Sant Lu 17 سے مشہور بائبلی آیات

شئیر

E ié diguè: Ausso-te, vai-t'en, que ta fe t'a sauva.

Quand sèt cop pèr jour éu pequèsse contro tu, e que sèt cop pèr jour te revenguèsse trouva, en disènt: Me repènte; perdouno-ié.

Un d'éli, de se vèire mounde, revirè camin, cridant à pleno voues glòri à Diéu. E toumbè d'aboucoun i pèd de Jèsu, fasènt soun gramaci. Or, aquéu-d'aqui èro Samaritan.

Avisas-vous. Se toun fraire a peca contro tu, charpo-lou; e se se repènt, perdouno-ié.

Alor Jèsu ié venguè: Es que n'i'a pas dès de gari? e li nòu autre ounte soun?

Alor ié diguè lou Segnour: S'avès de fe coume un gran de serbe, dirés à-n-aquel amourié: Derrabo-te, e vai-te planta dins la mar; e vous óubeïra.

Qu cercara de sauva sa vido, la perdra; e qu la perdra, la sauvara.

Jèsu diguè mai à si disciple: Es causo impoussiblo que noun arribe d'escandale; mai malur à-n-aquéu que n'es l'encauso! Miés vaudrié pèr éu que ié boutèsson au còu uno pèiro mouniero, e que lou cabussèsson à la mar, que s'escandalisavo un d'aquéli pichounet.

E coume acò se passè au tèms de Nouvè, se passara tambèn au tèms dóu Fiéu de l'ome. Se manjavo e se bevié, li gènt se maridavon e maridavon si chato, enjusquo au jour ounte Nouvè intrè dins l'archo; em'acò venguè l'endoulible que li perdeguè tóuti.