Mavhesi emuBhaibheri Ane Mukurumbira kubva kuna Iivan 6

Pakurirana nevamwe

Iisus sanoi: «Minä olen eloksen leiby. Ken vai tullou minun luo, se nikonzu ei ole n՚älläs, i sidä, ken uskou minuh, nikonzu enämbi ei juotata.

Hengi yksin luadiu eläväkse, ristikanzan väis ei ole nimittumua hyödyy. Net sanat, kudamat teile olen sanonuh, ollah hengi da elos.

Älgiä ečikkiä häviejiä syömisty, a ečikkiä häviemättömiä, sidä, kudai andau ilmanigäzen eloksen. Sidä teile andau Ristikanzan Poigu, ku Tuatto Jumal on pannuh Häneh oman tiähten.»

Minun Tuatto tahtou, ku jogahizel, ken nägöy Poijan da uskou Häneh, olis ilmanigäine elos. Jälgimäzenny päivänny minä nostatan heidy kaikkii.»

Iisus vastai: «Se on Jumalan ruado, ku uskotto Häneh, kudaman Jumal työndi.»

Kai net, kedä Tuatto andau minule, tullah minun luo, i sidä, kudai tulou minun luo, minä en aja iäre.

Simon-Pedri vastai Hänele: «Ižändy, kenenbo luo myö menizimmö? Sinul ollah ilmanigäzen eloksen sanat.

Minä olen se elävy leiby, kudai on tulluh taivahaspäi, i se, ken syöy tädä leibiä, eläy ijän kaiken. Leiby, kudaman minä annan, on minun rungu. Minä annan sen, ku muailmu eläs.»

Niken ei voi tulla minun luo, ku vai Tuatto, kudai työndi minun, ei tuonne. Sidä, ken tulou, minä nostatan jälgimäzenny päivänny.

Jumalan leiby on se, kudai tulou taivahaspäi da andau muailmale eloksen.»

Minä olen eloksen leiby.

Iisus otti leivät, kiitti Jumalua i jagoi leivät istujile. Mugai jagoi kalat, i kaikin suadih muga äijin, min vai tahtottih. Konzu kaikin syödih kylläl, Iisus sanoi opastujile: «Keräkkiä kai jiännöspalazet, ku nimidä ei menis sudre.»

Konzu hyö sovvettih nenga kaksikymmen viizi libo kolmekymmen stadionua, dogadittih Iisussua astumas järven aldoloi myö da lähenemäs venehty. Hyö pöllästyttih. No Iisus sanoi heile: «Minä täs olen, älgiä varakkua.»