Mavhesi emuBhaibheri Ane Mukurumbira kubva kuna انجیل لوقا 18

Pakurirana nevamwe

عیسی اِشتَن شاگردونرا مَثَلی وَردِشه تا اَوون آمونِه کن پی اوزون دِوا بکَرن و هرگز دلسرد آمَبون.

ایسَه خدا اَ آدَمِنی کن اِشتَن اینتخاب کَردَشَه، چَوون داد آنیَرَست، اَیِنی کن شَوانَه روج بَی خِلِه بَکَنَه؟ چَوونرا آرَستِه عَری دَرَفند؟ به شمَه باتیمَه کن خَیلی زو چَوون داد آرَرَست. اَمّا وَقتی اینسانی زوعَه با، زَمینی سَردِرِ کَسی پَیدا بَکَیَه کن ایمان بِدارِ؟»

ولی عیسی واتِش: «اَچیی کن اینسانیرا غَیرمُمکینَه، خِدارا مُمکنَه.»

قاضی هَنه وَقتی بَی ایتنا نِکَردِشهَ. اَمّا آخیر بَسَر بَشتَنَه واتش: ”هر چَنه نِه خدا کا بَتَرسستیم و نِه مَردومی اَهَمیَت بَدام، ولی اِمی خاطر کن اِم ویوَ ژِن دِ بَمنِش بَرکَردَیَه، چَی حقی ویمَگَت تا اِشتَن اِم یَژَن اومِه نَه بَمن زَمَتیکا دَمَفَنِه!“‌»

حَقیقَتَا بَه شمَه باتیم، هَرکَم خدا پادیشاهی هِنتَه خِردَنی شیوار قِبول نِکَر هرگز چَی دِلَه دَنیش.»

اَمّا عیسی اَیِنِش اِشتَن وَر خِلِه کَردِشَه و واتِش: «بَرزَ خردَنن چمن وَر بان؛ چَوون ناری مَگِرَ، اِمی خاطر کن خدا پادیشاهی اِنتَرَ کسون شِنهَ.

عیسی بَی واتِشَه: «اِشتِه چَمِن بِوینِن! اِشتِه ایمان بَتِه شفا آدوعَشَه.»

عیسی بَی واتِش: «چیرا بَمن چاک خِلِه بَکَش؟ هیچ‌کم چاک نیَه غَیراَز خدا.