N. Matu 8
8
VIII. CAIB.
Leigheasan lionor Iosa, ʼs a mhiarailtean.
1Agus nuair a theirinn e bhoʼn bheinn, lean moran sluaigh e.
2Us, seall, thainig lobhar, agus thug e aoradh dha, a g-radh: A Thighearna ma ʼs aill leat, is urrainn dhut mo ghlanadh.
3Agus a sineadh a laimh bhean Iosa dha, a g-radh: Is aill: bi air do ghlanadh. Agus air ball bhaʼn luibhre air a glanadh.
4Us thuirt Iosa ris: Fiach nach innis thu do neach air bith: ach falbh, us nochd thu fhein doʼn t-sagart, agus tairg an tobhartas a dhʼorduich Maois mar theisteanas dhaibh.
5Agus nuair chaidh e stigh do Chapharnaum, thainig ceannard-ciad ga ionnsuidh a griosad air,
6ʼSa g-radh: A Thighearna, tha mo ghille ʼna laidhe san tigh leis an tinneas-chritheach, ʼs air a phianadh gu h-olc.
7Us thuirt Iosa ris: Ruigidh mise, agus leighisidh mi e.
8Agus an ceannard-ciad a freagairt, thuirt e ris: A Thighearna, cha n-airidh mise, gun tigeadh tu stigh fo mʼfhardaich, ach abair am facal a mhain, agus bithidh mo ghille air a leigheas.
9Oir is duine fo uachdranachd mi fhein, aig a bheil saighdearan fodham, us their mi ris an fhear so: Falbh, agus falbhaidh e; ʼs ri fear eile: Thig, agus thig e; agus ri mo sheirbhiseach: Dian so, ʼs ni e e.
10Agus Iosa cluinntinn so, ghabh e iongantas, agus thuirt e ris an fheadhainn a bha ga leanailt: Gu fior tha mi g-radh ribh: cha dʼfhuair mi creideamh cho mor ann an Israel.
11Agus tha mise cantuinn ribh, gun tig moran as an aird-an-ear, agus as an aird-an-iar, ʼs gun suidh iad maille ri Abraham, ʼs ri Isaac, ʼs ri Iacob an rioghachd fhlathanais:
12Ach gun tilgear a mach clann na rioghachd gu dorchadas iomallach; an sin bithidh gal agus giosgan fhiacal.
13Us thuirt Iosa ris a cheannard-chiad: Falbh, ʼs biodh e dhut a reir do chreidimh. Agus bha an gille air a leigheas sa cheart uair.
14Agus nuair rainig Iosa tigh Pheadair, chunnaic e a mhathair-cheile ʼna laidhe, ʼs i ann an teasaich;
15Agus bhean e dha ʼlaimh, us dhʼfhag an teasach i, us dhʼeirich i, agus fhritheil i dhaibh.
16Agus nuair thainig am feasgar, thug iad ga ionnsuidh moran anns an robh deomhain; us thilg e mach na spioraid le fhacal, agus leighis e iadsan uile a bha tinn:
17Gus an coimhlionteadh na labhair am faidh Isaias, a g-radh: Ghabh e air fhein ar laigsean, agus ghiulain e ar n-easlaintean.
18Us Iosa faicinn moran sluaigh mun cuairt da, dhʼ orduich e dhaibh dol thar a chaolas.
19Agus sgriobhach àraidh a tighinn ga ionnsuidh, thuirt e ris: A mhaighistir, leanaidh mi thu, ge bʼe aite an teid thu.
20Agus thuirt Iosa ris: Tha saobhaidhean aig na sionnaich, us nid aig eoin an athair, ach cha n-eil aite aig Mac an duine far an leag e cheann.
21Us thuirt fear eile dhe dhiesciopuil ris: A Thighearna, leig dhomh falbh an toiseach, us mʼathair a thiodhlaiceadh.
22Ach thuirt Iosa ris: Lean mise; us leig leis na mairbh am mairbh fhein a thiodhlaiceadh.
23ʼSa dol air bord saghaich, lean a dheisciopuil e.
24Agus, seall, dhʼeirich stoirm mhor air an fhairge, ionnus gun robh na tuinn a tighinn thairis air an eathar, ach bha esan ʼna chadal.
25Us thainig a dheisciopuil ga ionnsuidh, agus dhuisg iad e, a g-radh: A Thighearna, sabhail sinn, tha sinn a dol a dhith.
