Популярні біблійні вірші з Lúkasarguðspjall 22

Поділитись

“Faðir, ef þú vilt, þá tak þennan kaleik frá mér! En verði þó ekki minn heldur þinn vilji.” [

En ég hef beðið fyrir þér, að trú þín þrjóti ekki. Og styrk þú bræður þína, þegar þú ert snúinn við.”

Og hann tók brauð, gjörði þakkir, braut það, gaf þeim og sagði: “Þetta er líkami minn, sem fyrir yður er gefinn. Gjörið þetta í mína minningu.”

Eins tók hann kaleikinn eftir kvöldmáltíðina og sagði: “Þessi kaleikur er hinn nýi sáttmáli í mínu blóði, sem fyrir yður er úthellt.

Og hann komst í dauðans angist og baðst enn ákafar fyrir, en sveiti hans varð eins og blóðdropar, er féllu á jörðina.]

En eigi sé yður svo farið, heldur sé hinn mesti yðar á meðal sem væri hann yngstur og foringinn sem þjónn.

Jesús mælti: “Ég segi þér, Pétur: Áður en hani galar í dag, munt þú þrisvar hafa neitað því, að þú þekkir mig.”