3
มนุษย์ไม่เชื่อฟังพระเจ้า
1งูนั้นเป็นสัตว์ที่มีเล่ห์เหลี่ยมมากกว่าสัตว์ป่าทั้งหลายที่พระเจ้าพระยาห์เวห์สร้างขึ้น มันมาถามหญิงนั้นว่า “พระเจ้าพูดจริงหรือว่า ‘เจ้าต้องไม่กินจากต้นไม้ต้นใดเลยในสวนนี้’ ”
2หญิงนั้นตอบงูว่า “พวกเรากินผลจากต้นไม้ต้นใดในสวนก็ได้ 3แต่พระเจ้าพูดว่า ‘เจ้าห้ามกินผลของต้นไม้ที่อยู่กลางสวน และห้ามแตะต้องมัน มิฉะนั้นเจ้าจะตาย’ ”
4งูบอกหญิงนั้นว่า “เจ้าจะไม่ตายแน่นอน 5เพราะพระเจ้ารู้ว่าเมื่อเจ้ากินผลนั้น เจ้าจะตาสว่างขึ้น และจะเป็นเหมือนพระเจ้าคือรู้ดีรู้ชั่ว”
6เมื่อหญิงนั้นเห็นว่าผลของต้นไม้นั้นดี เหมาะเป็นอาหาร สวยงามน่าดู ทั้งน่าพึงปรารถนาเพราะช่วยให้เกิดปัญญา เธอจึงเก็บผลไม้มากิน แบ่งให้สามีที่อยู่กับเธอด้วย และเขาก็กิน 7แล้วทั้งสองก็ตาสว่าง และตระหนักว่าตนเองเปลือยกายอยู่ จึงเอาใบมะเดื่อมาเย็บเป็นเครื่องปกปิดร่างกาย
8เย็นวันนั้นทั้งสองได้ยินเสียงพระเจ้าพระยาห์เวห์เดินอยู่ในสวน จึงไปหลบพระเจ้าพระยาห์เวห์อยู่ในพุ่มไม้ 9แต่พระเจ้าพระยาห์เวห์เรียกหาชายนั้นว่า “เจ้าอยู่ที่ไหน”
10เขาตอบว่า “ข้าพเจ้าได้ยินเสียงของพระองค์อยู่ในสวนก็กลัว เพราะข้าพเจ้าเปลือยกายอยู่ จึงมาหลบ”
11พระองค์ถามว่า “ใครบอกว่าเจ้าเปลือยกายอยู่ เจ้ากินผลจากต้นไม้ที่เราสั่งห้ามเจ้าไว้แล้วหรือ”
12ชายนั้นพูดว่า “หญิงที่พระองค์ให้อยู่กับข้าพเจ้านั่นแหละ ยื่นผลจากต้นไม้นั้นให้ และข้าพเจ้าจึงกิน”
13แล้วพระเจ้าพระยาห์เวห์ถามหญิงนั้นว่า “เจ้าทำอะไรลงไป”
หญิงนั้นพูดว่า “งูนั้นล่อลวงข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจึงกิน”
14พระเจ้าพระยาห์เวห์จึงพูดกับงูนั้นว่า
“เพราะเจ้าทำเช่นนี้
เจ้าต้องถูกสาปแช่งมากกว่าสัตว์ใช้งานทั้งสิ้น
และสัตว์ป่าทั้งปวง!
เจ้าจะต้องเลื้อยไปด้วยท้อง
และต้องกินธุลีดิน
ตลอดชีวิตของเจ้า
15เราจะให้เจ้ากับหญิงนั้น
เป็นศัตรูกัน
รวมทั้งลูกหลาน#3:15 หรือ เมล็ดพันธุ์ของเจ้ากับของเธอด้วย
เขาจะทุบ#3:15 หรือ ฟาดหัวของเจ้า
และเจ้าจะฉกส้นเท้าของเขา
16พระองค์พูดกับหญิงนั้นว่า
เราจะให้เจ้าเจ็บปวดแสนสาหัสเมื่อเจ้าคลอดลูก
เจ้าจะคลอดลูกด้วยความเจ็บปวด
แต่เจ้าก็ยังปรารถนาสามี
และเขาจะปกครองเจ้า”
17พระองค์พูดกับอาดัมว่า “เพราะเจ้าฟังภรรยาของเจ้า และกินผลจากต้นไม้ที่เราสั่งเจ้าว่า ‘อย่ากินผลจากต้นไม้นั้น’
ผืนดินจึงถูกสาปแช่งเพราะเจ้า
เจ้าจะทำมาหากินจากผืนดินด้วยความยากลำบาก
ตลอดชีวิตของเจ้า
18ต้นหนามน้อยใหญ่จะงอกขึ้นมาบนผืนดิน
และเจ้าจะกินพืชพันธุ์จากท้องทุ่ง
19เจ้าจะทำมาหากิน
อาบเหงื่อต่างน้ำ
ตราบจนเจ้ากลับคืนสู่ดิน
เพราะเรานำเจ้ามาจากดิน
เพราะเจ้าเป็นธุลีดิน
และเจ้าจะกลับคืนสู่ธุลีดิน”
20อาดัม#3:20 หรือ ชายผู้นั้นตั้งชื่อภรรยาของตนว่าเอวา#3:20 เอวา เป็นไปได้ว่าหมายถึง มีชีวิต เพราะเธอเป็นแม่ของผู้มีชีวิตทั้งปวง
21พระเจ้าพระยาห์เวห์ทำเครื่องนุ่งห่มจากหนังสัตว์ให้อาดัมกับภรรยาสวม 22แล้วพระเจ้าพระยาห์เวห์พูดว่า “ตอนนี้ มนุษย์ได้กลายเป็นเหมือนหนึ่งในพวกเราแล้ว คือรู้ดีรู้ชั่ว ต้องไม่ให้เขายื่นมือไปเก็บผลจากต้นไม้แห่งชีวิตมากิน แล้วมีชีวิตอยู่ตลอดไป” 23พระเจ้าพระยาห์เวห์จึงขับไล่เขาออกจากสวนเอเดนเพื่อทำงานบนผืนดินซึ่งเขาได้ถือกำเนิดมา 24หลังจากขับไล่เขาออกไปแล้ว พระองค์ตั้งเหล่าเครูบไว้ที่ด้านตะวันออก#3:24 หรือ ด้านหน้าของสวนเอเดน และตั้งดาบเพลิงเล่มหนึ่งที่พุ่งไปมา เพื่อป้องกันทางไปสู่ต้นไม้แห่งชีวิตนั้น