Duchowa dyscyplina i ewangelizacja Przykład

DZIEŃ 4: MODLITWA

Marcin Luter powiedział kiedyś: „Bycie chrześcijaninem bez modlitwy nie jest bardziej możliwe niż życie bez oddychania”. Jeśli spojrzymy na przykład Jezusa, którego życie jest ilustracją relacji z Bogiem, rzeczywiście nie da się zignorować znaczenia modlitwy. Był znany z tego, że modlił się sam i modlił się z innymi. Jego życie było pełnym obrazem połączenia ze swym Bogiem Ojcem. W Ewangelii Mateusza 6:5-8 Jezus mówi nam, jak mamy się modlić:

Również gdy się modlisz, nie bądź jak obłudnicy. Ci bowiem lubią się modlić w synagogach i na rogach głównych ulic, aby się pokazać ludziom. Zapewniam was, odbierają swą całą zapłatę. Ty natomiast, gdy pragniesz się modlić, wybierz zaciszne miejsce, zamknij za sobą drzwi i módl się do swego Ojca, który jest w ukryciu, a twój Ojciec, który widzi również to, co ukryte, odpłaci tobie. W czasie swojej modlitwy nie powtarzajcie się też jak poganie. Oni myślą, że dzięki wielomówności zostaną wysłuchani. Nie bądźcie do nich podobni — wasz Ojciec zna wasze potrzeby, zanim Mu je przedstawicie.

Modlitwa zaczyna się od właściwego ducha. Dlaczego się modlimy? Dla innych? Dla nas? Z poczucia winy? Potrzeby? Prawda jest taka, że każde działanie jest czymś umotywowane. Kiedy zagłębiamy się w zakamarki naszych serc, musimy stanąć czyści się przed Bogiem. Uczciwa modlitwa jest jedynym rodzajem modlitwy, jakiej Bóg pragnie. 

Następnie angażujemy się w ekspresyjną i twórczą modlitwę. To uwielbienie i oddanie chwały, wstawiennictwo i spowiedź. W Ewangelii Mateusza 6:9-13 Jezus prowadzi swoich uczniów:

Wy módlcie się w taki sposób: Ojcze nasz, który jesteś w niebie, niech świętość otacza Twe imię. Niech Twoje Królestwo nastanie i Twoja wola ziemią zawładnie tak, jak włada niebem. Prosimy Ciebie, daj nam dziś naszego powszedniego chleba. I przebacz winy tak jak my wobec nas winnym, przebaczyliśmy. Bądź przy nas także w chwili próby, aby zachować nas od złego, ponieważ Twoje jest Królestwo, moc i chwała — na wieki.

Czy widzisz, co się tutaj dzieje? Jezus zaczyna od powiedzenia: „Wy módlcie się w taki sposób”. W taki sposób. Jest to modlitwa wzorcowa, która obejmuje uwielbienie, wstawiennictwo, prośbę, spowiedź i błaganie. Nie ma dobrego ani złego sposobu modlitwy, ale modlitwa zawsze powinna płynąć z serca. Niezależnie od tego, czy jest to tradycyjna ortodoksyjna modlitwa, czy taka, jaka rodzi się w twoim umyśle i sercu. Dyscyplina modlitwy musi zawsze przybliżać nas do serca Jezusa i Jego miłości do zgubionego i umierającego świata.

Modlitwa buduje pasję. Ruch Dom Modlitwy 24-7 od dawna posiada Wiersz Wizji, przedstawiający radykalny pogląd na modlitwę, który wszystko zmienia. Są w nim te słowa: „W krwi, pocie i łzach, przez nieprzespane noce i bezowocne dni modlą się tak, jakby wszystko zależało od Boga i żyją tak, jakby wszystko zależało od nich”. 

Ta wizja życia modlitewnego prowadzi nas z powrotem do Jezusa i Jego modelu modlitwy. Kiedy wstawiamy się za naszym światem, nasze serca zbliżają się do wykluczonych, złamanych i zagubionych. Nasze „Jak długo, o Panie?” przekłada się na działanie, ponieważ nie możemy już znieść myśli o otaczających nas ludziach, którzy żyją życiem bez tej Jedynej rzeczy, która wszystko zmieni: Jezusa. Charles Spurgeon wyraził swoje pragnienie w ten sposób: „Jeśli grzesznicy zostaną przeklęci, niech przynajmniej wskoczą do piekła nad naszymi ciałami. Jeśli mają zginąć, niech zginą z naszymi ramionami trzymającymi ich za kolanach. Niech nikt tam nie wchodzi bez ostrzeżenia lub bez modlitwy”.

Autentyczna, prawdziwa, szczera modlitwa sprawia, że nasze serca pękają, by dzielić się dobrą nowiną o Jezusie z tymi, którzy wciąż są w ciemności.

Pytania do refleksji: 

• Jak postrzegasz modlitwę?
• Jakie modele modlitwy najlepiej się sprawdzają, gdy zbliżasz się do Boga?
• W jaki sposób możesz włączyć modlitwę do swojego codziennego życia?
• Jak możesz wykorzystać czas modlitwy jako okazję do rozwijania swojej pasji do głoszenia ewangelii?