26Agus thuirt Iosa riu: Car-son a tha eagal oirbh, sibhse air bheag creidimh? An sin dhʼeirich e, us smachdaich e na gaoithean agus a mhuir, us thainig fiath mor.
27Ach ghabh na daoine iongantas, a g-radh: Ciod e an seorsa duine tha ʼn so, chionn tha na gaoithean agus a mhuir umhailt dha?
28Us nuair a thainig e thar a chaolas gu tir nan Gerasenach, choinnich dithis e anns an robh deomhain, a tighinn a mach as na h-uaighean, ro-fhiadhaich, ionnus ʼs nach bʼurrainn duine air bith gabhail seachad an rathad sin.
29Us, seall, ghlaodh iad, a g-radh: Ciod e ar gnothach-ne riut, Iosa, a Mhic Dhe? An tainig thu an so gus ar pianadh roi ʼn àm?
30Agus bha treud mhor mhuc teann orra a g-ionaltradh:
31Agus ghrios na deomhain air, a g-radh: Ma thilgeas tu mach á so sinn, cuir san treud mhuc sinn.
32Us thuirt e riu: Rachaibh. Agus air dol mach dhaibh, chaidh iad anns na mucan, us seall, ruith an treud ʼna deann le bruthach cas doʼn mhuir; agus bhàsaich iad sna h-uisgeachan.
33Us theich na buachaillean; ʼsa dol a stigh doʼn bhaile, dhʼinnis iad gach ni, ʼs mar a thachair dhaibhse anns an robh na deomhain.
34Agus, seall, chaidh am baile uile mach an coinneamh Iosa, ʼs nuair a chunnaic iad e, ghuidh iad air, e dhʼfhalbh as an criochan.
Nke Ahọpụtara Ugbu A:
N. Matu 8: MacETN
Mee ka ọ bụrụ isi
Kesaa
Mapịa
Ịchọrọ ka echekwaara gị ihe ndị gasị ị mere ka ha pụta ìhè ná ngwaọrụ gị niile? Debanye aha gị ma ọ bụ mee mbanye
© Scottish Bible Society 2017
© Comann Bhìoball na h-Alba 2017
N. Matu 8
8
VIII. CAIB.
Leigheasan lionor Iosa, ʼs a mhiarailtean.
1Agus nuair a theirinn e bhoʼn bheinn, lean moran sluaigh e.
2Us, seall, thainig lobhar, agus thug e aoradh dha, a g-radh: A Thighearna ma ʼs aill leat, is urrainn dhut mo ghlanadh.
3Agus a sineadh a laimh bhean Iosa dha, a g-radh: Is aill: bi air do ghlanadh. Agus air ball bhaʼn luibhre air a glanadh.
4Us thuirt Iosa ris: Fiach nach innis thu do neach air bith: ach falbh, us nochd thu fhein doʼn t-sagart, agus tairg an tobhartas a dhʼorduich Maois mar theisteanas dhaibh.
5Agus nuair chaidh e stigh do Chapharnaum, thainig ceannard-ciad ga ionnsuidh a griosad air,
6ʼSa g-radh: A Thighearna, tha mo ghille ʼna laidhe san tigh leis an tinneas-chritheach, ʼs air a phianadh gu h-olc.
7Us thuirt Iosa ris: Ruigidh mise, agus leighisidh mi e.
8Agus an ceannard-ciad a freagairt, thuirt e ris: A Thighearna, cha n-airidh mise, gun tigeadh tu stigh fo mʼfhardaich, ach abair am facal a mhain, agus bithidh mo ghille air a leigheas.
9Oir is duine fo uachdranachd mi fhein, aig a bheil saighdearan fodham, us their mi ris an fhear so: Falbh, agus falbhaidh e; ʼs ri fear eile: Thig, agus thig e; agus ri mo sheirbhiseach: Dian so, ʼs ni e e.
10Agus Iosa cluinntinn so, ghabh e iongantas, agus thuirt e ris an fheadhainn a bha ga leanailt: Gu fior tha mi g-radh ribh: cha dʼfhuair mi creideamh cho mor ann an Israel.
11Agus tha mise cantuinn ribh, gun tig moran as an aird-an-ear, agus as an aird-an-iar, ʼs gun suidh iad maille ri Abraham, ʼs ri Isaac, ʼs ri Iacob an rioghachd fhlathanais:
12Ach gun tilgear a mach clann na rioghachd gu dorchadas iomallach; an sin bithidh gal agus giosgan fhiacal.
