โยบ 18:1-17

โยบ 18:1-17 NTV

ครั้น​แล้ว บิลดัด​ชาว​ชูอัค​ตอบ​ว่า “ท่าน​จะ​สรรหา​คำ​พูด​ไป​นาน​แค่​ไหน คิด​ดู​เสีย​ก่อน หลัง​จาก​นั้น​เรา​จึง​จะ​พูด ทำไม​จึง​นับ​ว่า​พวก​เรา​เป็น​สัตว์ ทำไม​พวก​เรา​จึง​ดู​โง่​เขลา​ใน​สายตา​ของ​ท่าน ท่าน​ทำลาย​ตัว​ท่าน​เอง​ด้วย​ความ​โกรธ เรา​ควร​จะ​ละ​ทิ้ง​แผ่น​ดิน​โลก​เพื่อ​ท่าน​หรือ และ​ผา​หิน​ควร​จะ​เขยื้อน​จาก​ที่​ของ​มัน​หรือ ตะเกียง​ของ​คน​ชั่ว​ร้าย​จะ​ถูก​ดับ​ลง และ​เปลว​ไฟ​ของ​เขา​ก็​ไม่​ส่อง​แสง แสง​ไฟ​ใน​กระโจม​ของ​เขา​มืด และ​ตะเกียง​ที่​อยู่​เหนือ​ศีรษะ​เขา​ก็​ถูก​ดับ เท้า​ของ​เขา​ที่​ก้าว​ไป​อย่าง​มั่นคง​ก็​อ่อนแอ​ลง และ​แผน​การ​ของ​เขา​เอง​ทำ​ให้​เขา​ล้ม​ลง เพราะ​เขา​ถูก​เหวี่ยง​ลง​ใน​ตาข่าย​ด้วย​เท้า​ของ​เขา​เอง และ​เขา​เดิน​ใน​ร่าง​แห ส้น​เท้า​ของ​เขา​ติด​กับดัก เขา​ติด​บ่วงแร้ว สาย​รัด​ซ่อน​อยู่​ใต้​พื้น​ดิน​ไว้​ดัก​ตัว​เขา เป็น​กับดัก​สำหรับ​เขา​ที่​ข้าง​ทาง สิ่ง​ที่​ทำ​ให้​เขา​ตกใจ​กลัว​อยู่​รอบ​ข้าง​เขา และ​ไล่​ล่า​เขา​อย่าง​กระชั้น​ชิด เขา​อ่อน​กำลัง​ลง​เพราะ​ความ​หิวโหย และ​ความ​วิบัติ​รอ​ให้​เขา​สะดุด​ล้ม มัน​ทำ​ให้​เขา​เป็น​โรค​ผิว​หนัง​ขั้น​ร้าย​แรง โรค​ร้าย​กำลัง​กัด​กิน​แขน​ขา​ของ​เขา ความ​ตาย​พราก​เขา​ไป​จาก​กระโจม​ที่​เขา​ไว้​วาง​ใจ และ​เขา​ถูก​พา​ตัว​ไป​หา​ผู้​มี​อำนาจ​เหนือ​ความ​ตาย ผู้​อาศัย​อยู่​ใน​กระโจม​ของ​เขา​ไม่​ใช่​คน​ของ​เขา กำมะถัน​ถูก​โปรย​บน​ที่​อยู่​ของ​เขา ราก​ของ​เขา​แห้ง​เหี่ยว​อยู่​เบื้อง​ล่าง และ​กิ่ง​ก้าน​ของ​เขา​เหี่ยว​เฉา​อยู่​เบื้อง​บน แผ่น​ดิน​โลก​ไม่​รำลึก​ถึง​เขา​อีก​ต่อ​ไป และ​ไม่​มี​ใคร​ที่​จำ​เขา​ได้

อ่าน โยบ 18