Лука 6
6
ГЛАВА 6
(Зачало 22)
1Во првата сабота, по вториот ден од Пасха, се случи да минува преку#Сабота од 21-та седмица по Педесетница: Минуваше Исус во сабота преку нивјето и учениците Негови кинеа класје и, триејќи ги со раце, јадеа.
2А некои од фарисеите им рекоа: – Зошто го правите тоа, што не треба да се прави во сабота?
3Исус им одговори и рече: – Зар не сте читале што направи Давид, кога огладне самиот тој и оние што беа со него?
4Откако влезе во домот Божји, ги зеде лебовите од предложението, коишто не требаше да ги јаде никој, освен свештениците, па јадеше, и им даде на оние што беа со него!
5И им рече: – Синот Човечки е господар и на саботата.
6Се случи, пак, и другата сабота да влезе во синагогата и да поучува; а таму имаше еден човек, кому десната рака му беше исушена.
7Книжниците и фарисеите гледаа на Него, дали ќе го излечи во сабота, за да Го обвинат.
8Но Он, знаејќи ги нивните помисли, му рече на човекот со исушената рака: – Стани и застани насреде! И тој стана, и застана.
9Тогаш им рече Исус: – Ќе ве прашам: што е дозволено да прави човек во сабота – добро или зло? Да спаси една душа или да погуби? А тие молчеа.
10Па, откако ги изгледа сите, му рече на човекот: – Протегни ја раката своја! Тој направи така; и раката му стана здрава како другата.
Крај на саботата
11А тие се разгневија многу и се советуваа помеѓу себе што да Му направат на Исуса.
(Зачало 23)
12Тие денови се искачи на една гора,#Четврток од 19-та седмица по Педесетница: Во она време, се искачи Исус на една гора за да се помоли, и ја помина целата ноќ во молитва кон Бога.
13А кога се раздени, ги повика учениците Свои и од нив избра дванаесет, кои ги нарече и апостоли:
14Симона, кого го нарече Петар, и брат му Андреја, Јакова и Јована, Филипа и Вартоломеја,
15Матеја и Тома, Јакова Алфеев и Симона, наречен Зилот,
16Јуда Јаковов и Јуда Искариот, којшто и Го предаде.
(Зачало 24)
17Па, откако слезе заедно со нив, Он се задржа на едно#Петок од 19-та седмица по Педесетница: Во она време, се задржа Исус на едно (Ова и на преподобните). рамно место; таму беа и мнозина Негови ученици и многу луѓе од цела Јудеја и Ерусалим, и од приморјето тирско и сидонско,
18кои беа дошле да Го чујат и да се исцелат од болестите свои, како и оние што страдаа од нечисти духови, и се излекуваа.
19И сиот народ сакаше да се допре до Него, зашто од Него излегуваше сила и ги лекуваше сите.
Крај на четвртокот
20А Он, откако ги подигна очите кон учениците Свои, говореше: – Блажени сте вие, сиромашните по дух, зашто ваше е царството Божјо!
21Блажени сте вие, кои сега гладувате, оти ќе се наситите!
22Блажени ќе бидете, кога ќе ве намразат луѓето, и ќе ве одделат и похулат, и ќе го исфрлат името ваше како лошо, заради Синот Човечки!
23Зарадувајте се во оној ден и развеселете се, оти голема е наградата ваша на небесата!
Крај на петокот и на преподобните
Зашто и нивните татковци така постапуваа со пророците.
(Зачало 25)
24Но тешко вам,#Понеделник од 20-та седмица по Педесетница: Им рече Господ на Јудејците што беа дошле кај Него: Тешко вам, богати, зашто веќе сте ја примиле својата утеха!
25Тешко вам, презаситени сега, оти ќе огладни те! Тешко вам, коишто се смеете сега, зашто ќе заридате и ќе заплачете!
26Тешко вам, кога ќе почнат сите луѓе да зборуваат добро за вас! Зашто и нивните татковци така им правеа на лажните пророци.
27Но вам, коишто слушате, ви велам: љубете ги непријателите свои; правете им добро на оние што ве мразат;
28благословувајте ги оние што ве колнат, и молете се за оние што ве навредуваат!
29На оној, што ќе те удри по едниот образ, заврти му го и другиот; а на оној, што сака да ти ја земе наметката, подај му ја и кошулата.
30Секому, кој ти бара, – подај; и од оној што зема од тебе нешто, не барај да ти врати!
Крај на понеделникот
(Зачало 26)
31Па, како што сакате#Недела 19-та по Педесетница: Рече Господ: Како што сакате да постапуваат луѓето со вас, така постапувајте и вие со нив!
32И, ако ги сакате оние, што вас ве љубат, каква ви е наградата? Зашто и грешниците ги љубат оние што ги сакаат нив.
33И, ако им правите добро на оние што вам ви прават добро, каква ви е наградата? Оти и грешниците го прават тоа.
34И, ако им давате заем на оние, од кои се надевате дека ќе ви го вратат, каква ви е наградата? Зашто и грешниците им даваат заем на грешници, за да им се врати истото.
35Туку, вие љубете ги непријателите ваши и правете добро, и на заем давајте, без да очекувате нешто; па ќе биде голема наградата ваша и ќе бидете синови на Севишниот; зашто Он е благ кон неблагодарните и кон лошите.
36И така, бидете милостиви како што е милостив вашиот Отец!
Крај на неделата
(Зачало 27)
37Не судете#Вторник од 20-та седмица по Педесетница: Рече Господ: Не судете и нема да бидете судени; и не осудувајте, за да не бидете осудени; проштевајте и ќе ви биде простено;
38давајте и ќе ви се даде: мерка добра, набиена, натресена и преполнета ќе ви дадат в раце; оти со каква мерка мерите, со таква и ќе ви се мери!
39И им кажа парабола: – Може ли слепиот слеп да води? Не ќе паднат ли двајцата во јама?
40Нема ученик поголем од својот учител; но секој што ќе се усоврши, ќе биде како и учителот негов.
41И зошто ја гледаш раската во окото на брата си, а гредата во своето око не ја чувствуваш?
42Или, како можеш да му речеш на својот брат: – Дозволи, брате, да ти ја извадам раската од окото твое; кога самиот не ја гледаш гредата во своето око? Лицемере, најнапред извади ја гредата од своето око, па тогаш ќе видиш како да ја извадиш раската од окото на брата си.
43Зашто, нема добро дрво, кое дава лош плод, ниту лошо дрво, кое дава добар плод.
44Секое, пак, дрво се познава по својот плод; зашто, не се берат смокви од трње, ниту се бере грозје од капини.
45Добриот човек од доброто сокровиште на своето срце изнесува добро, а лошиот човек од лошото сокровиште на своето срце изнесува лошо; оти од преполнето срце зборува устата негова.
Крај на вторникот
(Зачало 28)
46И зошто Ми викате:#Среда од 20-та седмица по Педесетница: Рече Господ: Зошто Ми викате: „Господи, Господи“! – а не го извршувате она што ви велам?
47Секој што доаѓа при Мене и ги слуша зборовите Мои, и ги исполнува, ќе ви кажам на кого прилега.
48Тој прилега на човек, кој прави куќа, па ископа и продлабочи, и постави темели на камен; а кога настана поплава, реката напна на таа куќа и не можеше да ја помрдне, оти беше основана на камен.
49А оној што слуша и не исполнува, прилега на човек, кој направил куќа на земја, без темели; и кога напна реката, веднаш ја урна, и паѓањето на таа куќа беше големо.
Селектирано:
Лука 6: MK2008
Нагласи
Сподели
Копирај
Дали сакаш да ги зачуваш Нагласувањата на сите твои уреди? Пријави се или најави се
© Македонска Православна Црква 2008
© Мacedonian Orthodox Church 2008