DE WIJNSTOK

Jezus is met zijn discipelen onderweg vanuit het olijvendorp Bethanië, via de Olijfberg, naar Jeruzalem om het Pesach te vieren. Een paar leerlingen werden door Jezus er alvast op uitgestuurd om alles klaar te maken. Zeker met zo’n grote groep vroeg dat heel wat voorbereiding. Ze kochten onder andere matzes en wijn in. Wijn: naast water en melk al minimaal tweeduizend jaar de drank voor de mensen in Israël. Maar ook onmisbaar om de feestmaaltijden te kunnen vieren zoals God dat wil. Niet voor niets verspreidde de wijnproductie zich vanuit Israël over heel de wereld. Het waren de Joden in de verstrooiing die wijn nodig hadden om onder andere Pesach te kunnen vieren. En uiteraard niet toevallig is het land Israël een perfect gebied voor de druif. Zowel qua grond als klimaat!

Noach is de eerste wijnbouwer waarover we lezen in de Bijbel. Hij legt een wijngaard aan nadat hij uit de Ark is gegaan. Maar ook in latere tijden, toen het volk Israël in het beloofde land was gaan wonen, waren er wijngaardeniers die op de hellingen van de heuvels of in de dalen hun plantage aanlegden. Een mega klus! Je leest het straks in Jesaja 5. De grond moet worden omgespit en de stenen eruit gehaald. Die stenen kwamen weer van pas voor de stenen wallen die gemaakt werden om de aarde vast te houden voor als het regenwater komt. Ook werd er een muur of een haag vol doornen om de wijngaard heen aangelegd om het vee op afstand te houden. Een toren werd gebouwd in het midden van de wijngaard en ook werd er een perskuip uitgehakt. Is dat allemaal eenmaal aangelegd dan is het nog niet klaar voor de wijngaardenier. Nee, dan begint het pas!

Het telen van druiven voor de wijn is voor een wijnboer te arbeidsintensief om alleen te doen. Daarom huurde men altijd werkers in. Denk maar aan de gelijkenis van Jezus over de arbeiders in de wijngaard, die je vindt in Mattheus 20:1-16. Eén van de terugkerende taken is het reinigen van de wijnranken. Je blijft dus maar snoeien… Als je niet snoeit, dan is er minder opbrengst en het beetje opbrengst wil je niet eten of drinken ook. De druiven zijn klein en bitter. Bah! Bij het lezen van Jesaja 5 zien we dat God Israël vergelijkt met zo’n wijngaard die bittere vruchten voortbracht. Tegelijkertijd weten we dat dit niet het eindscenario is. In Amos 9:13-15 lezen over Gods toekomstige zegeningen over Israël, die ook helemaal te maken hebben met de druif! En dit is de afgelopen tijd meer en meer werkelijkheid geworden. Als je door Israël rijdt zal je met eigen ogen zien hoe de verwoeste steden herbouwd zijn, er weer wijngaarden in overvloed zijn en er ‘van de vruchten geplukt wordt’. Heerlijk! Wat is de Heere goed en betrouwbaar!

Als de Heere Jezus samen met zijn discipelen aan de Pesach maaltijd zit drinken ze van de wijn. De laatste beker slaat Jezus over. Hij zal die niet meer drinken totdat Hij die met de zijnen nieuw zal drinken in het Koninkrijk van zijn Vader. Aan tafel vertelde Jezus de discipelen over de wijnstok en de ranken. Een gelijkenis. Hij is de wijnstok. Zijn discipelen de ranken en zijn Vader de Wijngaardenier. ‘Blijf verbonden met Mij volgelingen, dan draag je veel vrucht. En wanneer je veel vrucht draagt, wordt mijn Vader, de Wijngaardenier verheerlijkt’. Wat een werk heeft de hemelse Wijngaardenier aan de ranken om er goede -en geen bittere - vruchten uit te laten komen.

Laat m' in U blijven, groeien, bloeien,
o Heiland, die de wijnstok zijt!
Uw kracht moet in mij overvloeien,
of 'k ben een wis verderf gewijd.
Doorstroom, beziel en zegen mij,
opdat ik waarlijk vruchtbaar zij.

Ik kan mijzelf geen wasdom geven:
niets kan ik zonder U, o Heer.
In uw gemeenschap kiemt er leven
en levensvolheid meer en meer.
Uw Geest zij in mij uitgestort;
de rank, die U ontvalt, verdort.