انجیل یوحنا 4

4
عیسی و سامری زلی
1وختی عیسی بزانسشه که فریسی فرقه علما اَشنوسشانه اَ یحییک پِرتر پیرو داره، و اَوان غسل تعمید دییر 2- هر چند عیسی شاگرده تعمیدشان دیَرده نه عیسی اِشتن - 3یهودیه منطقه نه بشه و هنی جلیله منطقه را راهی آبه. 4و گسه سامِره منطقه نه اِوَره. 5پس آرسس ایگله سامِره شهران که چَوه نام سوخار به، زمینه تیکه نزدیکی که یعقوب آدییش به اِشتن زا یوسفه. 6یعقوبه چاهَه اَگارک بیا و عیسی که سفرک آبَندسه به چا وَرک بنشته. ساعت تقریبا دونزه ظهر به.
7اَدمی، ایگله زلی که سامره اهالیک بیا بامیا اُو دُرانتَنه را. عیسی اَونه باته: «ای تِلاق اُو آده من،» 8چون چَه شاگرده شییه بنده شهره را تا غذا بِخِرنده. 9سامریه زلی اَونه باته: «چُنجوریه که تِه یهودی اِستش، منک که سامریه زلییم اُو آخاشتری؟» چون یهودیان و سامریان هندیگرنه هیچ رفت و آمدی شان نداشته. 10عیسی زلی جواوک باته: «اگم خدا هدیه کر خبر داشته و زانسردره کی تک اُو آخاشتر، ته اَوِکر آخاشته، و اَو تِش اُو زندگی بخش آدِسه.» 11زلی اَونه باته: «آقا، ته چی ای نداری اُو اَگیری چاه نی دَرینا، پس اُو زندگی بخشه کاردنه آوری؟ 12ته چاما جد یعقوبک پیله ترش؟ اَو اِم چاشه آما آدیا، و هَم اِشتن و هَم چَوه زاران و هَم چَوه سوریان اِم اُوک آخردشانه؟» 13عیسی باته: «هر‌ کسی اِم اُوک آخَره، هنی تشیرش بی. 14امّا هر کسی اَ اُو ای که از اَوه آدَیم آخَره، هرگز تشیر نیبی، اُویی که از آدَیِم چَوه وجودک ایگله خانی شوار بی که تا زندگی ابدی ایزه ز گُولیه و لبریز بییه.» 15زلی باته: «ای آقا، اِم اُوک من آده، تا دَ تشیرم مَبی و اُو اَکتنه را یا مایم.» 16عیسی باته: «بش اِشته شوعر داد بکه و آگَرد یا.» 17زلی جواوش آدا: «شو نِدارم.» عیسی اَونه باتشه: «راست واتری که شو نداری، 18چون پنج گله شور داشته و اَ که اِسا اَوِنیش، اِشته شو نی. اَ چی ای که باتره راسته!» 19زلی باته: «آقا، ویندَرم که ته ایگله پیغمبر اِسش. 20چاما اجداد اِم کوهکشان عبادت کرده، امّا شاما واجا یاگایی ‌که گه مردم عبادت بکرنده اورشلیمه.» 21عیسی اَوننه باتشه: «ای زلی، باور بکه، زمانی آرَسِه که شاما، آسمانیه پییَر نه اِم کوهک عبادت کرا، نه اورشلیمیک. 22شاما اَ چیانی که آنِزانا عبادت کرا، امّا آما اَ چیانی که آزانام عبادت کرام، چون نجات، ‌ یهوده قومه واسطنه آیه. 23امّا زمانی آرسه، و اِسا ‌آرَسَه، که حقیقیه عبادت کراره، آسمانیه پییَر، روح و حقیقتنه عبادت کرنده، چون په ایزنه عبادت کراران پَشه گرده. 24خدا روح اِسه و چه عبادت کراره گه اَوه روح و حقیقتنه عبادت بکرنده.» 25زلی باته: «از زانم که ماشیح موعود آیه، که هه ’مسیح موعود اِسه‘؛ وقتی اَ بایه، همه چیه چاما را واجه.» 26عیسی اَونه باته: «از که تِنه لاوَه کردرم، هَ اِسِم.»
27هَ لحظک، عیسی شاگرده را نه آرَسِسنده. اَوان تعجب بِکه که عیسی ایگله زلینه لاوَه کردر. امّا هیچ کامینه آنِپَرسس «چِه گَره؟» یا «چیه را اَونه لاوَه کردری؟» 28اَدمی زلی، اِشتن سُوعِشه اَگا بنایا و بیشیا شهر و مردمنش باته: 29«بایا مردکی بینا که هر چی ای که تا اِسا کردم به منش باته. اَ تانه مسیح موعود بیبی؟» 30پس اَوه شهرک بَر بَرشنده، و بِشنده عیسی ور.
