MIRTE (Grieks) ALIAS HADAS (Hebreeuws)

We volgden Jezus op de voet vanaf Bethanië naar Jeruzalem. Via de tempel tot aan Golgotha, waar Hij stierf aan het kruis. Maar Jezus volgen is geen doodlopende weg. Het is niet afgelopen bij zijn dood. Zoals de lente elk jaar weer verkondigt dat er nieuw leven is na de dood, zo stond de Heere Jezus op uit de dood. Daarom sluiten we dit leesplan af met de Mirtestruik. Een heerlijk geurende en prachtige, altijd groene heester met haar ‘stralende blad’. De mirteboomstruik is meer struik dan boom, maar kan wel 5 tot 7 meter hoog worden. Van Israël tot Iran kom je hem tegen in de natuur. De parfumindustrie is hier maar wat blij mee. Als je een takje zou breken, dan weet je gelijk waarom... Hmmm!

In de lente draagt de mirte prachtige witte en soms roze bloemen. Die zitten vol gele meeldraden. De bloemen worden beschouwd als koninklijke bloemen. Vanuit die bloesem ontwikkelen zich donkerblauwe en soms rode besjes. Je kunt ze gerust eten, maar het is aan te raden om ze te verkopen als ingrediënt voor geneesmiddelen of parfum. Vanuit het Grieks betekent Mirte dan ook balsem of goed ruikende sap. De mirtestruik werd gezien als symbool van liefde, vruchtbaarheid, huwelijk en onsterfelijkheid. Zowel helden als bruidjes droegen daarom kransen van gevlochten mirtetakken en Joodse meisjes werden naar deze struik vernoemd. Natuurlijk kregen de meisjes niet de Griekse naam Mirthe, maar de Hebreeuwse variant: ‘Hadas’. Inderdaad, zoals de Hebreeuwse naam van koningin Esther, Hadassa!

De mirte groeit echter niet overal. De woestijn is te droog voor deze struik, want ze heeft voldoende water nodig. Daarom groeien deze struiken in de dalen. Je treft ze volop aan in de omgeving van Bethlehem en Hebron, maar ook in de dalen van het Karmel- en Taborgebergte of de Jordaanvallei. Ook kun je ze aantreffen in de dalen rondom Jeruzalem. Met het Loofhuttenfeest nemen de Joden nog steeds takken van de mirtestruik. Drie takken zijn nodig om de loelav compleet te maken. Ook worden de takken gebruikt om de loofhut mee te bouwen.

In het boek van de profeet Zacharia duikt de mirthe op in één van de visioenen die Zacharia kreeg. De Engel des HEEREN [lees: Jezus!] staat in dit visioen als een Ruiter op een rood paard in een dal tussen de mirten aan de rand van het water. Je moet weten dat de stam Juda op dat moment net teruggekeerd was uit hun ballingschap in Babel. En daar staat Hij! De Koning, de Bruidegom, de Held tussen de mirten. Tussen de struiken waarvan de heldenkronen werden gemaakt. Zie je het voor je? Daar staat Hij. De heerlijk ruikende, witte bloesem naast en voor Hem. Symbool van liefde. Symbool van onsterfelijkheid. God keert terug naar Jeruzalem in grote barmhartigheid. Wat een genade. Dan zullen zijn voeten opnieuw op de Olijfberg staan. De plaats waar wij deze reis aanvingen. Wij verwachten zijn wederkomst. Kom, Ruiter op het paard! Kom! Heere Jezus, kom!

Goed om te weten: dit leesplan hoort bij het boek ‘Reisgids door het Beloofde Land | In Jezus’ voetsporen’ In dit boek worden de Bijbelse Feesten verder uitgelegd. Tip! Meer informatie: www.reisdoordebijbel.nl