مَتّی 11
11
گَپوی عیسی دربارۀ یحیای تعمیددهنده
1وختی عیسی ایی حکمُ به دوازده شاگردُ خو ایدا، اَ اُجا رَه تا توو شهروی اُشُ بهشُ تعلیم هادِه و گَپ بِزَنت.
2وختی یحیی که توو زندونَ، در مورد کاروی مسیح موعود شِشنُت، به شاگردُنُ خو ایفِرِستا 3تا اَ عیسی بُپُرسِن: «تو هَمویی که بایه بیاد یا ما بایه منتظر کَس دگه ای بَشیم؟» 4عیسی به اُشُ جواب ایدا: «بِرِی و اُنچه که اَشنُوین و اَگینین به یحیی بِگِی، که 5کورُن اَدیدَن، لَنگُ راه اَرَفتَن، جُذامیون شفا اَگِفتَن، کَرُ اَشنُوتَن، مُردَئُن زنده اِبودَن و به فَخیرُن خبر خاش اَدَن. 6خوش وا حال کسی که به مه شک نَکُنت.»
7وختی شاگردویِ یحیی رفتِن، عیسی دربارۀ یحیی وا مردم شروع به گَپ زدن ایکه و ایگُفت: «وا دیدن چه به لَردِکی رَفتین؟ بی دیدن نِی ایی که که باد وا هر طَرَه تکونش اَدِت؟ 8پَ وا دیدن چه رَفتین؟ وا دیدن مردی که جِمه نرم و لطیف گَرِشِن؟ اُشُ که جِمه ئُوی نرم و لطیف گَر اَکُنِن توو کاخوی پادشاهُ اَن. 9پَ وا دیدن چه رَفتین؟ وا دیدن یه پیغُمبَر؟ بله، به شما اَگَم اُ کِسین که اَ پیغُمبَر هم بالاتِرِن. 10یحیی همو کِسین که دربارَش توو نوشته‌ئُوی مقدّس شُنِوِشتِن که:
«”بیگین، مه کَبل تو کاصِدُ خو اَفِرِستُم
اُ راهت تیغارِت آماده اَکُنت.“
11حکیکتاً به شما اَگَم، کسی گَپ تِه اَ یحیی تعمیددهنده اَ مُم نَزاییدِن؛ با ایی حال اُ کسی که توو پادشاهی آسَمُن اَ همه کوچِکتِرِن، اَ یحیی گَپتِرِن.» 12اَ روزُوی یحیای تعمیددهنده تا الان، پادشاهی آسَمُن اَ ظلم و ستم زجر ایکِشیدِن و ظالمُ وا زور به اُ وا دَس اَتارِن. 13تا زَمُن یحیی توو همۀ نوشته‌ئُوی پیغُمبَرُن و تورات دربارۀ ایی زَمُن پیشگویی شُکِردِن. 14و اگه شما بُخوای اییُ کبول بُکنین، یحیی همو الیاس پیغُمبَرِن که بایه بیاد. 15هَرکَ گوش شنوا ایشَه، بِشنُوِت!
16«به ایی نسل وا چه مُکایسه بُکنُم؟ اُشُ مثه چولنگُئیَن که توو کُنچیل و بازار اَنینگِن و به هم گُازیُ خو صدا اَکُنِن و اَگِن:
17«”ما بهتُ نِی مُزَه، چِمَک تُنَکِه؛
بهتُ نوحه مُخوند، گیریک تُنَکِه.“
18چونکه یحیی هُند که نه اَخارِت و نه اَنوشه؛ اَگَن: ”زار ایشَه.“ 19پُس انسان هُند، که هم اَخارِه و هم اَنوشه؛ اَگَن: بیگینی، ”یه مرد اُشکُم لوسین و عَرَک خارُ دوست خراجگیرُ و گناهکارُن.“ ولی کاروی شما ثابت اَکُنت که عکل و حکمت تُنی.»
محکوم کِردِنِ شهرویی که ایمُن شُنَواردِن
20اُغایه عیسی شهرویی که بِشتِرِ معجزهُ خو اُجا اَنجُم ایدادَه، محکوم ایکه چونکه اُشُ توبه شُنَکِردَه. 21عیسی ایگو: «وُی به حال تو، ای شهر خورَزین! وُی به حال تو، ای شهر بِیت‌صِیْدا! چون اگه معجزه ئُویی که داخل شما اَنجُم بو توو شهروی صور و صیدون اَنجُم بودَه، مردم اُجا خیلی پِشتِه اَ ایی، پِلاس گَرُ خو شاکِردَه و تو خاک و پُر شانِشت و توبه شاکِردَه. 22ولی بهتُ اَگَم که توو روز داوری، تحمل مجازات به شهروی صور و صیدون آسُنتِرِن، تا بِی شما. 23و تو ای شهر کَفَرناحوم، تا آسَمُن سرُ خو بلند اَکُنی؟ ابداً، بلکه تا قعر جَهَندم پایین تَکَشِن. چون اگه معجزویی که توت اَنجُم بو توو شهر سُدوم اِتفاک کَفتَه، اُ شهر تا اِمرو شَموندَه. 24ولی به شما اَگَم که توو روز داوری، تحمل مجازات به سُدوم آسُنتِرِن، تا بِی تو.»
مه به شما آرُمی اَدَم
25همو موکَع، عیسی ایگو: «ای بَپ، صاحب آسَمُن و زمین شُکرت اَکُنُم که ایی چیزُئو اَ عاکلُ و بافهمُ زَفت اِدکِردِن و به چولنگُ نَمایُن اِدکِردِن؛ 26بله، ای بَپ، به چه که خواستَت اییَ. 27بَپ آسَمُنی مه همه چیزُ دَسِ مه ایدادِن. هیچکَ به پُس ناشناسِت جُلَ بَپ، و هیچکَ به بَپ ناشناسِت جُلَ پُس، و کسوئی که پُس بُخواد بَپُ بِی اُشُ نَمایُن اَکُنت.
28«بیِی حدِ مه، ای تَمُنِ زحمتکشُ و سنگین بارُ، که مه بِی شما آرامش اَدَم. 29جُغِ مه ئو وا دوشُ خو بِکِشین و اَ مه تعلیم بگیرین، به چه که مه آرُمُ و افتاده دلُم، و جُنِتُ آرُم اِبو. 30چونکه جُغ مه راحت و بار مه سَبُکِن.»
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
مَتّی 11: PES
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
©️2024 Korpu Company