനേ?” പലകപ്പാട്ടുക്കാറനാനെ മോശേലിരുന്ത് എല്ലാ പലകപ്പാട്ടുക്കാറാളും ഉടയാളചൊല്ലി പൊത്തകത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനതെല്ലാം അവൻ അവറാത്തുക്ക് റൂപ്പ്‌റൂപ്പായ്‌ക്കി കൊടുത്തെ. അവറാത്തുക്ക് പോളെ കൂറാക്ക് കിട്ടെ ആയവോളെ തനക്ക് മില്ലോട്ടുക്ക് പോവവോലെ ഏശു നടിച്ചെ. “നേരമോറി പെയ്‌തും മണ്ടിയേയെ അതുനാലെ എങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ ഉണ്ണേക്ക് ഇരുക്കോണും” ഒൺ ചൊല്ലി അവറെ കട്ടായം പുടിച്ചെ. അതുനാലെ ഏശു അവറെ കൂട്ടത്തിൽ തങ്കുകേക്ക് പോയെ. അവൻ അവറളും മത്തും തിൻബേക്ക് ഇരുന്തവോളെ അപ്പമെ എടുത്ത് തെയ്‌വത്തുക്ക് നണ്ണിയെ ചൊല്ലി പയ്‌ങ്കി അവറാത്തുക്ക് കൊടുത്തെ. പുടീയൊൺ അവറെ കൺ തുറന്ത് അവൻ ആരൊൺ അവറാത്തുക്ക് തിക്കിലൊണ്ടായെ. അപ്പണേ അവൻ അവറെ കണ്ണുക്ക് മില്ലോട് നുൺ മാഞ്ചെ. “അവൻ വശീൽ വച്ച് തെയ്‌വ വശനമെ നങ്കാക്ക് വെളിപ്പടുത്തി തന്തവോളെ നങ്കെ ഇതയത്തിൽ തീ പുടിക്കുമെ താനെ” ഒൺ അവറെ തങ്കളേ ചൊല്ലിയെ.
അപ്പണേ അവറെ എന്തി എരുശലേമുക്ക് തിരുമ്പി പോയെ. “കരുത്താവ് മെച്ചക്കമാ ഉശിരോറി എന്തി ശീമോനുക്ക് വെളിപ്പട്ടെ” ഒൺ ചൊല്ലി പതിനൊണ്ണ് ശിശിയരുകാട് വോറെ ഒള്ളവേരാ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുക്കിനതെ അവറെ അങ്ക് കണ്ടെ.
അന്നേരം അവറെ ഇരണ്ടാളും പോയവശീക്ക് നടന്തെ കാരിയമാം അവൻ അപ്പമെ പയ്‌ങ്കവോളെ അവറാത്തുക്ക് ഏശുവെ തിക്കിലൊണ്ടായതാം അവറകാക്ക് ചൊല്ലിയെ.


അം ഇരണ്ടാളും ഇം കാരിയങ്കാടെ കുരവുട്ട് ഇരുന്തവോളെ ഏശു അവറകാക്ക് മില്ലോട് വെളിപ്പട്ട് “നിങ്കാക്ക് നിമതി” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
തങ്കെ ഒരു പേയതാൻ കാണതൊൺ നിനച്ച് പേടിച്ച് അവറെ തറുതറുത്തെ. ഏശു അവറാത്തുകാൽ, “നിങ്കെ അരളിനത് എന്തുക്ക്? നിങ്കെ നമ്പാതെ ഇരുക്കിനത് എന്ത്? എൻ കയ്യാം കാലാം നോക്കിൻ; ഇത് ഏൻ താൻ; എന്നെ തൊട്ട് നോക്കിൻ; എൻ ഉടമ്പിൽ നിങ്കെ കാണതുവോലെ ചാവറുകാട്ടുക്ക് ചതേം എലുമ്പും നാത്തതില്ലയേ?” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഇകനെ ചൊല്ലി അവൻ അവറാത്തുക്ക് ഉടയാ കയ്യാം കാലാം കാട്ടി കൊടുത്തെ. അവറാത്തുക്ക് ചരിയാനെ പിരിയം കനത്ത് നമ്പുകേക്ക് കൂടാതെ തിക്കിമുട്ടലാ അരിശുകപ്പട്ട് നുണ്ണവോളെ “തിൻബേക്ക് എന്തൊണ്ണാലും നിങ്കകാൽ ഒള്ളതീ?” ഒൺ അവൻ അവറകാൽ കേട്ടെ. അവറെ അവനുക്ക് ചുട്ടെ മീനിലെ ഒരു കശണമാം (തേൻ കട്ടയാം) കൊടുത്തെ. ഏശു അതെ എടുത്ത് അവറെ നോയ്‌ക്കി ഇരുക്കയേ തുണ്ണെ.
പിന്നയവൻ അവറകാൽ, “എന്നചൊല്ലി മോശെ എളുതിയിരുക്കിനെ നായപുറമാണത്തിലും പലകപ്പാട്ടുക്കാറാ പൊത്തകത്തിലും ശങ്കീർത്തനെ പൊത്തകത്തിലും എളുതിതിയിരുക്കിനത് നടക്കിളതാൻ ഒണ്ണെ കാരിയം, ഏൻ നിങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുന്തവോളയേ ചൊല്ലിയിരുന്തതാനേ?” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
തെയ്‌വ വശനമെ അവറാത്തുക്ക് കുറിപ്പാ തിക്കിനൊണ്ടാളത്തുക്ക് അവൻ അവറെ പുത്തിയെ തുറന്തെ. അവൻ അവറകാൽ, “കിരിശ്ത്തു തണ്ടനെ ഏൽക്കോണുമൊണ്ണും മൂണാമതുനാ ചത്തവേരാ ഇടേൽനുൺ ഉശിരോറി എന്തി വരോണുമൊണ്ണും മനം തിരുപ്പിളതപ്പത്തീം പാപത്തുക്ക് മന്നിപ്പ് കിടക്കിനതപ്പത്തീം എരുശലേമിലിരുന്ത് ഉലകത്തിലെ മാനടവൻകാൽ ബൂറാ അവൻ നാമത്തിൽ വുളിച്ച് ചൊല്ലോണുമൊൺ എളുതിയിരുക്കിനെ. ഇത്തുക്ക് നിങ്കതാൻ ശാച്ചികെ. എൻ തകപ്പൻ നിങ്കാക്ക് തരുമൊൺ വാക്കെ ചൊല്ലിയതെ ഏൻ നിങ്കാക്ക് കടത്തി വുടുക്കും. ഒണ്ണാ മീത് നുണ്ണൊള്ളെ ചക്കിതി നിങ്കളിൽ ഉറങ്കിനത് വരേക്ക് നിങ്കെ പട്ടണത്തിലേ താൻ ഇരുക്കോണും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.


പിന്നെ ഏശു അവറളെ ബെതാനിയാവുക്ക് കൂട്ടി കൊണ്ടേയെ; അങ്കുവച്ച് അവൻ ഉടയാ കയ്യെ മീത്തുക്ക് പൊയ്‌ക്കി അവറളെ കൂശാടിയെ. കൂശാടിയവോളയേ അവൻ അവറളെ വുട്ട് മേലോകത്തുക്ക് ഓറി പോയെ. പിന്നെ അവറെ അവനെ കൊണ്ടാടി ചരിയാനത്തിൽ പിരിയമടഞ്ച് എരുശലേമുക്ക് തിരുമ്പി പോയെ. അവറെ തെയ്‌വത്തുക്ക് മകത്തമെ കൊടുത്തുകിട്ട് തെയ്‌വ ആലയത്തിലേ ഇരുന്തെ.

Geere nke a ntị ലൂക്കോശ് 24