31اِم های باسِک، شاگردان اَوک خواهش شان بکرده، باتشانه: «استاد، چی ای بخه.» 32امّا عیسی اَوانه باته: «از غذایی خَردنه را دارم که شاما اَوک هیچی نِزانا.» 33شاگردان هندیگرنه باتشانه: «مگم کسی ‌چَوه را چی ای آوردشه که بخره؟» 34عیسی اَوانه باته: «چِمن غذا اِمه که چِمن خِرساناره گَوسه انجام بدیم و چوه کاره اُوجرم. 35اِم لاوران اَشنوسه نی که ”هلا چهار ماه پرتر مانده نی تا دورنینه موقع“ ؟ دیسا، از شامانه واجم، شاما چَشمان آکرا و بینا که اِسا زمینِه دورنینه را آمادنده. 36اِسا‌، دورنار اِشتن مزده اَرَگیرِه و محصولی زندگی ابدی را بیدو آگیره، تا کسی که کارِه و کسی که دورنِه هندیگرنه شاد بیبینده. 37اِم لاوَه یاگا انگاریه که واجنده ”ای نفر کارِه و اَدرین دورنِه“. 38از شامام بخرسانِسِران تا محصولی بودورنا که چوه را زحمت ران کشسه نی. خلکه زحمت کشسه و شاما چوان زحمته منفعتک شریکران.»
39اَ زلی شهادتی واسنه که واتش به «تا اِسا هر چیم کرده به، منش باته،» خیلی از اَ شهره، سامریان عیسی شان ایمان بوعَرده. 40وختی اَ سامریه بامنده عیسی ور، اَوک آخاشتشانه چوان ورک بِندره. عیسی نی دو روج اَگارک بِندَرِس. 41و خیلیان نی عیسی لاوان اَشنوسَنِنه ایمانشان بوعَرده. 42اَوِه اَ زلینه واتردشانه: «دَ فقط اِشته لاوَه واسنه ایمان ناورام، چون آما اِشتن چوه لاوَمان اَشنوسنده و زانسرام که اِم مردک حقیقتا دنیا نجات‌دهندۀ اِسه.»
43دو روجه پَش، عیسی اَگارنه بشه به جلیله منطقه، 44چون عیسی واتش بِه که «پیغمبر اِشتن شهرک حرمت نداره.» 45وختی عیسی آرسس جلیله منطقه، جلیله آدمه اَوشان گرم گرمینه قبول بکه، چون اَوه نی عید را شییه بنده اورشلیم و اَ چه که عیسی اَگارک کردش به، ویندشان بِه.
عیسی ایگله درباریه زا شفا آدَیه
46چاوش هنی عیسی بشه به جلیله منطقه دِه قانا، ه یاگایی که ‌اُوش تبدیل به شراب کرده بِه. اَگا ایگله درباری اِسبِه که شهر کَفَرناحومک ایگله مریضه زا ای داشتشه. 47وختی اَ مردکه بَشنَوِس عیسی یهودیه نه آمییه جلیل، بشه عیسی ور و مندتش بکه که بایه و چَوه زا شفا بدیه، چون چوه زا مردرده. 48پس عیسی اَونه باتشه: «تا علامت و معجزه و عجیب چییان موینا، ایمان ناورا.» 49اَ درباریه مردکه باته: «آقا، پیش از اِم که چِمن خُوردن بِمَره، بوره.» 50عیسی اَونه باتشه: «بِش؛ اِشته زا زنده مانه.» اَ مردکه عیسی لاوش باور بکرده و راه دِگس. 51هلا راک بِه که چَه نوکره چوه پران بَرشنده، اَوِنشان باته: «اِشته زا چاک آبییر.» 52پس اَ مردک اَوانکش آپرسس: «چِه ساعتی چَه حال رچ آبییرده؟» اَوه باتشانه: «اَزیر، ساعت یک بعداز ظهر چَه تب قطع آبه.» 53اَدمی پییر بزانسه که اِم، هَ ساعتی بِه که عیسی اَونه واتش بِه: «اِشته زا زنده مانه.» پس اِشتن و چوه کییه اَل و اُولاد همبلنه ایمان شان بوعرده. 54اِم دوّمین علامت و معجزه ای به که عیسی وقتی که یهودیه منطقه نه بامه جلیل منطقه انجامش بدا.

ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖

انجیل یوحنا 4: TIT

គំនូស​ចំណាំ

ចែក​រំលែក

ចម្លង

None

ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល