MGA AWIT 72:1-14

Ibigay mo sa hari ang iyong mga kahatulan, Oh Dios, At ang iyong katuwiran sa anak na lalake ng hari. Kaniyang hahatulan ang iyong bayan, ng katuwiran, At ang iyong dukha, ng kahatulan. Ang mga bundok ay magtataglay ng kapayapaan sa bayan, At ang mga gulod, sa katuwiran. Kaniyang hahatulan ang dukha sa bayan, Kaniyang ililigtas ang mga anak ng mapagkailangan, At pagwawaraywarayin ang mangaapi. Sila'y mangatatakot sa iyo habang nananatili ang araw, At habang sumisilang ang buwan, sa lahat ng sali't saling lahi. Siya'y babagsak na parang ulan sa tuyong damo: Gaya ng ambon na dumidilig sa lupa. Sa kaniyang mga kaarawan ay giginhawa ang mga matuwid; At saganang kapayapaan, hanggang sa mawala ang buwan. Siya naman ay magtataglay ng pagpapakapanginoon sa dagat at dagat, At mula sa Ilog hanggang sa mga wakas ng lupa. Silang nagsisitahan sa ilang ay magsisiyukod sa kaniya; At hihimuran ng kaniyang mga kaaway ang alabok. Ang mga hari ng Tharsis, at sa mga pulo ay mangagdadala ng mga kaloob; Ang mga hari sa Sheba at Seba ay mangaghahandog ng mga kaloob. Oo, lahat ng mga hari ay magsisiyukod sa harap niya: Lahat ng mga bansa ay mangaglilingkod sa kaniya. Sapagka't kaniyang ililigtas ang mapagkailangan pagka dumadaing; At ang dukha na walang katulong. Siya'y maaawa sa dukha at mapagkailangan, At ang mga kaluluwa ng mga mapagkailangan ay kaniyang ililigtas. Tutubusin niya ang kanilang kaluluwa sa kapighatian at karahasan; At magiging mahalaga ang kanilang dugo sa kaniyang paningin