Amaokwu Akwụkwọ Nsọ Ndị Ama Ama siteré na उत्‍पत्ति 3

Kesaa

त्‍यो रूख हेर्नमा कति सुन्‍दर अनि त्‍यसका फल खानलाई कति रहरलाग्‍दा थिए, त्‍यो स्‍त्रीले देखिन्‌। ज्ञानी हुन पाए कति असल हुनेथियो, उनले सोचिन्‌। उनले केही फल टिपेर खाइन्‌, केही आफ्‍ना लोग्‍नेलाई दिइन्‌ र उनले पनि त्‍यो खाए।

परमप्रभु परमेश्‍वरले बनाउनुभएका पशुहरूमध्‍ये साँप सबैभन्दा धूर्त थियो। साँपले स्‍त्रीलाई सोध्‍यो, “के परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई बगैँचाका कुनै रूखको फल नखानू भन्‍नुभएको छ?”

म तँलाई र स्‍त्रीलाई आपसमा घृणा गर्न लाउनेछु, तेरो सन्‍तान र स्‍त्रीको सन्‍तानको बिचमा म दुश्मनी हालिदिनेछु र त्‍यसको सन्‍तानले तेरो टाउको कुच्‍च्‍याउनेछ र तैँले त्‍यसको सन्‍तानको कुर्कुच्‍चा ठुँग्‍नेछस्।”

तब उहाँले स्‍त्रीलाई भन्‍नुभयो, “तैँले गर्भवती हुँदा पाउने कष्‍ट र छोरा-छोरी जन्‍माउँदा पाउने पीडा म बढाउनेछु। त्‍यसो भएर पनि तैँले आफ्‍ना लोग्‍नेको चाहना गर्नेछस् र उसको अधीनमा बस्‍नेछस्।”

जुन माटोबाट तँ बनाइएको थिइस्, त्‍यही माटोमा नफर्कुञ्‍जेल तैँले भूमिबाट केही कुरा उमार्न कठोर परिश्रम गरी पसिना चुहाउनुपर्नेछ। तँ माटोले बनेको थिइस् र फेरि माटै बन्‍नेछस्।”

अनि उहाँले मानिसलाई भन्‍नुभयो, “तैँले तेरी स्‍वास्‍नीको कुरा सुनिस् र मैले नखानू भनेको फल खाइस्, तेरो यस कामले गर्दा भूमिमाथि सराप पर्नेछ, त्‍यहाँबाट आफूलाई पुग्‍ने गरी खानेकुरा उमार्न तैँले जीवनभरि कठोर मेहनत गर्नुपर्नेछ।

“तँ नाङ्गै छस् भनेर कसले तँलाई भन्‍यो? मैले नखानू भनेको फल तैँले खाइस् कि कसो?” परमेश्‍वरले सोध्‍नुभयो।

तब उहाँले बगैँचामा पूर्वपट्टि पहरा दिनलाई स्‍वर्गीय प्राणीहरू र एउटा चारैतिर घुमिरहने ज्‍वालामय तरवार राखिदिनुभयो। कोही पनि जीवनको रूखको छेउ पुग्‍न नसकोस् भनी त्‍यसो गरिएको थियो।

आदमले आफ्‍नी स्‍वास्‍नीको नाम हव्‍वा राखे किनभने उनी सबै मानिसजातिकी आमा थिइन्‌।