مَتّی 13
13
مَثَل برزگر
1همو رو عیسی اَ لَهَر در هُند و لُوِ دریاچه ایگِه نِشت. 2جمعیتی که دوری جمع بودَرِن ایکَک گَپَ که عیسی سوار کایِک بو و توو کایِک ایگِه نِشت و مردم همه لُوِ دریاچه ووستادَرِن. 3عیسی وا مَثَل، خیلی چیزُ بهشُ شَگُفت. اُ شَگُو: «یه برزگر به پاشوندن بذر در بو. 4وختی بذر شَپاشی، بعضی اَ بذرُ توو راه کَفت و پرندئُن هُندِن و اُشُ شُخا. 5بعضیُ دگه رو زمین سنگی کَفت که خاک زیادی اینَهَه؛ پَ زود سوز بو، به چه که خاکش عمق اینَهَستَه. 6ولی وختی اَفتُو در هُند، سُختَن و چونکه ریشه شُنَهَستَه، خشک بودَن. 7بعضی دگه اَ بذرُ میونِ پِچائُو کَفت، پِچائُو رشد شُکِه به بذرُ خفه شُکِه. 8ولی بکیۀ بذرُ رو خاک وَلم کَفتَن و بَر شُدا: بعضیُشُ صد برابر، بعضیُشُ شصت برابر و بعضیُشُ سی برابر. 9هَرکَ گوش شنوا ایشَه، بِشنُوِت!»
10اُغایه شاگردُن پهلو عیسی هُندِن شُپُرسی: «به چه وا مردم وا مَثَلُ گَپ اَزدِی؟» 11عیسی جواب ایدا: «ایی فهم به شما شُدادِن تا رازوی پادشاهی آسَمُنُ بُفَهمین. ولی به اُشُ شُنَدادِن. 12چون به هَرکَ ایشَه، بِشتِه بهش اَدِن تا فَرایُن ایبَشِت؛ ولی اَ اُ کِ اینین، حتی همو کَد هم که ایشَه، اَ بارش اَگِرِن. 13وا خاطر همی وا ایشُ با مَثَلُ گَپ اَزَنُم، چون:
«اُشُ نگاه اَکِردَن، ولی ناگینَن؛
گوش اَکُنِن، ولی نه اَشنُوِنُ نه اَفَهمِن.
14حکیکتاً پیشگویی اِشعیا پیغُمبَر دربارۀ اُشُ اَنجُم بو که اَگِت:
«”شما حکیکتاً اَشنُوین، ولی ابداً نافَهمین؛
و شما حکیکتاً اَگینین، ولی ابداً درک ناکُنین.
15چون دل ایی کوم سنگ بودِن،
گوشُشُ سنگین بودِن،
و چِهمُ خو شُبَستِن،
نَکه یه وَه وا چِهمُ خو بِگینِن،
و وا گوشُ خو بِشنُوِن،
و وا دلُ خو بُفَهمِن،
و بَربِگَردِن و مه به اُشُ شفا هادَم.“
16ولی خوش وا حال چِهمُتُ چونکه اَگینِن و خوش وا حال گوشُتُ چونکه اَشنُوِن. 17حکیکتاً به شما اَگَم، خیلی اَ پیغُمبَرُن و صالحُ آرزو شُهَستَه اُ چیزی که شما اَگینینُ بِگینِن ولی شُنِدی، و اُ چیزی که شما اَشنُویُ بِشنُوِن ولی شُنَشنُت.
18«پَ شما معنی مَثَل برزگرُ بِشنُوی: 19وختی که کسی کَلُم پادشاهی خدائو اَشنُوِه ولی اُ ئو نافَهمه، اُ شریر اَتات و بذری که تو دلش شُکاشتِنُ اَچِرکُنت. ایی همو بذرین که توو راه کَفتَه. 20بذری که تو زمین سنگی کَفت کِسین که کَلُمُ اَشنُوِه و درجا وا شادی کبول اَکُنت، 21ولی چون ریشه اینین، فَکَه یه مدت کمی دَووم اَتارِه و وختی وا خاطر اُ کَلُم سختی اِگینه یا اذیت اِبو، اُ درجا اَ ایمُن اَکِت. 22بذری که میونِ پِچائُو کَفتَه، کِسین که کَلُمُ اَشنُوِه، ولی نِگَرُنیویِ ایی دنیا و گول مالِ دنیائو خاردِن، به کَلُم خفه اَکُنت و بی بَرِش اَکُنت. 23ولی بذری که توو خاک وَلم کاشته بو، کِسین که اُ کَلُمُ اَشنُوِه و اُ رو اَفَهمِه و پُر بار اِبو، صد برابر، شصت برابر یا سی برابر بَر اَدِت.»
مَثَل علفوی هرز
24عیسی مَثَل دگه ای بهشُ ایگو: «پادشاهی آسَمُن، مثه مردین که تو زمین خو بذر خُب ایکاشت. 25ولی موکعی که نوکرُش همه خُو هَستَرِن، دشمنی هُند، وسط گندمُ، علفِ هرز ایکاشت و رَه. 26وختی گندم سُوز بو و خوشَش در هُند، علف ئُوی هرز هم با اُشُ در هُند. 27نوکروی صاحب لَهَر پهلوش رفتِن و شُگُفت: ”ارباب، مگه تو بذر خُب تو زمین خو اِدنکاشت؟ پَ علف ئُوی هرز اَ کا در هُندِن؟“ 28ارباب بهشُ ایگو: ”ایی کار دشمنِن.“ نوکرُ اَزی شُپُرسی: ”تَوا مابِرِیم و علفوی هرزُ بِکَنیم؟“ 29ارباب ایگو: ”نه! اگه بُخوای علفوی هرزُ بِکَنین، ممکنِن گندمُ هم با اُشُ اَ ریشه در بیان. 30بُوالی دوتاشُ تا فصل جمع کِردِنِ محصولُ با هم رشد بُکنِن. غایه جمع کِردِنِ محصول که بو به کسوئی که دِرُو اَکُنِن اَگَم که اَوِّل علفوی هرزُ بِکَنِنُ دسته دسته بُکنِن تا شُبسوزُنِن، ولی گندمُ ئو توو انبار مه جمع بُکنِن.“»
مَثَل دُنه خَندَل و مَثَل خمیرمایه
31عیسی به اُشُ یه مَثَل دگه ایگو: «پادشاهی آسَمُن، مثه دُنه خَندَلین که یکی اُ رو ایگِفت و توو زمین خو ایکاشت. 32با ایی که دُنه خَندَل اَ همۀ دُنهُ کوچِکتِرِن، ولی وختی رشد اَکُنت گَپتِه اَ همۀ گیاهُن باغ اِبو و یه دِرَهت اِبو، طوری که پرندئُن آسَمُن اَتانُ توو شاخَئُش کلودنگ درست اَکُنِن.»
33بعد عیسی بهشُ یه مَثَل دگه ایگو: «پادشاهی آسَمُن مثه خمیر مایه ایین که یه زن اُ رو ایسِی با سه کیسه آرد مخلوط ایکه تا همۀ خمیرُ وَرهُند.»
34عیسی همۀ ایی چیزُئو با مَثَلُ به مردم ایگُفت، حکیکتاً هم بدون مَثَل به اُشُ هیچی اینَگُفت. 35ایی اِتفاک کَفت تا اُچه اَ طریق پیغُمبَر گُفتَه بودَه به اَنجُم بِرَسه که:
«وا مَثَلُ باهاتُ گَپ اَزَنُم،
و هر چیزی که اَ زَمُن شروع دنیا زَفت بودَه، اَگَم.»
معنی مَثَل علفوی هرز
36بعد عیسی اَ مردم جدا بو و وا لَهَر رَه. شاگردُنِش پهلوش هُندِن و شُگُفت: «مَثَل علفوی هرز زمینُ به ما توضیح هادَه.» 37عیسی جواب ایدا: «اُ کِ بذر خُب اَکارِه، پُسِ انسانِن. 38زمین، ایی دنیان و بذر خُب چوکُن پادشاهی خدائَن. علفوی هرز چوکُن اُ شریرَن؛ 39و دشمنی که علفوی هرزُ اَکارِه، ابلیسِن. فصل دِرُو، آخِر ایی دنیان؛ و کسوئی که دِرُو اَکُنِن، فرشته‌ئُونَن. 40همطو که علفوی هرزُ جمع شُکِردِنُ توو آتِش شُسوزوندِن، آخِر ایی دنیا همیطو اِبو. 41پُس انسان به فرشته‌ئُون خو اَفِرِستِه و اُشُ به هَرکَ که باعث گناه اِبو و به تَمُن آدمویی که قانونوی خدائو زیر پا اَنوسِن اَ پادشاهی خدا جمع اَکُنِن. 42و به اُشُ توو کورۀ آتِش اَکَردُنِن، جائی که گیریک و دندُن کورچی هَستِن. 43اُغایه صالحُ توو پادشاهی بَپ خو، مثه اَفتُو اَدِرخشِن. هَرکَ گوش شنوا ایشَه، بِشنُوِت!
مَثَل گنج پِنهون و مُرواریر با ارزش
44«پادشاهی آسَمُن مثه گَنجین که توو زمین زَفت شُکِردِن، و یه نُفر به اُ پیدا ایکه. بعد اَ ایی که پیداش ایکه دوبارَه زَفتش ایکه و اَ خوشالی رَه و هرچه ایشَستَه، ایفروخت و اُ زمینُ ایخِری.
45«همیطوَم پادشاهی آسَمُن مثه تاجرین که دُمبال مُرواریروی اَصلِن. 46پَ وختی که یه مُرواری با ارزشُ پیدا ایکه، رَه و هرچه ایشَستَهُ، ایفروخت و اُ مُرواریُ ایخِری.
مَثَل لیح مُئیگیری
47«پادشاهی آسَمُن مثه لیحین که توو دیریا شُکَردی و همه نوع مُئی داخلی جمع بو. 48موکعی که لیح پُر بو، مُئیگیرُ لیح ئُو وا لُوِ تیُو شُکِشی و نِشتَن مُئی ئُوی خُبُ توو گیفیر جمع شُکِه، ولی به بدُ در شُکَردی. 49آخِر ایی دنیا هم ایطو اِبو. فرشته‌ئُون اَتان و به شریرُ اَ صالحُ جدا اَکُنِن. 50و به شریرُ توو کورۀ آتِش اَکَردُنِن، جائی که گیریک و دندُن کورچی هَستِن.
51بعد عیسی ایپُرسی: «همۀ ایی چیزُ رو تُفَهمی؟» اُشُ جواب شُدا: «بله!» 52عیسی ایگو: «پَ هر معلم توراتی که دربارۀ پادشاهی آسَمُن تعلیم ایگِفتَه بَشِت، مثه صاحب لَهَرین که اَ خزونه خو چیزُی نو و کُنه در اَتارِه.»
بی‌ایمُنی مردم ناصِرَه
53وختی عیسی ایی مَثَلُ تَمُن ایکه، اَ اُ جا رَه. 54و به شهر خوش برگشت و توو عبادتگاهوی یهود به مردم تعلیم ایدا. مردم ماتِشُ ایزَدَه شاپُرسی: «ایی مرد ایطو حکمتیُ اَ کا ایواردِن؟ ایی معجزه ئُو چطو اَنجُم اَدِت؟ 55مگه اُ پُس اُ نَجّار نَن؟ مگه نُم مُمی میریَم نَن؟ مگه کاکائُش یَعکوب و ایسُف و شَمعون و یهودا نَهَن؟ 56مگه همۀ دادائُش همی جا و میونِ ما زندگی ناکُنَن؟ پَ ایی مرد همه ایی چیزُ اَ کا ایواردِن؟» 57پَ اَ گَپوی عیسی خاشِشُ نَهُند. ولی عیسی به اُشُ ایگو: «یه پیغُمبَر همه جا حرمت ایشَه، جز توو شهر و لَهَر خوش.» 58عیسی وا خاطر بی ایمُنی اُشُ، اُجا خیلی معجزه اینَکِه.
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
مَتّی 13: PES
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
©️2024 Korpu Company