त्योचाहिँ तयारीको दिन अर्थात् विश्राम दिनको अघिल्लो दिन थियो र निस्तार चाड परेकोले भोलिपल्टको विश्राम दिनचाहिँ विशेष पवित्र दिन थियो। त्यसैले यहूदी अगुवाहरूले ‘त्यो ठूलो दिनमा लाश क्रूसमा राखिछोड्नुहुँदैन’ भन्ने सल्लाह गरे अनि तिनीहरूले पिलातसकहाँ गएर यसरी बिन्ती चढाए, “मृत्युदण्ड पाएकाहरू चाँडै मरून् भनेर तिनीहरूका खुट्टा भाँचेर क्रूसबाट झारियोस्।” तब सिपाहीहरूले पहिले येशूसँग क्रूसमा झुण्ड्याइएका दुई जना मानिसहरूका खुट्टा भाँचिदिए। तर येशूको पनि खुट्टा भाँच्न आँट्दा त उहाँ मरिसक्नुभएको रहेछ। त्यसैले तिनीहरूले उहाँको खुट्टा भाँचेनन्। तैपनि एक जना सिपाहीले उहाँको कोखामा भालाले रोप्यो अनि कोखाबाट रगत र पानी निस्कियो। (तिमीहरूलाई विश्वास लागोस् भनेर यी घटनाहरू आफ्नो आँखाले देख्नेले जस्ताको त्यस्तै भनेका छन् अनि उसको साक्षी सत्य छ)। “उहाँको एउटै पनि हड्डी भाँचिनेछैन” भन्ने धर्मशास्त्रमा लेखिएको त्यो कुरा पूरा हुन आओस् भनेर नै यसो भएको हो। फेरि अर्को ठाउँमा पनि धर्मशास्त्रले यसरी बताउँछ, “आफैंले घोचेकोलाई तिनीहरूले हेर्नेछन्।”
यूहन्ना 19 पढ्नुहोस्
शेयर गर्नुहोस्
सबै भर्सन तुलना गर्नुहोस: यूहन्ना 19:31-37
पदहरू सेभ गर्नुहोस्, अफलाइन पढ्नुहोस्, शिक्षण क्लिपहरू हेर्नुहोस्, र थप!
होम
बाइबल
योजनाहरू
भिडियोहरू