Genade van de grote GeverVoorbeeld

Jezus leert ons danken en bidden

In de evangeliën komt het woord “danken” niet zo veel voor. Toch weten we dat dankbaarheid in de Joodse cultuur belangrijk was en is. Er staat een paar keer dat Jezus het dankgebed uitsprak, maar hij zal dat ontelbaar veel keren gedaan hebben. Vóór het eten bidden Joden: ‘Gezegend Gij, HERE onze God, Koning der wereld, die het brood uit de aarde doet voortkomen.’ Misschien bad Jezus al wel dezelfde woorden. Een zegenspreuk als deze wordt beracha genoemd en zulke gebeden vormen de ruggengraat van het Joodse bidden. (Bron: Ds. Aart Brons, Centrum voor Israëlstudies.) Let erop dat God zélf gezegend, erkend wordt, niet alleen het goede wat Hij geeft. Zo kunnen wij Hem ook danken: niet alleen voor zijn gaven, maar voor hemzelf.

In het stukje uit Mattheüs lezen we het Onze Vader, het gebed dat Jezus leerde aan zijn leerlingen. De eerste zinnen zijn ook een beracha. Gods naam wordt geprezen, Hij is de Gever van alles. Daarna komen de vragen. Mooi vind ik dat je mag vragen om het brood dat je vandaag nodig hebt. Doet dat je ook ergens aan denken? Aan het manna, dat voor elke dag genoeg was? (zie Exodus 16). In de bijbel staat bij vers dertien een opmerking: Andere handschriften lezen: ‘van de boze. Want van U is het Koninkrijk en de kracht en de heerlijkheid, tot in eeuwigheid, Amen’. Zo hebben we het meestal uit ons hoofd geleerd. Als dit het slot is, dan eindigen we weer met God te prijzen. Dat dit belangrijk is, zagen we al in de Psalmen, maar ook Jezus leert ons dit!

Luister het lied “Voor het goede van het land” van Sela . Schrijf op wat je raakt in dit lied.