ကမ္ဘာဦးကျမ်း 12 سے مشہور بائبلی آیات

شئیر

ငါ​သည် သင့်​ကို ကြီးမြတ်​သော​လူမျိုး​ဖြစ်​စေ​မည်​။ သင့်​ကို ငါ​ကောင်းချီးပေး​၍ သင်​၏​အမည်နာမ​ကို ကြီးမြတ်​စေ​သဖြင့် သင်​သည် ကောင်းချီးမင်္ဂလာ​ဖြစ်​လိမ့်မည်​။ သင့်​ကို​ကောင်းချီးပေး​သော​သူ​တို့​ကို ငါ​ကောင်းချီးပေး​၍ သင့်​ကို​ကျိန်ဆဲ​သော​သူ​ကို ငါ​ကျိန်ဆဲ​မည်​။ ကမ္ဘာမြေကြီး​ပေါ်​ရှိ မျိုးနွယ်စု​အပေါင်း​တို့​သည် သင့်​အားဖြင့် ကောင်းချီးမင်္ဂလာ​ခံစား​ရ​ကြ​လိမ့်မည်​”​ဟု မိန့်​တော်မူ​၏​။

ထာဝရဘုရား​က အာဗြံ​အား “​သင်​သည် သင့်​ပြည်​မှ​လည်းကောင်း​၊ သင့်​ဆွေမျိုးသားချင်း​တို့​ထဲမှ​လည်းကောင်း​၊ သင့်​ဖခင်​၏​အိမ်​မှ​လည်းကောင်း ထွက်ခွာ​၍ သင့်​ကို​ငါ​ပြ​မည့်​ပြည်​သို့​သွား​လော့​။

ထိုအခါ အာဗြံ​သည် မိမိ​အား ထာဝရဘုရား​မိန့်​တော်မူ​သည့်​အတိုင်း ထွက်ခွာ​လေ​၏​။ လောတ​သည်​လည်း သူ​နှင့်အတူ​လိုက်သွား​၏​။ အာဗြံ​သည် ဟာရန်​မြို့​မှ​ထွက်လာ​သောအခါ အသက်​ခုနစ်ဆယ့်​ငါး​နှစ်​ရှိ​၏​။

ထာဝရဘုရား​သည် အာဗြံ​အား ကိုယ်ထင်ရှားပြ​၍ “​ဤ​ပြည်​ကို သင်​၏​အမျိုးအနွယ်​အား ငါ​ပေး​မည်​”​ဟု မိန့်​တော်မူ​၏​။ အာဗြံ​သည်​လည်း မိမိ​အား ကိုယ်ထင်ရှားပြ​တော်မူ​သော​ထာဝရဘုရား​အဖို့ ထို​အရပ်​၌ ယဇ်ပလ္လင်​ကို တည်​လေ​၏​။