مَتّی 12

12
عیسی صاحب روز شنبه
1اُغایه، توو یه تا اَ روزُی شنبه مقدّس یهودیُ، عیسی اَ میون مزرعه گندم شَگذَشت. شاگردُش گُشنه هَستَرِن پَ شروع شُکِه سر خوشه‌ئوی گندمُ شُچیُ و شُخا. 2وختی عالموی فرقه فَریسی اییُ شُدی، به عیسی شُگُفت: «بیگین، شاگردُت کاری اَکِردَن که تو روز شنبه روا نین.» 3عیسی بهشُ ایگو: «مگه تُنَخوندِن که داوود پادشاه وختی خوش و یارُش گُشنه هَستَرِن چی ایکه؟ 4چطو داوود داخل لَهَر خدا بو و نُن تقدیس بودَه رو ایخا، که خاردنِ اُ نُن به خوش و یارُش روا نَهَستَه بلکه فَکَه کاهنُ شاتونست بُخارِن. 5یا مگه توو تورات تُنَخونده که توو روزُی شنبه، کاهنُ توو معبد، وا خاطر اَنجُم دادن وظیفشُ، حرمت روز شنبه نگه ناکُنَن، ولی با ایی حال گناهکار به حساب نِتان؟ 6ولی مه به شما اَگَم، کسی ایجان که اَ معبد گَپتِرِن! 7اگه تافَهمی که معنی ایی کَلُم چِن، که مه ”اَ رحمت خوشُم اَتا نه کُربُنی،“ دگه بِی بی‌گناهُ محکوم تُناکِه. 8چون پُس انسان، صاحب روز شنبه‌ان.»
شفای مردی که دِسی خشک بودَه
9عیسی اَ اُ جا رَه و به عبادتگاه یهودیُن داخل بو. 10یه مردی اُجا هَستَه که یه تا دِسی خشک بودَه، اُشُ وا خاطریکه بُتونِن به عیسی تهمت بِزَنِن اَزی شُپُرسی: «شفا دادن توو روز شنبه روان؟» 11عیسی بهشُ ایگو: «کَم تِی اَ شما اگه کَهری ایبَشِت و اُ کَهر توو روز شنبه توو چاه بِکِت، نارِت و بِی اُ کَهر اَ توو چاه در نِتارِه؟ 12پَ، آدم چِکَک با ارزشتِه اَ کَهرن! پَ خُبی کِردِن توو روز شنبه روان.» 13پَ عیسی به اُ مرد ایگو: «دَس خو دراز بُکن!» اُ هم دَس خو دراز ایکه و دِسی، مثه اُ یه تا دَس دِگش خُب بو. 14ولی فَریسیُ در بودِن و با هم شور شُزَه که چطو به عیسی نابود بُکنِن.
خادم برگزیدۀ خدا
15وختی عیسی اَ ایی کضیه وا خبر بو، اَ اُ جا رَه. خیلی اَ آدمُ دُمبالی راه کَفتَن و عیسی به همۀ اُشُ شفا ایدا 16ولی بهشُ سفارش ایکه، که دربارَش با کسی گَپ نَزَنَن. 17ایی بو تا گَپی که اِشعیای پیغُمبَر ایگُفتَه اَنجُم بَشِت که اَگِت:
18«ایین، خادم مه، که گُزینش اُمکِردِن،
ایین عزیز مه، که جُنُم اَ اُ خیلی راضین.
مه روحِ خو روش اَنوسُم،
و اُ عدالتُ به کومُ اعلام اَکُنت.
19اُ نه دعوا اَکُنت و نه غار اَزَنت؛
و نه کسی صداش رو توو کُنچیلُ اَشنُوِه.
20به نِی ایی که تَرَک ایسِیدِن ناشکَنه
و فتیلۀ نیمه سوخته‌ئو خاموش ناکُن،
تا بِی عدالت پیروز بُکنت.
21نُم اُ امیدِ همۀ کومُ اِبو.»
توهین به روح قدّوس خدا
22اُغایه به یه مرد که زار ایشَستَهُ کور و گُنگَ، حد عیسی شُوا و عیسی به اُ شفا ایدا، طوری که ایتونِست هم گَپ بِزَنتُ و هم بِگینِت. 23مردم همه تعجب شُکِه و شُگُفت: «ممکنِن ایی مرد همو مسیح موعود بَشِت، که کَرارن اَ نسل داوود پادشاه بیاد؟» 24ولی وختی فَریسیُ اییُ شُشنُت، شُگُفت: «فَکَه با کمک بِعِلزِبول، رئیس زارُن، که ایی مرد به زارُ در اَکُنتُ و بس!» 25عیسی فکر اُشُ ایفَهمی و بهشُ ایگو: «هر مملکتی که به ضدّ خوش بَش ببوت، نابود اِبوت و هر شهر یا لَهَری که به ضدّ خوش بَش بَشِت، دَووم نِتارِه. 26اگه شِیطُن، به شِیطُن در بُکنت، به ضدّ خویی جدایی اَکَردُنه، پَ ایطوکا چطو حکومتش اِتون دَووم بیارِه؟ 27و اگه مه وا کمک بِعِلزِبول به زارُ در اَکُنُم، پَ شاگردویِ خوتُ وا کمک کِ به اُشُ در اَکُنِن؟ پَ همی شاگردُنِتُ بِی شما حکم اَکُنِن. 28ولی اگه مه وا کمک روح خدا به زارُ در اَکُنُم، یقین بُدُنین که پادشاهی خدا بَر شما هُندِن. 29چطو یه نُفر اِتون داخل لَهَر یه مرد کِوی بُبو و مال و مِنالِش چَپُو بُکنت، مگه ایی که اَوِّل به اُ مرد بُبَندِت. اُ وختِن که اِتون لَهَرِش چَپو بُکنت. 30هَرکَ با مه نَبَشِت، به ضدّ مِن و هَرکَ با مه جمع نَکُنت، تاک و پراک اَکُنت. 31پَ به شما اَگَم، هر گناهی که انسان بُکنت و هر کُفری که بِگِت، بخشیده اِبو، ولی کُفر به روح خدا بخشیده نابو. 32هَرکَ به ضدّ پُس انسان گِپی بِزَنت، بخشیده اِبو، ولی هَرکَ به ضدّ روح قدّوس خدا گِپی بِزَنت، نه تو ایی دنیا و نه تو اُ دنیا، بخشیده نابو.
دِرَهت اَ رو مِیوَه اَش شناخته اِبو
33«اگه مِیوَه خُب تاوا، دِرَهت شما بایه خُب بَشِت، چون دِرَهت بد مِیوَه بد اَدِت. به دِرَهت اَ رو مِیوَه اَش اِبو بِشناسی. 34ای تخمُ تَرَکه افعیُ شما که ایطو شَریرین چطو اِتونین گَپِ خُب بِزِنین؟ چون زَبُن اُ چیزیُ اَگِت که دل اَ اُ سرریزِن. 35آدم خُب، اَ صَندوک خُب دل خو، خُبی در اَتارِه و آدم بد، اَ صَندوک بد دل خو بدی در اَتارِه. 36بهتُ اَگَم که، مردم به هر گَپ پوچی که وا زَبُن بیارِن، توو روز داوری حساب پس اَدَن. 37به چه که وا گَپوی خوتُ تبرئه اِبین و وا گَپوی خوتُ هم محکوم اِبین.»
نِشُنه یونس
38اُغایه یه عده اَ معلموی تورات و فَریسیُ به عیسی شُگُفت: «استاد، ماواتِن اَ تو یه نِشُنه بیگینیم.» 39ولی عیسی جواب ایدا: «ایی نسل شریر و زناکار نِشُنه شاوا، ولی هیچ نِشُنه ای بهشُ داده نابو جُلَ نِشُنه یونس پیغُمبَر. 40چون همطو که یونس سه رو و سه شُو توو اُشکُم یه مُئی نَرگَتی هَستَه، پُس انسان اَم سه رو و سه شُو تو دل خاک اِبو. 41مردم شهر نِینَوا توو روز داوری با ایی نسل زنده اَبِن و به اُشُ محکوم اَکُنِن، به چه که مردم نِینَوا وا گَپوی یونس توبه شُکِه، بیگینین ایجا کسی هَستِن که اَ یونس هم گَپتِرِن. 42ملکه جنوب توو روز داوری وا مردم ایی نسل زنده اِبوت و به اُشُ محکوم اَکُنت، به چه که اُ اَ اُ طَرَه دنیا هُند تا حکمت سُلِیمُن پادشاهُ بِشنُوِت، بیگینین ایجا کسی هَستِن که اَ سُلِیمُن اَم گَپتِرِن.
43«وختی روح ناپاک اَ کسی در اَتات، به استراحت به جائُوی خشک و بی هُوو اَرِت. ولی وختی جائی پیدا ناکُنت، 44اَگِت ”وا لَهَر خو که اَ اُ جا هُندَم، بَراَگَردُم.“ وختی که اَتات، لَهَرُ خالی جارو کِردَه و مرتب اَگینِت، 45پَ اَرِت و هفت تا روح ناپاک تِه اَ خوش اَتارِه، اُشُ داخل جُنِ اُ شخص اَرَن و اُجا اَمونَن. آخِرعاکبتِ اُ شخص بدته اَ اَوِّلی اِبوت. آخِرعاکبتِ ایی نسل شریر هم همیطو اِبو.»
مُم و کاکائُن عیسی
46وختی که هِنوزا عیسی وا مردم گَپ شَزَه، مُم و کاکائُش صَرا ووستادَرِن و شاواستَه وا عیسی گَپ بِزَنِن. 47پَ یکی هُند و به عیسی خبر ایدا که: «مُم و کاکائُت صَرا ووستادَن و شاوات وا تو گَپ بِزَنِن.» 48عیسی به اُ کِ ایی گَپُ ایزَه، ایگو: «مُم مه کِن؟ کاکائُم کِئَن؟ 49پَ دَس خو وا طَرَه شاگردُنُ خو دراز ایکه و ایگُفت: «ایشُئَن مُم و کاکائُن مه! 50چون هَرکَ خواسته بَپ مه که توو آسَمُنِن اَنجُم هادِه، کاکا و دادا و مُم مِن.»

ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖

مَتّی 12: PES

គំនូស​ចំណាំ

ចែក​រំលែក

ចម្លង

None

ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល