Przypowieści Salomona 12:15-28

Droga głupiego wydaje mu się właściwa, lecz kto słucha rady, jest mądry. Głupi od razu okazuje swoją złość, lecz roztropny nie zważa na obelgę. Kto mówi prawdę, wypowiada to, co słuszne, lecz świadek fałszywy kłamie. Kto mówi nierozważnie, rani jak miecz; lecz język mędrców leczy. Mowa szczera trwa wiecznie, lecz fałszywa tylko chwilę. Podstęp jest w sercu tych, którzy knują zło; lecz radość mają ci, którzy doradzają pokój. Sprawiedliwego nie spotka żadne zło, lecz bezbożni mają pełno kłopotów. Ohydą dlą Pana są wargi kłamliwe, lecz ci, którzy mówią prawdę, podobają mu się. Człowiek roztropny ukrywa swoją wiedzę, lecz serce głupców rozgłasza głupstwo. Ręka pracowitych będzie rządziła, lecz ręka gnuśna musi odrabiać pańszczyznę. Zmartwienie w sercu człowieka przygnębia go, lecz słowo dobre znowu go rozwesela. Sprawiedliwy ma się lepiej niż inny, lecz droga bezbożnych wiedzie ich na manowce. Gnuśny nie upoluje swej zwierzyny, lecz pracowity wielce się wzbogaca. Na ścieżce sprawiedliwości jest życie, lecz droga odstępstwa wiedzie do śmierci.