Amaokwu Akwụkwọ Nsọ Ndị Ama Ama siteré na Lucas 17

Kesaa

Kag nagkuon si Jesus sa tawo, “Tindug run kag magpanaw. Ang imong pagtoo amo ang nag-ayad kanimo.”

Kon makapito tana ka beses nga makasala kanimo sa sulud kang sangka adlaw, kag makapito man tana ka beses nagaagto kanimo kag nagakuon, ‘Ginahinulsulan ko ang ginhimo ko nga sala,’ kinahanglan patawarun mo tana.”

Ang isara kananda, kang matalupangdan na nga nag-ayad run tana, nagbalik nga nagadayaw sa Dios sa mabaskug nga limug. Nagluhod tana sa may kahig nayon ni Jesus kag nagpasalamat kana. Ang tawo nga dya Samaritanhun.

Gani mag-andam kamo! “Kon makasala ang imo isigka-tumuluo, sawaya tana. Kag kon maghinulsul tana, patawara tana.

Namangkot si Jesus, “Napulo kabay kamo nga nag-arayad? Ang syam tana sa diin run?

Nagsabat ang Ginoo, “Kon may pagtoo kamo nga bisan pareho lang ka gamay sa liso kang mustasa, sarang kamo makakuon sa kahoy nga sicamoro nga dya, ‘Gabuta kag itanum ang imo kaugalingun sa dagat!’ kag dya magatuman kaninyo.”

Ang tawo nga nagatinguha nga luwasun ang anang kabuhi maduraan tana ka dya, pero ang tawo tana nga maduraan kang kabuhi, amo ang makaangkun ka dya.

Nagkuon si Jesus sa anang mga disipulo, “Indi gid malikawan nga magaabot ang mga butang nga mangin kabangdanan sa pagpakasala. Pero makaluluoy lang ang tawo nga amo ang mangin kabangdanan kang pagkasala kang anang isigka-tawo. Mas mayad pa nga ipamatohan ang anang liug kang garalingan nga bato kag itagbung tana sa tunga kang dagat sangsa tana ang mangin kabangdanan nga makasala ang isara sa mga kabataan nga dya.

Ang kahimtangan kang kalibutan sa pag-abot kang Anak kang Tawo, mangin pareho sa panag-on ni Noe. Ang mga katawhan kato nagapinagusto lang ka kaun, ka inum kag pangasawa kag pamana, hasta nga mag-abot ang adlaw nga nagsulud si Noe sa arka kag nag-abot ang anaw kag nagkaramatay ang tanan nga mga tawo.