กองทัพนั้นวิ่งเข้าสู่สนามรบอย่างทหารกล้า พวกมันปีนกำแพงเหมือนนักรบ พวกมันต่างเดินมุ่งตรงไปข้างหน้า ไม่แตกแถวเลย พวกมันไม่เดินกินที่ของเพื่อน ต่างก็เดินในแถวของตัวเอง ถึงแม้บางตัวถูกยิงด้วยธนูร่วงไป คนอื่นๆก็ไม่เฉไปจากแถวของตน พวกมันรีบบุกเข้าไปในเมือง พวกมันบุกขึ้นกำแพงเมือง พวกมันปีนเข้าไปในบ้านเรือน ปีนเข้าไปทางหน้าต่างเหมือนพวกขโมย ต่อหน้าพวกมัน แผ่นดินก็ไหว ท้องฟ้าก็สั่นสะเทือน ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ก็มืดไป ดวงดาวก็หยุดส่องแสง พระยาห์เวห์ได้ร้องตะโกนสั่งกองทัพของพระองค์ เพราะกองทัพของพระองค์นั้นยิ่งใหญ่จริงๆ กองทัพที่ทำตามคำสั่งของพระองค์นั้น ยิ่งใหญ่มหาศาลจริงๆ วันของพระยาห์เวห์นั้น ยิ่งใหญ่และน่ากลัวจริงๆ ใครเล่าจะทนได้ พระยาห์เวห์พูดว่า “แต่ ถึงเดี๋ยวนี้ก็เถอะ ให้กลับมาหาเรา ด้วยสุดใจของพวกเจ้า ให้อดอาหาร ร้องไห้ และคร่ำครวญ อย่าฉีกเสื้อผ้า แต่ให้ฉีกใจของเจ้าแทน” ให้กลับมาหาพระยาห์เวห์ พระเจ้าของพวกเจ้า เพราะพระองค์มีความเมตตาปรานี อดทนนาน พระองค์มีความรักที่ยิ่งใหญ่ และพร้อมเสมอที่จะเปลี่ยนใจไม่ลงโทษ ใครจะรู้ล่ะ พระองค์อาจจะหันไปจากแผนการที่จะลงโทษ และเปลี่ยนใจ พระองค์อาจจะทิ้งพระพรไว้ให้ ที่พวกเจ้าจะได้ใช้เป็นอาหารและเครื่องดื่มถวายให้กับพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า ให้เป่าแตรในเมืองศิโยน จัดเวลาสำหรับการอดอาหาร ให้เรียกประชุม ให้รวบรวมประชาชนมา และจัดเวลาประชุมกัน ให้รวบรวมคนแก่ทั้งหลาย และให้รวบรวมเด็กๆและทารกที่ยังดูดนม ให้เจ้าบ่าวทิ้งห้องของเขาเถอะ ให้เจ้าสาวทิ้งห้องหอของนาง ให้พวกนักบวชที่เป็นผู้รับใช้ของพระยาห์เวห์ ร้องไห้ระหว่างเฉลียงและแท่นบูชา และให้พวกเขาพูดว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอให้สงสารคนของพระองค์ด้วยเถิด ขออย่าให้ทรัพย์สินส่วนตัวของพระองค์ถูกหัวเราะเยาะ อย่าให้ชนชาติต่างๆมองคนของพระองค์เป็นตัวตลก และอย่าให้พวกเขาพูดได้ว่า ‘พระเจ้าของพวกเขาอยู่ที่ไหน’” แล้วพระยาห์เวห์ ก็เกิดหึงหวงแผ่นดินของพระองค์ และพระองค์ก็เกิดความสงสารประชาชนของพระองค์ แล้วพระองค์ก็ตอบคนของพระองค์ว่า “เราจะส่งเมล็ดพืช เหล้าองุ่นใหม่ และน้ำมันมะกอกให้กับพวกเจ้า และเจ้าจะอิ่มหนำจากสิ่งนั้น และเราจะไม่ทำให้เจ้ากลายเป็นที่เย้ยหยันท่ามกลางชนชาติอื่นๆอีก
อ่าน โยเอล 2
แบ่งปัน
เปรียบเทียบฉบับแปลทั้งหมด: โยเอล 2:7-19
บันทึกข้อพระคำ อ่านแบบออฟไลน์ ดูคลิปการสอน และอื่น ๆ อีกมากมาย!
หน้าหลัก
พระคัมภีร์
แผนการอ่าน
วิดีโอ