Przebaczyć tym, którzy nas skrzywdziliPrzykład

Przebaczanie jako styl życia

Jezus najpierw nauczył swych uczniów jak się modlić, a następnie przekazał im ważne wskazówki na temat życia w zepsutym świecie. Pokazał im, jak Ojciec w niebie postrzega ich wzajemne relacje oraz jak mają żyć w świetle Jego łaski.

Nasz Ojciec nie tylko daje nam chleb powszedni, ale i codzienną porcję dyscypliny. Przebaczenie grzechów w tym fragmencie odnosi się do codziennego nagromadzenia uchybień, zranień i krzywd będących częścią naszego życia w wierze na tym upadłym świecie. Nasz Ojciec pragnie nas wyszkolić również w tej sferze życia. Jeśli staniemy się zatwardziali i nieprzebaczający wobec innych (bo tak często nas ranią), to nasz dobry Ojciec będzie nas tak długo dyscyplinował, aż nauczymy się przebaczać. Z łagodnością obnaża naszą dumę i przypomina o naszych przewinieniach.

Życie w przebaczeniu oznacza, że szybko uznajemy nasze grzechy wobec innych i staramy się, by je nam jak najszybciej przebaczyli. Oznacza to również, że sami jesteśmy gotowi i skorzy do przebaczania tym, którzy zgrzeszyli wobec nas. Takie przebaczanie jest możliwe tylko ze świadomością, że Ojciec już nam przebaczył w Chrystusie (Efezjan 4:32). Obelgi i krzywdy, których doznajemy od innych ludzi są banalne w porównanie do tego, co cierpiał Chrystus w konsekwencji naszych grzechów przeciw Niemu.

Prowadzenie życia pełnego przebaczania pozwala nam przymykać oko na drobne urazy i tworzyć relacje, które wytrzymają zdrową konfrontację w przypadku poważnych grzechów. Taki styl życia pozwala nam widzieć świat pełen niesprawiedliwości tak, jak go widzi nasz Ojciec, tzn. świat, który potrzebuje Zbawiciela. Wtedy jesteśmy w stanie brać udział w większym planie odkupienia tego świata przez odzwierciedlanie prawdy Ewangelii naszym życiem.