13Us thuirt Iosa ris a cheannard-chiad: Falbh, ʼs biodh e dhut a reir do chreidimh. Agus bha an gille air a leigheas sa cheart uair.
14Agus nuair rainig Iosa tigh Pheadair, chunnaic e a mhathair-cheile ʼna laidhe, ʼs i ann an teasaich;
15Agus bhean e dha ʼlaimh, us dhʼfhag an teasach i, us dhʼeirich i, agus fhritheil i dhaibh.
16Agus nuair thainig am feasgar, thug iad ga ionnsuidh moran anns an robh deomhain; us thilg e mach na spioraid le fhacal, agus leighis e iadsan uile a bha tinn:
17Gus an coimhlionteadh na labhair am faidh Isaias, a g-radh: Ghabh e air fhein ar laigsean, agus ghiulain e ar n-easlaintean.
18Us Iosa faicinn moran sluaigh mun cuairt da, dhʼ orduich e dhaibh dol thar a chaolas.
19Agus sgriobhach àraidh a tighinn ga ionnsuidh, thuirt e ris: A mhaighistir, leanaidh mi thu, ge bʼe aite an teid thu.
20Agus thuirt Iosa ris: Tha saobhaidhean aig na sionnaich, us nid aig eoin an athair, ach cha n-eil aite aig Mac an duine far an leag e cheann.
21Us thuirt fear eile dhe dhiesciopuil ris: A Thighearna, leig dhomh falbh an toiseach, us mʼathair a thiodhlaiceadh.
22Ach thuirt Iosa ris: Lean mise; us leig leis na mairbh am mairbh fhein a thiodhlaiceadh.
23ʼSa dol air bord saghaich, lean a dheisciopuil e.
24Agus, seall, dhʼeirich stoirm mhor air an fhairge, ionnus gun robh na tuinn a tighinn thairis air an eathar, ach bha esan ʼna chadal.
25Us thainig a dheisciopuil ga ionnsuidh, agus dhuisg iad e, a g-radh: A Thighearna, sabhail sinn, tha sinn a dol a dhith.
26Agus thuirt Iosa riu: Car-son a tha eagal oirbh, sibhse air bheag creidimh? An sin dhʼeirich e, us smachdaich e na gaoithean agus a mhuir, us thainig fiath mor.
27Ach ghabh na daoine iongantas, a g-radh: Ciod e an seorsa duine tha ʼn so, chionn tha na gaoithean agus a mhuir umhailt dha?
28Us nuair a thainig e thar a chaolas gu tir nan Gerasenach, choinnich dithis e anns an robh deomhain, a tighinn a mach as na h-uaighean, ro-fhiadhaich, ionnus ʼs nach bʼurrainn duine air bith gabhail seachad an rathad sin.
29Us, seall, ghlaodh iad, a g-radh: Ciod e ar gnothach-ne riut, Iosa, a Mhic Dhe? An tainig thu an so gus ar pianadh roi ʼn àm?
30Agus bha treud mhor mhuc teann orra a g-ionaltradh:
31Agus ghrios na deomhain air, a g-radh: Ma thilgeas tu mach á so sinn, cuir san treud mhuc sinn.
32Us thuirt e riu: Rachaibh. Agus air dol mach dhaibh, chaidh iad anns na mucan, us seall, ruith an treud ʼna deann le bruthach cas doʼn mhuir; agus bhàsaich iad sna h-uisgeachan.
33Us theich na buachaillean; ʼsa dol a stigh doʼn bhaile, dhʼinnis iad gach ni, ʼs mar a thachair dhaibhse anns an robh na deomhain.
34Agus, seall, chaidh am baile uile mach an coinneamh Iosa, ʼs nuair a chunnaic iad e, ghuidh iad air, e dhʼfhalbh as an criochan.
Nke Ahọpụtara Ugbu A:
:
Mee ka ọ bụrụ isi
Kesaa
Mapịa
Ịchọrọ ka echekwaara gị ihe ndị gasị ị mere ka ha pụta ìhè ná ngwaọrụ gị niile? Debanye aha gị ma ọ bụ mee mbanye
© Scottish Bible Society 2017
© Comann Bhìoball na h-Alba 2017