Известные библейские стихи из ລູກາ 14

Поделиться

“ຖ້າ​ຜູ້ໃດ​ມາ​ຫາ​ເຮົາ ແລະ​ບໍ່​ຊັງ​ພໍ່​ແມ່, ລູກ​ເມຍ, ອ້າຍ​ນ້ອງຊາຍ​ຍິງ​ກັບ​ທັງ​ຊີວິດ​ຂອງ​ຕົນເອງ ຜູ້ນັ້ນ​ຈະ​ເປັນ​ສາວົກ​ຂອງເຮົາ​ບໍ່ໄດ້.

ຜູ້ໃດ​ບໍ່ໄດ້​ແບກ​ໄມ້ກາງແຂນ​ຂອງຕົນ​ຕາມ​ເຮົາ​ມາ ຜູ້ນັ້ນ​ຈະ​ເປັນ​ສາວົກ​ຂອງເຮົາ​ບໍ່ໄດ້.”

ເພາະວ່າ, ທຸກຄົນ​ທີ່​ຍົກ​ຕົວ​ຂຶ້ນ ຈະ​ຕ້ອງ​ຖືກ​ຖອຍລົງ ແລະ​ຜູ້​ທີ່​ຖ່ອມຕົວ​ລົງ ຈະ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ຍົກ​ຂຶ້ນ.”

ໃນທຳນອງ​ດຽວກັນ ພວກເຈົ້າ​ຈະ​ເປັນ​ສາວົກ​ຂອງເຮົາ​ບໍ່ໄດ້ ຖ້າ​ບໍ່​ຍອມ​ສະຫລະ​ທຸກໆ​ສິ່ງ​ທີ່​ຕົນ​ມີ​ຢູ່.”

“ເພາະວ່າ ໃນ​ພວກເຈົ້າ​ມີ​ຜູ້ໃດ​ເມື່ອ​ຈະ​ສ້າງ​ຫໍຄອຍ​ແຫ່ງ​ໜຶ່ງ ລາວ​ຈະ​ບໍ່​ນັ່ງ​ລົງ​ຄິດ​ໄລ່​ລາຄາ​ກ່ອນ​ວ່າ ຕົນ​ມີ​ພຽງພໍ​ສ້າງ​ໃຫ້​ສຳເລັດ​ຫລື​ບໍ່. ຢ້ານ​ວ່າ​ຫລັງຈາກ​ທີ່​ວາງ​ຮາກຖານ​ລົງ​ແລ້ວ ບໍ່​ສາມາດ​ເຮັດ​ໃຫ້​ສຳເລັດ​ໄດ້ ຄົນ​ທີ່​ເຫັນ​ກໍ​ຈະ​ກ່າວ​ເຢາະເຢີ້ຍ​ໃສ່​ລາວ​ວ່າ, ‘ຄົນ​ນີ້​ຕັ້ງຕົ້ນ​ກໍ່​ໄດ້​ແລ້ວ ແຕ່​ສ້າງ​ໃຫ້​ສຳເລັດ​ບໍ່ໄດ້​ເລີຍ.”’

ແຕ່​ເມື່ອ​ເຈົ້າ​ຈັດ​ງານກິນລ້ຽງ​ຂຶ້ນ ຈົ່ງ​ເຊີນ​ຄົນ​ຍາກຈົນ ຄົນ​ພິການ ຄົນ​ຂາ​ເສັ້ງ ແລະ​ຄົນ​ຕາບອດ, ແລ້ວ​ເຈົ້າ​ກໍ​ຈະ​ເປັນ​ສຸກ ເພາະ​ພວກເຂົາ​ບໍ່ມີ​ຫຍັງ​ຈະ​ຕອບ​ແທນ​ເຈົ້າ, ແຕ່​ພຣະເຈົ້າ​ຈະ​ຕອບ​ແທນ​ເຈົ້າ ເມື່ອ​ຄົນ​ຊອບທຳ​ເປັນ​ຄືນ​ມາ​ຈາກ​ຕາຍ.”

“ເກືອ​ເປັນ​ຂອງ​ດີ ແຕ່​ຖ້າ​ເກືອ​ໝົດ​ຣົດ​ເຄັມ​ແລ້ວ ກໍ​ບໍ່ມີ​ທາງ​ທີ່​ຈະ​ເຮັດ​ໃຫ້​ກັບ​ເຄັມ​ໄດ້​ອີກ. ຈະ​ໃຊ້​ມັນ​ເປັນ​ຝຸ່ນ​ໃສ່​ດິນ​ກໍ​ບໍ່ໄດ້ ຫລື​ຈະ​ໃຊ້​ປະສົມ​ກັບ​ກອງ​ຂີ້ສັດ ເພື່ອ​ເຮັດ​ຝຸ່ນ​ກໍ​ບໍ່ໄດ້ ມີ​ແຕ່​ເອົາ​ໂຍນ​ຖິ້ມ​ໄປ​ເສຍ​ເທົ່ານັ້ນ ຜູ້ໃດ​ມີ​ຫູ​ຟັງ ຈົ່ງ​ຟັງ​ເອົາ.”