Sant Lu 18 سے مشہور بائبلی آیات

شئیر

Ié diguè peréu aquesto parabolo, pèr faire vèire que fau prega de-countùni, e noun jamai s'alassa.

E Diéu farié pas justiço à sis elegi que van cridant vers éu jour e niue, e paciènt esperarié de li secouri? Vous lou dise, lèu-lèu li venjara. Mai se 'n-cop vendra, lou Fiéu de l'ome es que vous pensas que trove de fe sus la terro?

Éu respoundeguè: Ço qu'es impoussible is ome es poussible à Diéu.

Éu faguè refus proun de tèms. Mai enfin se diguè dintre éu: Emai noun cregne Diéu, e noun m'ensoucite dóu mounde, Dins acò, estènt qu'aquelo véu o me secuto, prendrai si part, cregnènço qu'à la fin noun me vèngue faire escorno.

Veramen vous lou dise, qu noun reçaupra lou reiaume de Diéu coume un enfant, noun i'intrara.

Mai Jèsu, li sounant, diguè: Leissas lis enfantoun veni vers iéu, e lis empachés pas, que lou reiaume de Diéu es pèr aquéli que ié sèmblon.

E Jèsu ié diguè: Vegues-ié, ta fe t'a sauva.

Jèsu ié respoundeguè: Perqué me dises bon? De bon noun i'a que Diéu.