Ovadya

Kuraklığın üçüncü yılında Allah İlyas'a, “Git, Ahav'ın huzuruna çık” dedi, “Toprağı yağmursuz bırakmayacağım.” İlyas Ahav'la konuşmaya gitti. Ahav İsraillilerin krallıydı. Puta tapan yabancı bir kadınla evliydi. Eşinin adı İzebel idi. Samiriye’de yaşıyorlardı.

Samiriye'de kıtlık çok büyük ve kötü olmuştu. Ahav bütün sarayın hizmetçilerinin başı olan Ovadya'yı çağırdı. Ovadya Rab'den çok korkan biriydi. İzebel Rab'bin bütün peygamberlerini öldürürken, Ovadya yüz peygamberi yanına alıp ellişer ellişer mağaralara sakladı ve onların yiyecek ve içeceğini karşılamıştı.

Ahav, Ovadya'ya, “Haydi gidip memleketteki bütün su kaynaklarıyla dere boylarında çayırlara bakalım” dedi, “Belki hayvanlarımız açlıktan ölmeyecek kadar ot buluruz da onları kurtarırız.” Böylece Ahav'la Ovadya, memleketi araştırmak için aralarında bölüştükten sonra, her biri payına düşen tarafa doğru yola çıktılar .

Ovadya giderken yolda İlyas peygamberle karşılaştı. İlyas'ı tanıyınca yüzüstü yere kapanarak, “Efendim İlyas sen misin?” diye sordu.

İlyas, “Evet, benim. Git efendine, Ahav'a ‘İlyas burada’ de” diye karşılık verdi.

Ovadya, “Ne günah işledim ki, beni öldürsün diye Ahav'a gönderiyorsun?” dedi ve ekledi: “Allah’ın adıyla derim ki, efendimin seni aramak için adam göndermediği memleket kalmadı. Ahav memleketinde olmadığını seni bulamadılar diye söyleyen herkese emin ettirdi. Ama sen şimdi, ‘Git, efendine İlyas burada de’ diyorsun. Ben senin yanından ayrıldığımda, Rab'bin Ruhu seni bilmediğim bir yere götürebilir. Durumu Ahav'a bildirince, gelip seni bulamazsa beni öldürür. Ben kulun gençliğimden beri Rab'den korkan biriyim. Efendim, İzebel Rab'bin peygamberlerini öldürdüğünde yaptıklarımı duymadın mı? Rab'bin peygamberlerinden yüzünü ellişer ellişer iki mağaraya saklayıp onların yiyecek ve içeceklerini ben karşıladım. Ama sen şimdi, ‘Git, efendine İlyas burada de’ diyorsun. O zaman beni öldürür!”

İlyas şöyle karşılık verdi: “Hizmetinde bulunduğum yaşayan ve Her Şeye Egemen Rab'bin adıyla diyorum, bugün ben Ahav'ın huzuruna çıkacağım.”

Ovadya gidip Ahav'ı gördü, ona durumu anlattı. Bunun için Ahav kalkıp İlyas'ı karşılamaya gitti. İlyas Ahav’la görüştü.

Ovadya hayatı için çok riskli olan bu durumu aldırmadan doğru olanı yaptı. İnsanlardan daha çok Allah'tan korkardı. Hem de Rab’bin insanlarını korumak için çok para harcadı. Biz kimden daha fazla korkarız Allah’tan mı insanlardan mı? Ovadya’nın gibi bir duruma düşürsek ne yapacağız? Doğru olanı yapmak için malımızı paramızı harcayıp üstelik hayatımızı riske atmaya hazır mıyız? Rab’bimiz İsa bizim için her ikisini de yaptı. Biz de Rab’bin istediğini yapmak için bizim için ne pahasına olursa olsun Ovadya gibi bunu aldırmadan doğru olanı yapmayı hazır olalım.